Öyleyse, İsrail'de zaten üç kez ve yılın farklı zamanlarında üç kez sahip olduk. İlk - Mayıs ayında, ikincisi - Haziran ayında, üçüncüsü - Eylül ayında. Sonuç olarak, Eylül bizim için en optimum aydı - artık bu kadar sıcak değil, Haziran ayında olduğu gibi ve su o kadar sıcak ki çocuğun saatlerce denizde oturuyordu. Ayrıca, Haziran ayında Tel Aviv'in sahilinde, gürültü ve lisans, müzik lures'ları dinler ve kumdaki ıslak bacaklarla yürüyebilecek bir sürü Arap gençliği var. Eylül ayında, bizim için gerçek bir rahatlama haline gelen böyle bir şey yok.
Birçok İsraillinin İngilizce ve Rusça konuşması gerçeğine rağmen, ilk seyahatte, en azından rakamlarda İbranice öğrenmediğim için çok pişmanım. Her yerde hayatı büyük ölçüde kolaylaştırır - otobüste, piyasada, mağazada. Ve eğer Rus mağazalarında tanıdık ürünlerin satın alınması bir sorun değilse, o zaman bizim için otobüsün geçişi genellikle bir gizem kaldı. Bu arada, akşamları sebze piyasalarında genellikle satışlar vardır. Satıcılar "Shekel! Shekel!" Bağırır, daha fazla mal satacağımı, daha ucuza da olsa, ertesi gün zaten taze satacak. Sheshek'i çok beğendim - yani Musmula adında İbranice, meyve, ortada birkaç büyük kemikli, sarı, sarı değil, kayısı değil. Deneyin! Bu tanıtım Humus ve Falafel, açıklanmayan bile.
Tabii ki İsrail'e isabet et, kesinlikle Kudüs'ü görmelisin. Orada her şey doyurulur, duvara yakın ağladığım her şeye kadar zaman durdu. Mutlu tabutun tapınağı, enerji için inanılmaz bir yerdir. Doğru, tabutun kendisine vurmadım - uzun bir dönüş, hava sıkıntısı ve kafam dönüyordu, dışarı çıkmak zorunda kaldım.
Ein Gedi Spa'nın bir parçası olarak ölü denize baktık. Orada ve denizin kendisi ve terapötik kir ve hidrojen sülfit havuzları, iyi ve sıradan havuzlar, tabii ki. Bir keresinde gitmek için kesinlikle duruyor. Aynı zamanda önce ölü denizin kozmetiklerini denedim ve o zamandan beri onun hayranı oldum. Özellikle yüz kremi benim için bir bul!