Şehrin ilk izlenimi, varışta hemen tren istasyonunda kuruldu. Merkez istasyonu fantastik büyüklüğü ile tonu ayarla. Kaburga çerçevesi ve büyük kemerlere sahip büyük bir tonozlu çatı çalındı ve trepid'e neden oldu.
Grandeur'un aynı izlenimi St. Thomas Kilisesi'nde (Tomascirhe): beyaz-kırmızı kemerler, yönlü sütunlar, organik müzik, yükselen. Kilise, Johann Sebastian Bach'ın ona çalıştığı, erkek çocuk kuruluşunun lideri olduğu için bilinmektedir. Buraya gömüldü.
Leipzig, bilinen ve başka bir dahidir. Johann Wolfgang von Goethe 18. yüzyılda burada okudu ve Leipzig'in en eski restoranlarından biri olan Auerbach'in mahzeninde (15. yüzyılın en eski restoranlarından biri) - Goethe ilk önce Faust Warlock hakkındaki efsaneyi duydu. Gerçekten tarihi restoranlar sevmiyorum, ama bu kuruluş özeldir. Ve Saxon mutfağının bulaşıklarına hizmet eder.
Bu şehirde, şanssız geçmişlerini gizlemek geleneksel değildir. Bunun kanıtı, Avrupa'daki en büyük anıt olan Halk Savaşı'nın anıtıdır. Yükselen granit binasının çevresinde, savaşın aptallığını sembolize eden Sullen yüzleri ve kafaları olan dev taşlı şövalyeler var.
Daha yeni olaylar, Stati'nin eski merkezinde bulunan Anıt Müzesi'ne yansıtılmaktadır. Eğer zayıf bir ruhsanız, geçmek daha iyidir: Gizemli polisin araçları sevmeyecektir.
II. Dünya Savaşı sırasında, Leipzig'de diğer Alman şehirleriyle karşılaştırıldığında çok fazla bina yoktu. Bu nedenle, geçmiş yüzyılların hissi korunmuştur. Özellikle akşamları, fenerler yandığında, eski çeyreğin kenarındaki tramvay çıngırakları, kızarmış sosis kokusu kiosklardan duyulur, Pirung şirketlerinin ünlemleri duyulur.
Tabii ki, çok fazla bira var. Klasik Altın Lager'ı deneyebilirsiniz ve nadir çeşitlerden birini bulabilirsiniz - Leipziger Gose. Benim için keşif, Leipzig'teki bira ile bir parada, kahve çok seviliyordu. Zum Arabischen Coffe Baum (Arap Kahve Ağacı), ünlü badem çerezlerini "Leipzig Larks" tadı da tadabileceğiniz eski bir Leipzig kahve evidir.