Nüfusunuza en fazla 100.000 kişiye ulaşmayan, her seferinde nüfusa ulaşmayan bu deniz kentini ziyaret ederek rastgele, her zaman bir şehir çağırması istendiğinde, Manavgat'u çağırır. Ve bu şehrin sakinlerinin suçlanmamasına izin verin, ancak "bazıları" kelimesi, bu yerleşim tarafından daha iyi karakterize edilmemesi gerektiği için.
Tanıdık Türklerim, bu şehir boyunca arabayla her zaman yaşamak istemeyeceğini söylüyor, o çok güvenilmez ve seyahat ediyor. Hayır, mimaride ya da manavgata'nın bulunduğu yerde hiçbir alev yok, ancak bu kasabaya, denizin küçük Avrupa köylerinin ruhuna geldiği gibi bu kasabaya yapışmıyor. Evet, bu kasabanın çok fazla deniz kenarında bulunduğunu söylemek için, düz bir çizgide yaklaşık beş kilometre ve öğleden güne sıcağında, en ufak bir canlandırıcı esinti değil.
Türkiye genelinde, ev ve balkonlar üzerindeki devlet bayraklarının bolluğu ve burada bayraklar kesinlikle her şeydir, görünüşe göre çok vatansever insanlar Manavgate'de yaşıyor. Bu çok az, şehirdeki gerçekten iyi bir şekilde dikkat çeken, jetleri taşlar tarafından inen ilginç bir yapay dikey şelale kaydedilebilir.
Şehir pazarı, dar ve havasız satırlarda böyle bir amic bas ile, bu şeylerin şehir kurulmasından bu yana burada satıldığı görülüyor. Çamurlu yeşilimsi bir su ile aynı ismin manya nehri, şehrin ana arterdir. Bu nehirde, turistler teknelerde zevkli zevkler düzenlenmiştir.
Şehrin yanında, baykuş köprüsünün atıldığı Kanyon Köprulyul'dur. İkinci yüzyılda Romalılar tarafından yaptırılmıştır. Bu gerçekten gezi bir zihin. İlginç bir şekilde, Türkler köprü restore ettiğini ya da günümüze kadar iyi bir formda korunmuştur. Şehrinden onbeş-talometre mesafesinde, eski tarafın kalıntıları var, burada hala korunmuş antik amfitiyatroyu ve Apollo Tapınağı kalıntılarını görebileceğiniz.
Gezi programı ile bitmiş, şehirde yemek için toplandık, ancak bir çok kilometreyi geçti ve hatta geçen bir otobüse başka bir alana geçmeye çalıştık, bize kollarımızda bir şey kuracak böyle bir kurum bulamadık. . Bağlantı kesilmiş veya eksik klimalarla doldurulmuş tesisler bizi yiyecek düşüncesinden ibarettir. Sonunda, çalışma klima ile temiz ve serin bir dondurma kafe rastladık. Orada lezzetli Türk dondurması ile ertelemiz var. Şehirden çıkmak, taksi sürücüleriyle çaresizce yeniden inşa etmek zorunda kaldık, çünkü sürekli yüksek fiyatı tuttular. Biz şanslıydık, pazarın geçtiği "depo" taksi şoförü bizi kabul edilebilir bir miktar için götürmeyi kabul ettiğimiz ve eski arabasını açık pencerelerle soran şükranla ısıyla sürünmekten yorulduk.
