Savol, ehtimol siz boshqacha shakllantirishingiz mumkin: uzoq vaqt davomida pondenenenga borish mantiqiymi? Men bu shaharda kamida besh kun davomida yashashni kutgan edim, ammo ikki kun ichida yotqizilgan. Va agar u to'g'ri bo'lsa, unda bir yarim kun va bir kecha.
Shuni ta'kidlash kerakki, men Siem RIPA tomonidan tashrif buyurgan pennozda, ehtimol, bu oxirgi rolni Kambodja poytaxtini his qilganimda so'nggi rol o'ynashdi.
Ko'zlarga yuguradigan birinchi narsa qashshoqlik va axloqsizlikdir. Kimdir bu nafaqat Kambodja, balki Janubi-Sharqiy Osiyodagi boshqa davlatlar ham bu mashhur ekanligiga e'tiroz bildiradi. Ammo men poytaxtni aniq yoki hech bo'lmaganda bunday narsani ko'rishni kutdim.
Avtobusdagi pufakdan chiqib, men darhol insonga, transportning kabinasi va bir-birining oqshomlari, bir-birining oqshomini darhol tortib olishga harakat qilib, bir-birining barcha oqlarini olib yurishga harakat qilgan.
Chang, imkoniyat, tilanchi - phnom penhning birinchi taassurotlari. Shahar ko'chalarida yurish katta zavq bermaydi. Va asosiy sabab havo yo'qligi.
Bu "Janubiy Motobayki" ning eng keng tarqalgan tashish gazlari bilan tom ma'noda singdiriladi. Va yuqori sifatli benzin qimmat, Kamboddiyliklar juda qattiq surishatsiyani o'rganishni o'rganishgan. Bu, ayniqsa, soat cho'qqisidagi avtoulovlar xizmatlaridan foydalansangiz, ayniqsa seziladi. Men, ahmoqlikda, kechqurun Phnom Penhning eng ajratilgan jozibasini o'rganish uchun kechqurun yaqinlashishga qaror qildim - o'lim maydoni. Shunday qilib, men hayotimda hech qachon hayotda nafas olmadim, endi deyarli barcha Kambodiyalarning himoya niqoblari, ammo ideal respiratorlarda. Maslahat: Taksi-ni saqlamang va agar siz ekzotik istasangiz, yo'llar hali mahalliy hidli "burish" ni hali to'ldirmaganida, ertalab mototikshi xizmatidan foydalanib, ertalab.
Umuman olganda, erta tongda yaxshi. Tabrik, bo'shlik, odamlar maysazorlarda uxlashar, savdogarlar do'konlarini ochish - kunning hozirgi paytda kirib borishi ham chiroyli bo'ladi. Ammo men oldinga yugurdim, lekin hozircha va qanday paydo bo'ldi? Phnom Penhning so'nggi oqshomi deyarli elektr energiyasining to'liq yo'qligidan hayratda qoldi. Men qorong'ilikka tushdim va ikki ko'chada atigi ikki ko'cha yoritilgan - qirg'oqqa va Mekong daryosiga eng yaqin. Bu tungi hayot oqadigan bu ikki ko'chada. Bu erda barlar, restoranlar, kafelar.
Qorong'u shorshaklarga qarash istagi yo'q. Ammo qirg'oqqa ishlagandan keyin noqulay Kambodjaning noqulay dam olish kuni haqida mulohaza yuritish mumkin. Odamlar ular uchun tanish narsalar bilan shug'ullanmoqdalar: asfaltda egan, ular bir nechta kaptarlarni boshlaydilar, turli yoshdagi bolalarning katta yoshli bolalarning kattalari orasida yugurishgan.
Chet elliklar soni juda ajoyib, chet elliklar soni oson emas, lekin ko'p. Butun shahar kabi qirg'oqqa, yaxshi ovqatlanmaydi. Ko'p shaharlarda bo'lsa-da, hamma ko'chaning qirg'oqlarini aks ettirishga harakat qilmoqda. Ha, keng, ha, ha, plitkalar bilan o'ralgan, ammo umuman olganda, ba'zi sabablarga ko'ra beparvo quruvchilar keskinlashmoqda.
Ammo, men yuqorida aytib o'tganimdek, erta tongda kirish boshqacha ko'rinadi. Aynan shu paytda kun ko'chalarda yurish juda yaxshi.
Eng chiroyli diqqatga sazovor joy - uchinchi tongda qirol saroyi ochiladi. Bu vaqtda unga faqat bitta chet ellik sayyohlar qatnashmoqda. Faqat maymunlarning qichqiriqlari, cho'lsizlik va binolarning qirollik ulug'vorligi buzilgan holda sukut saqlaydi.
Ammo qashshoqlik hali ham juda asabiylashmoqda. Bolalar uchun juda achinarli. Ular erta yoshdan tishlashni boshlaydilar va chaqaloqning iflos qo'li sizga tortilsa, yurak rahm-shafqatdan siqilgan. Bolalar iflos, beparvolik, och ko'zlar bilan. Tomosha yurak xiralashishi uchun emas.
Menga phnompen yoqmadi, lekin men yaqinda qaytib kelishni xohlardim. Umid qilamanki, Kambodiyalar Kambodja shohligining poytaxtini takomillashtirishga umid qilaman. Minish yoki yo'qmi? Hali ham boring! Poytaxtning evropaliklar uchun g'ayrioddiy ko'rinishi mumkinligini bilish uchun.