Karpatlar ile ilk tanışım 2009 yılında gerçekleşti. Yaremche'ye bir Noel gezisiydi. Grup, yiyebilecek ve geziler için bir buluşma yeri atanmış olan özel bahçeler tarafından heyecanlandı. Şehirde Noel'in arifesinde soğuk hava, dağlar ve ölü adamlar "şenlikli karlı kıyafetler" ni kısmen buzla kaplıdır.
Yaremche City küçük ve temiz. Nerede görünmüyor - her yerde dağlar bağırdı. Sokaklarda yürürken (termometrenin -15 gösterdiği gerçeğini şaşırttı, ama soğuktu), nehrin yakınında bulunan Hediyelik eşya pazarına geldik. Tüm raflar kar beyazı oyuncak koyun, çorap, gövde, nakış ve ahşap el sanatları ile rue ile çıkarıldı.
Köprü üzerinde durdular - sıradışı yuvarlak buzlar tarafından sevilen, Nehri'nin dondurucu olmayan ortasında su basmış. Kolybu'ya gitmeye çalıştılar, ama hiçbir yer yoktu, bekçi eşiğin bile izin vermedi. Noel arifesinde, tüm ürünler mağazalardan kayboldu. 6 Ocak gecesi, ekmek satın almak mümkün değildi. Sokaklar boştu, tüm yerliler evlere eve gitti ve uzbar içmeye başladı. Yerel Noel Rites ile ilgili tanıdık, Carol'lar ve mahsul ritüelleriyle sınırlıdır. Turistler için Carols, Sadyba'nın sahiplerini kendileri yaptı.
Gezilerden biri, yerel bir özel hayvanat bahçesinin muayenesine ayrıldı. Büyük açık muhafazalarda Karpat faunası temsilcileri içerir. Çocuklar sadece el geyik ve Kabanchikov ile memnun kalmışlardı.
