Ağustos 2014'te Cezayir'e gittim, ama yine de, zamanım oldu ve Cezayir'de kalmanın rahatlığını takdir etme fırsatı. Cezayir şehri ya da Akdeniz'in kıyısında bulunan modern kısmı.
Şehrin eski kısmı tepelerde yer almaktadır ve ana cazibe, Türkler tarafından inşa edilmiş Kasba Kalesidir.
Organize turizm için, Cezayir'deki ana turist teklifi, ülkenin alanının yüzde 80'ini kaplayan Sahra Çölü'ne bir gezidir. Şey, dünyanın en büyük çölünü ziyaret etme fırsatından yararlanamadım. Her ne kadar, Antarktika da bir çöldür, ancak resmi olarak. Gerçek çöl, en azından bir kitap ve film izlenimi vardı, bir mürettebat ısısı, kumlar, deve karavanlar, iskeleler, vaha ve serameler.
Genel olarak, Sahra'yı gerçek bir çöl görecektim umuduyla ziyaret etmeye karar verdim. Yolculuk beğenildi ve hayal kırıklığına uğradı. Sahra'yı hala ziyaret ettiğim gerçeğini sevdim, çölün daha fazla gösterilmemdiğimiz gerçeğini değil, tiyatro sunumunu beğenmedim.
Ağustos ayında Cezayir'de, sıcak, sonuçta, bu, Kuzey, ama hava kuru ve deniz sıcak.
Cezayirin'in neredeyse 1000 km'de çok genişletilmiş bir sahil şeridine sahip olmasına rağmen, Cezayir'deki plaj altyapısı, Tunus ile karşılaştırıldığında zayıf bir şekilde geliştirilmiştir.
Belki de Müslüman geleneklerin ciddiyeti ile aynı Tunus'tan daha şiddetlidir. Tanıdık kızım, yerel kadınlar tarafından yönetildiğinde, çamursuz bir bluzda, çıplak ellerle bir bluza gittiği için meyveyi çizdi. Ve Cezayir'deki plaj altyapısını geliştirmek için, yabancı turistleri çekip çekerseniz mantıklı olur ve bu, neredeyse çıplak kadınların sahillerde görüneceği anlamına gelir. Cezayir kadınları kendilerini uzun elbiseler ve eşarplarda yıkanıyor, yani vücut ve kafaları tamamen kapalı.
Elbette mutfak, egzotik, ama oldukça lezzetli olmasına rağmen, ünlü kuskusunu sevmedim. Alışverişe gelince, özellikle satın alacak bir şey değil, Cezayir'de satılan hediyelik eşyalar Çin'de yapıldı.