Men Bulgakov muzeyiga tasodifan keldim.
Katta qizi bilan Bulgakov teatriga bordik. Ular erta kelishdi va bu erda teatrga chiptalarda muzeyga bepul borishimiz mumkin. Albatta, biz bu imkoniyatdan foydalandik, chunki bu juda ko'p.
Mashhur kirish joyiga kirdi. Bu erda 50-sonli "yomon kvartira" joylashgan.
Shu zahotiyoq, devor va zinapoyalar bu muzeyning bir qismi ekanligini ko'ring. Bu joy yozuvchi Bulgakovning muxlislari tanlandi. Va ular bu erda muzey paydo bo'lganidek, ular ancha oldin qidirishdi. Va 2007 yilda ochilgan muzey. Ko'p yillar davomida Bulkovning kirish qismidagi muxlislari uning romaniga oshiq bo'lishdi. Bundan tashqari, siz bu devorlarga yozgan hamma narsa ro'yobga chiqadigan chiroyli afsonadir. Va devorlar bir marta bo'yalgan bo'lsa-da, bu erda yozuvlar muntazam ravishda ko'rinadi. Devorlardan farqli o'laroq, sudlarga plitkalar va zinapoyalar o'zgarmaydi, hamma narsa ko'p yillar oldin istiqomat qilishi kerak.
Muzeyning o'zi uzoq umr ko'radigan koridorli kommunal kvartiradir. Unga kirishim kerak, men "Pokrovskiy darvozasi" filmi men buni anglamayman, bu operadan emas, balki xotira va o'ralgan nostalji bilan ilhomlantirgan. Qadimgi, shabbi parky, kam, g'alati bir oz mebellar. Teri oldingi yillardagi muhitni his qiladi.
Devorlar Portretlar tomonidan og'riyapti. Uyatga, muzeyga tashrif buyurishdan oldin, men yozuvchining portretini ko'rmaganman. Va u juda yoqimli odam bo'lganligi ma'lum bo'ldi.
Kvartira turli xil rangdagi (ko'k va oq kabinet), ushbu davrning turli eksponatlari mavjud.
Va ... Bulakovning o'zi. Avliyo - azizlar - yozuvchi va kitoblarning ish stoli - hamma joyda kitoblar. Haqiqatan ham juda yashaydimi? Kvartirada yana bir unutilmas joy kommunal oshxona.
Bu kollektorlar uchun burga yoki jannatga aylandi.
Aytgancha, haqiqiy qora mushuk kvartira atrofida aylanib yurgan, bu ismi ham kerak emas - bu "gippopot" ga ishonadi.