Makineler hakkında. Modern ve süper kanallı ultrakportable bir şeye güvenmemelisiniz. Kuşkusuz orada, ancak yaygın tüketim için değil. Çoğu durumda, otomobilin ilke olarak olduğu gerçeğinden memnun olmaları gerekecek ve hatta bile gider! Bu oldukça yeterince, dürüst olmak gerekirse, ruhu eğlendirmiyorum. Hindistan'da çok sayıda araba, son yüzyılın 70'lerindeki Sovyet "Eared" ve "gözlerimize" benzer. Jeeps, bence, 60'ların döneminde. Bazen yeni kaliteli arabalara bile geldik, ancak şanslıyız. En pahalı otelde bir araba sipariş etmektir. Özellikle yüksek sınıf bir otelde bir araba sipariş etmek için pahalı. Tabii ki, muhteşem büyükanneler için, bir şekilde, bir şekilde havaalanında sadece bir uçakta bir otel odası değil, bir şekilde bir şekilde bir uçakla bir otel odası değil, bir şekilde cevap vereceğim bir VIP sınıfına arabayla servis edileceksiniz. Dışarı çıkıp en yakın seyahat ajansına gelip gelinse (en fazla 50m, sanırım), daha sonra doğrudan sürüş ile pazarlık yaparken fiyat,% 30-50 oranında azalacak (aynı ajans üzerinde iyi çalışabilir) veya bir arkadaş bile daha az. En ucuz, caddeyi yakalamak, park yerini almak, ancak bu durumda güvenliğiniz için ya da arabanın kalitesi için geçmiyorum. Ön ödemeli taksi yaparsanız (bazı şehirlerin havaalanlarında bir kural olarak), daha sonra gerçeklerden yaklaşık iki kat daha pahalı ödeme yapmanız için hazır olun ve yolculuğun sonunda sürdü. Yazık ve Poke Bakshish. Her durumda, araba her zaman rahat, güvenilir ve oldukça hızlı bir şekilde.
Otobüsler, Hintli taşımacılığın özel bir kategorisidir, hatta dünyadaki gibi bir şeyle tanışmadım ve neyin var olduğunu düşünmedim, çünkü bu basların savaş sonrası zamanda kaldığından emindim. Hükümet otobüsü ile yerel otobüs arasındaki fark, ilk olarak, programdaki gibi her zaman geldiği ve yeri gösteren bilet satmasıdır. İkincisi, Tanrı'nın ruhunu koyduğundan, yani kendi yaşamı yaşıyor, kimsenin hayatını geçirmedi: böyle bir bas gecikmesi için şeylerin sırasına göre ve iptali nadir değil. Onu fırtınaya, tüm açık alanlara tırmanmaya başla ve iletken, geçmişin bir kalıntısında mevcut olan sizi yaşamaktadır.
Bununla birlikte, iletken, en önemli ve saygın kişi, geçit töreninin komutanı, ancak yalnızca orta dururlarda para toplamak ve bir düdükte para toplamak amacıyla, kesildiğinde sürücüyü anlamak için, kalmak. Jodhpur'dan Ranakpur'a devlet otobüsüne gittik ve yerel otobüsteki üzücü hile deneyimi Gujarat tarihinde açıklanmaktadır. Kerala'da yerel bas gördüm, ancak böyle bir milanti tekniğine girmedim: otobüste, lattice pencerelerinde, içinde - ahşap, kabaca doğranmış dükkanlar - tekerlekler üzerinde zor bir hapishane. Genel olarak, şimdi herhangi bir Hintli otobüsün en az 60 km / s'ye hızlanması için tavsiye edilmediğini iddia edebilirim. Bu kritik bir şekildir, otobüs tüm pencereleri çıngıraklamaya başlar, pencereler açılır, hala dürüst bir kelime üzerinde tutulan kapılar, tekerlekleri kaybetme şansı ortaya çıkar. Jodhpur-Ranakpur'un geçişi üzerine, "böyle bir hızda" süren gerçekleşmemiş bir Schumacher yakaladık, ayrıca sadece dua ettik. Hindistan'daki tüm toplu taşıma kazalarının, Diviban ve filonun mutlak olmayan bir şekilde uygunsuz olmasından dolayı gerçekleştiğini düşünüyorum, çünkü sürücüler kovalamayı ve kurallara uymadıklarını, internette ne yazdıklarını. Tanrı için barış, Hintliler, çarpıcı olmanın ne anlama geldiği hakkında hiçbir fikri yok, onlar için mesafe küçük bir saatte dört bir arada 175 km, zaten bir feat, zaten bir başarı, zaten kendilerini uçaklar tarafından vurdukları ve neden olmadıklarını şaşırttı. Böyle çılgın bir hızda çıkmazlar. Moskova gibi tek iyi otobüs, Delia Havaalanı'nın terminalleri arasında denedim, ancak yabancıların esas olarak uluslararası terminale hareket ettiği servis otobüsü idi.