İlk defa "teorik eğitim" ve rehberler olmadan 2009'da Sofya'ya girdim. Zaten yerinde gezinmek zorunda kaldım. Şehrin yatak odalarından birinde bir arkadaşımda birkaç gün kalmadı. İlk bakışta, sermayenin yerleşim yerleri şehirlerimizden ayırt etmek zordur: Üzgün yüksek binalar, kötü yollar, hatta insanlar bile benim yerimizde giyinir! Sofya'nın merkezine ulaşamadım andan önce, Deja'nın sinir bozucu hislerinden kurtulamadım. Alexander Nevsky Tapınağı'nın merkezinde, bir taksiye geldim (yaklaşık 2 $). Burada en ilginç şeye başlar: 20 dakika içinde Sovyet sonrası Standart Post-Sovyet şehirden rahat ve bakımlı bir Avrupa şehrine sahibim. Alexander Nevsky Tapınağı - büyük yeşilimsi-yaldızlı bir kubbe olan görkemli bir mimari yapı, merkezi meydanda yer almaktadır. Tapınağın içinde, tarif edilemez bir atmosfer: Mütevazı, sessiz gölgelerde yapılan sütunlu geniş salonlar. Kilise hizmetine gittim ve koro'nun sihir şarkısının tadını çıkardım. Tapınaktan her yöne göre, yollar, nesnelerin tüm dikkatine gidebileceğinize göre ayrılırlar: St. Nicholas Kilisesi, Ulusal Doğa Bilimi Müzesi, biraz eski, ama büyük bir sergi koleksiyonuna sahip Birkaç katta, Kutsal Clement Ulusal Üniversitesi. Şanslıyım, lezzetli mimariler, büyük pencereler, sütunlar, kraliyet avizeleri ve modelleme ile üniversitenin ana binasına girdim. Sofya'nın merkezinde hüküm süren çok rahat bir atmosfer, minyatür bir kafe kahve ve taze hamur işleri kokuyordu. Tatlı ve kahve fiyatı 3 dolara geçmedi. Ertesi gün, Dudukova Bulvarı'nda merkezde bulunan Ulusal Opera ve Bale Tiyatrosu'ndaki bale gittim. Muhteşem dansçılar, güzel aydınlatma ve manzara ve orkestranın müziği kulaklarda uzun süredir geliyordu. Gerçekten Sofia'yı sevdim, sakinleri misafirperver ve her şeyde yardım etmeye hazır. İngilizce, yolda hiç karşılaşmadığım birimleri bilir, ama Bulgarca Rusça benzer, herkes beni anladı. Sofya'ya bir gezi, birkaç hafta sonları için iyi bir seçenek!
