Mart 2014 ve 2016'da, Kudüs'teki gezilerdeydik, benim için en ilginç yer dönüm noktası oldu - "Watch Wall".
Bu dua duvarının öyküsü, TSAR Solomon'u inşa eden tapınak zamanında geçmişe doğru uzanır.
Kendi başına, duvar, tapınağın çitinin sadece küçük bir parçasıdır, tapınaktan kalan her şey, yani Yahudiler ve bir ağlama ağlaması. Tapınağın üzerinde ağlıyorum, tapınağımızı yaşadıkları zaman, içinde dua ettikleri ve tüm dini bayramlar için toplandıkları zamanlar, Tanrı'dan önce bir şekilde durdukları ve merhamet istediği zamanlar.
Şimdi burası tüm insanlara halka açık hale geldi ve her gün Binlerce Hacim, bu yere, Tanrı'nın insanları tarafından istediği için dua etmesi için seçilen Yahudilerle tek bir dua için bu yere katıldı.
Duvara ulaşmak için birkaç basit prosedürden geçmeniz gerekir.
İlk şey, kadınlar için açık ve neden olmamalıdır. Etek giyinmişse omuzlar ve kafa örtülmelidir - dizleri kapatmalı ve zeminden daha iyi olmalıdır. Erkekler için - Maskeler ve şort yok, sadece gömlek ve pantolon, aynı zamanda erkek kısmın girişinde, tüm erkekler girişte serbest bırakılan bir KIP giymelidir.
İkincisi, bu kontrol noktasıdır. Gerçek şu ki, İsrail'in, Arapların sık sık saldırıları nedeniyle sürekli bir savaş hazırlığı durumunda. Bu nedenle, ağlamanın girişinde, torbaları kontrol edeceğiniz ve cam şişelerin yanı sıra, çantaları kontrol edeceğiniz ve kek, dikiş ve kesme maddeleri almasına izin verilmeyeceğiniz bir kontrol noktası vardır.
Üçüncüsü, bu elin abdesidir. Duvarların yakınında özel lavabolar var, su ve el abdiyeti için çizgilerle vinçler var. Ellerinizi doğru yıkamak için, suyu bir sürahiye çevirmeniz gerekir, ilk önce bir elinizi yıkadınız, sonra ikincisi. Bu arada, buradan ve "el yıkamalarımı yıkar" ifadesidir. Öyleyse kabul edilir, çünkü kutsal duvarların elleri yıkanmaması imkansızdır.
Dördüncü an, dua notlarının yazısıdır. Biz otobüse binerken, rehber bize her gün duvardan çıkarıldığını, aksi takdirde orada dağlar olacağını söyledi, aksi takdirde, çoğu not duvarın duvarlarından çıkıp yere düşer. Bu nedenle, her gün onları oradan alırlar ve özel taş kutulara, notlar için sözde mezarlara koyarlar. Böylece, birçok insanın bu notlar için dua ettiği ve tabii ki, elbette, öğleden sonra ya da geceleri ağlayan duvarın yakınında duayı durdurmayan Yahudiler.
Ayrıca, bugün tüm Yahudilerin duvara yakın ağladığını ve birçok sevinç ve dans etmesini sevdim. Yemin eder ve şarkı söylerler. Ayrıca duvara yakın, burada uzun süredir devam eden insanların dinlenebilecekleri ve küçük masalarda İbranice'deki Mezmurların kitaplarıdır, Yahudiler onları okur ve dua eder.
Bu arada, duvar iki bölüme ayrılır - erkek ve dişi. Yahudiler kadınlar ve erkekler için dua etmeye kabul edilmez.
Sonuç olarak, Kudüs'teki birçok yerde olduğumu söylemek istiyorum, ancak ağlama duvarı en unutulmaz hale geldi. Bazı olağandışı barış huzuru hissi bu duvara yakın hissediyorum.
