Doğu ülkelerindeki birçok rehber, Rajasthan'da tanışmak için eski oryantal kültür ile tavsiye edilir. Mayıs 2007'de konseyi kontrol etmek için karar vermiş olmak, ilçenin sakinlerinin tarihi turizmin hayranlarını gönderdiği bir kız arkadaşıyla Udaipur'a düştüm. Kız arkadaş, yerel ile yutma, hızlı bir şekilde iki rota attı. Tembel ekstremtallar için bir seçenek, Doğu Venedik'ü ile ünlü bir duvar resminin incelenmesi ile başladı.
Ulusal kafede kampanyalar tarafından devam etti. Biz, Myans ve taze yemek destekçileri hayal kırıklığına uğradılar. Tüm bol, tuzlu, keskin. Aşçılardan biri bize gururla bazı yemeklerin 30 baharatlı karışımına neden olduğunu söyledi. Yemek sadece vejeteryandır. Geleneksel menü: Bhujia (köri sebzeleri), DOSA (pirinç kekleri), fasulye çorbaları, Samba (turşusu dolmuş sebzelerle doldurulmuş), Raita (ritasözü salatalık ile nane yoğurtlu) ve Dhai. İkincisi, prostripimiz gibi bir şeyi temsil eder. Lezzetli, mükemmel susuzluk söndürüldü. Litre gördüm.
Udaipur'daki kalışımızın ortasında düşen çiçek festivaline katılmak için tamamlandı. Üç gün Çelenklerdeki insanlar (bu arada, onlar sadece bayanlar değillerdi, aynı zamanda baylar değillerdi) eğleniyor, Sang, dans etti. Şehir, folklor kompozisyonlarının seslerinin sürekli giyildiği yaşayan bir çiçek yaprağına dönüştü. Jung başladı, inciler ve deve fuarları açıldı.
Ayrıca aktif aşırı haftaya gitti. Fillere binme konusundaki kurslarda imzalandı. 250 rupi / saatte eğlendim (grupta bir ders seçtim), insanları neşelendirmek istemeyen bir arkadaşım - 350 rupi. Hiç kimse bana hiç gülmedi, ancak gözlük muhtemelen komik biriydi. Birkaç gün komik utanç, ama sakince çevresindeki devlere gitti ve hatta Safari'ye katıldı. İtiraf ettim, kuyruğunda konuştum. Bu arada, burada fillere özellikle: insanlar her yerde her yere izin verilmezse, onlar için yasak yoktur.
Deve yönetim kurslarını yönetmek için zamanımız yoktu. Zamanımız yoktu. Yerel bisiklet turlarını çok manife etti, acemi dağcılar için organize yürür. Büyüklerin kiralama noktaları birazdır, ancak arabalar iyi durumda, rotaların hepsi onaylanmış, bağımsız. Konukların dağlarında, Udaipura, deneyimli eğitmenlere yönlendirecek, hızlıca ilk yardım sağlayan "Gezginler" eğitim seviyesini hızla değerlendirecek. Tehlike yok ve görünüm ter ve çabanın arkasında.
Bazaar bar ve bebeğim için bir yürüyüş daha az sportif eğlence değildi. Şaşırtıcı değil, sonuçta, Dabuk Havaalanı yakınında bulunan bungalov'da yaşadık ve tamamen ulaşıma bağlı. Ve onunla şanslı değildi: otobüsler kırdı, ücretsiz çekçekleri karşılamadı, taksi şoförleri tartışmalarını denir. Sonuç olarak, yolun çoğu kendi ikisi üzerinde yapıldı. Ödül - deniz kabuklarından, çanlardan etnik süslemeler. Antik Hindistan'ı hayal ettiğimde onları ararım.