İlk önce Lucerne'ye gelen herkes etrafta tutuyorlar, çünkü muhtemelen iki hafta boyunca yeterli olanı görecek çok şey var. Lucerne, 8. yüzyılda eski manastırın etrafında kurulan yerleşim tarihini anlatan şehir tarafından müzeyi çağırmak için cesur olabilir. Burada hiçbir rehber yoktur, her bir binanın kendisi hikayeyi izlemeye ve hayranlık duymaya hazır olan herkese anlatır. Ve hatta Lucerne'ye gelince, tüm turistler bir başka panoramik fotoğrafta yalnız yüzlerce benzer, çünkü her köşeyi, her köşeyi görmek ve yakalamak istiyorsunuz. Burada her ev bir sanat eseri gibi görünüyor.
Seyahat etmeden önce, farklı siteler ve meyvelerden bakıldığında, sonra "Lucerne, İsviçre'nin Almanca konuşan bir bölümünün en güzel şehri" ifadesine tökezledi, ilk başta bir şekilde kulaklardan kaçırdım (daha kesin olarak), ama ben Birkaç şehre baktım, evet neyin evet olduğunu anladım, Lucerne böyle bir açıklamaya layık. Aynı zamanda, Lucerne'de yaşamaya değeceğine karar verdim ve yaz için İsviçre Rivierası'nda sessiz bir göze gitmen gerekiyor.
Bu arada, İsviçre'nin öncelikle pahalı klinikler, özel özel okullar ve altın gençlik için elit kulüpleri olduğu izlenimini olan İsviçre Rivierası'na gittikten sonra oldu. Ancak Lucerne'de bu izlenim önemli ölçüde değişti. Tabii ki, bu, Riviera, nerede Lucerne, farklı bölgeler, farklı tarihsel gelişim koşulları, ancak yine de, bir ülke ve yer ve şehirlerin çok farklı olduğu anlaşılabilir bir durumdur!
Lucerne'ye gelen, her şeyden önce, en güzel ve romantik dönüm noktasına bakmaya değer - ahşap köprü Capprelbruck, aynı zamanda şehrin bir sembolü olarak kabul edilir. Köprünün sonunda, kullanılacak ve bir hazine olarak ve bir hapishane olarak kullanılan sekiz yürüyüşlü bir Tower Wasserurm var. Vurgu, köprünün çatısıdır (kapalı, galeriye benzer), 17. yüzyılda kentin tarihi olaylarını gösteren resimlerle boyanmıştır.
Ne yazık ki, 1993 yılında, köprü yaktı ve resimlerle çatı çok acı çekti, ama zamanla yenilendi ve şimdi turistler tekrar 122 resim hayran olabilir.
Nehri boyunca parally cappelbruck, 1408 binanın başka bir köprüsü var, bir nedenden dolayı çok daha az sıkça bahsedilir. Bu köprü de iç mekan ve ayrıca boyalı çatılı, sadece resimler orada ızgara, insanlar ve ölüm bir iskelet şeklinde onlara tasvir edilir.
Nehirdeki şehirde birkaç baraj var, ancak işte en eski ve güzel konuştu barajı, üzerinde hala manuel olarak düzenlenen su seviyesi. Bunun için, ahşap kirişler çıkarılır (büyük örgü iğneleri gibi görünen) ve su küçük bir açıklık tarafında akar, çok güzel bir küçük akışı ortaya çıkar.
Nehir, büyük bir kantitatif ördek, kuğu ve kamışlara ev sahipliği yapıyor. Tüy sakincileri makul bir set var ve turistler ve şehir sakinleri onları beslemek için görevlerini düşünüyorlar. Bu kanatlı yakışıklı erkekler o kadar uyumlu bir şekilde tamamlayıcı olarak, saatin görüşlerine hayran olabilecek Rauss Set'in manzarasını tamamlar.
Turistlerin sadece müzeye girmek zorunda olduğu bir sonraki yer, buzullar ve oluklardan fosillerin toplandığı müzeye girmek zorunda kaldılar. Bir zamanlar bir buzul vardı ve bu parkta temsil edilen ve buzulun hareketinin sonucudur. Bir palmiye yaprağının basıldığı bir taş bile var.
Parktaki bir başka ilginç yer, Avrupa'daki Alhambra'nın en eski ayna labirentidir, burada sadece 90 ayna var, ama onlar sadece binlerce olduğu görülüyor.
Şehrin etrafında yürüyen birçok turist, Levenplats bölgesindeki yüzde turist tutulur, yani ondan birkaç adım uzaklıkta ünlü bir "ölen bir aslan" var. Mark Twin, bu heykel adı "dünyanın en dokunaklı kayaların parçası" olarak adlandırdı. Aslan, 1792 sarayının fırtınasında eşitsiz bir savaşta ölen İsviçre askerlerinin cesaretini sembolize ediyor.
Şehrin doğusunda, Hofkirche'nin Gotik Kilisesi'nde. İki kulesi, şehirdeki ana dönüm noktasıdır. Kilise 1639'da 1633'te yangını tahrip eden Roma Bazilikası temelinde tamamlandı. Kilise çevresinde kemerli bir galeridir ve Meryem Ana'nın sunağı, Bazilikadan kalan, siyah mermer ile süslenmiş olan kilisenin içine kuruldu. Kilisenin dışlanması, oyulmuş desenler ve baz kabartmaları ve Lucerne - Mauricius ve Leodedagard'ın azizlerinin azizlerinin heykelleri ile süslenmiştir.
Kilise gerçekten çok güzel, baz kabartmaları, heykeller, sahne ...
Şehirde hala çok sayıda muhteşem kilise ve Jesuitis Kilisesi ve St. Mary'nin Franciscan Kilisesi var, sadece şimdi, ne yazık ki, her zaman olduğu gibi.
Şehrin her yıl "Fanshank" bir festivali var, şerefinde bile evi bile boyadı, ana aktörleri canlandırıyor ya da tatil maskelerini söylemesi için.
Şehirde çok fazla büyük dekore edilmiş ve boyalı binalar var, her şey olağanüstü bir stil hissi ile dekore edilmiştir. Yeni çizimler hiç rahatsız etmiyor, ancak aksine, eski şehre özel bir renk ver ve özel bir renk ver.
Antiklığın bir başka anıtı, belediye binasının binasıdır. Binayı 15. yüzyılda kapalı bir pazar olarak inşa etti ve sonunda saat kulesini tamamladı. Şimdi Lucerne Tarihi Müzesi var.
Bu çiftleri bile incelemek için yeterli iki gün yoktur, bu yüzden Lucerne'de birkaç gün kalması gerekir, ancak birkaç hafta boyunca ya da başka bir seçenek için - birkaç kez gelmesi gerekir. Hayran olabileceğiniz çok ilginç küçük şeyler var. Lucerne'de, iç mekanın bozulmamış formda korunmasının bir sürü eski eczanesi var ve bu 17. yüzyılda aldığınızı daha iyi hissediyor.
Dersin bir sırrı değil, İsviçre'de muhteşem bir çikolata, ama asla Lucerne'de bir tepsi ile fayans görmedim, bu yüzden tatlı dişler için gerçek bir cennet var! Oh, İsviçre'ye bir gezi, kendinden kurtulmak için çok zor olan gereksiz olumanların bir çift troika hissetmesini sağlar. Şehir sadece inanılmaz derecede güzel, her yerde bir hikaye var, her yerden eski bir gün var, gece kulüplerinin sakinlerin ve turistlerin ana mekanı olmadığı bir yer bulmak güzeldi.