Massandra'ya nasıl ulaştığımızın öyküsü, Yalta'ya bir gezi ile başlar, sonunda, şu anda, Alupka'ya giderken otobüsün pencerelerinden manzarayı sınırlandırmadık.
Bakhchisaraye'de yaşamak ve sabahın erken saatlerinde sona eren ilk Yalta otobüsünde bir geziye çıktık. Şehirdeki fiyatların oldukça önemli olduğunu bilerek, mağazalar ve küçük atıştırmalıklarla yapmaya karar verdiler, bu yüzden Yalta şehrinin girişini görmek, bu yüzden Yalta şehrinin girişini görmek, otobüsün etrafında süpürüldük, durağını takip ediyoruz. Sürüş henüz bir kilometre değil, bizi açtık. Hemen bir alışveriş yapmaya karar verdiğimiz bir dükkan vardı, hızlı bir şekilde oluklu bir vermichel almaya karar verdik. Ve sonra her yerde kaynama suyu bulamadık. Çok sayıda standında hiç kimsenin kahve yapmadığı ve kaynar suyun büyük bir açık olduğu ortaya çıktı. Uzun aramalardan sonra, umutsuzca, kahvaltılarını taze sınırları olan bir ripper üzerinde değiştirdiler ve otobüsün bizi getirdiği yerden yürüyerek gittiler.
Güzergah boyunca kısa ömürlü yol bizi bir işaretçi ile bir kaldırmaya yol açtı. Her yerde yazıtlar vardı: "Massandrovsky Sarayı", ve bunun bir işaret olduğuna karar verdik, gitmeye ve ne olduğunu görmeye değer. Ve pişman değildi. Serpantin içinden yükseltildikten sonra ve biraz geçtikten sonra şaşırtıcı güzelliğin doğasının bu mucizesi oldu: rahat bir park ve içinde, yeşil ağaçların gölgesinde ve inanılmaz derecede güzel bitki örtüsünde, saray tedavi edildi. Bir kukla sarayın minik minyatür heykeye çok benzer. Bakımlı çiçek yatakları, yeşillikler, bitkiler, ağaçlar, göletler, - Bütün bunlar birlikte inanılmaz derecede bütünsel bir resim yaratır.
Sarayı almak için, 50 UAH ödemeye değer. Kılavuzların çok sevimli olduğunu ve sıkıcı söylenmediğini not etmek istiyorum. Üç katlı sarayı, ancak grubumuza yapılan gezi sadece iki katta yapıldı, çünkü onarımın üstünde olduğu için ya da misafirler bekleniyordu, oraya gitmediğimiz gerçeği. Ve şimdi en mastored saray hakkında. Özellikle lüks ve zengin dekorasyonu sevmiyorum, bu kale ilk görüşte kendime aşık oldum. Hepsi en küçük ayrıntılara göre düşünülmüş. Odaların her biriyle kaplı bir ağaç, yüzyılın ardında hala onarım ve restorasyona ihtiyaç duymadığı özel bir kompozisyonla emdirilir. Saray, su ısıtma sistemi, havalandırma ve su temini sağladı. Havalandırma, tavanda ve duvarlarda ve süslemenin altında yapılan duvarlarda başarıyla gizlenmiştir. İnşaatın güvenilirliği, katlar arasındaki katlarda yer alan bir kasıtlı drenaj sistemi, demir kirişleri garanti eder. Gelecekte, kale buhar ısıtma, elektrik ile sağlandı.
Her oda, hedefe dayanan ayrıntılarda düşünülmüş ve bu kadar iyi yürüten ustalara haraç ödemeye değer. Döşemelik kumaşlar, döşemelik konular, örnekler, duvarların dekorasyon resimlerinin süslemeleri, plafoons, oyulmuş ve sıva mücevherlerinin dışındaki eşyalar dahil. Odaların herhangi birinde, bir yemek odası, cetvelin ofisi veya İmparatoriçe, ofisi, hepsi binanın çağına uygun son derece sanatsal bir tarzda. Tasarım sırasında, çeşitli ahşap ırkları uygulandı, kabartma ipliği ve pırıl pırıl.
Sarayın tarihi, Aile Sayısı Semyon Mikhailovich Vorontsov'un ekonomik evini tahrip eden fırtınadan kaynaklanmaktadır. Onun yerinde, Fransız M.E. tarafından gerçekleştirilen mimar, bir saray inşa etmeye karar verildi. Bushar. Mimarın ölümünden sonra ve sonra Vorontsov, emlak, grafiğin sözleşmesinde grafiğin yeğenini geçtiği grafiğin eşine geçti. Ve sonra mallar ayaklar tarafından satın alındı. Bu yüzden Alexander III'e taşındı. Mimarın mülkünün yapımına devam etti. Mesmarms. Son versiyonundaki saray, muhteşem bir mimari tarzı buldu - Fransız Barok, Ludwick XIII tarzı.
Ve tüm lükslere rağmen, zaman boyunca saray özellikle sahipleri tarafından kullanılmamıştı. Kraliyet ailesi sadece günlerde kaldı ve gerçekten de nadiren ona katıldı. Devrim sonrası yıllarda, Saray uzun süredir bir Sanatorium hizmet etmedi ve II. Dünya Savaşı'ndan sonra bir cetvel oldu. Stalin, Khrushchev, Brezhnev vardı. Ve 1992'den beri ve bugün müze olarak işlev görür. Bu kadar muhteşem bir binanın ustalaşmadığı ve yaşam dolu sakinlerine neşe getirdiği çok üzücü.
Özel dikkat, sarayın etrafında bulunan bir park alanını hak ediyor. 42 hektarlık bir arsada, zamanımıza gelen Kırım florasının birçok türü arasında, eski ve en yüksek sekolar rezervuardan önce test edilir. Rezervuarın da rolünü yerine getirmesi ilginçtir ve pratik olarak önem vermiştir: su binasında bir araya getirilmiş bir sürücü olarak görev yaptı ve alt parktaki toprağın ve bahçelerin daha fazla sulanması.
Sarayın çıkışında, Odessa turistlerine sevindim, gençliğin, yürüyüş, şehrimize hoş bir geziyi hatırlatan ve 30 yıldır Odessa'da değildi. Her şey Sevimli ve harikaydı. Ah, evet, girişte, herkesin terlik verildi ve çıkışta, bir saray kedisi tarafından korunan sepete katlanmaları gerekiyordu. Bu arada, söylemek, kedi ilk değildi, bunların hepsi iyi bakıcı ve rehberler - çok özenli insanlar, hayvan besleme. İşleyişinde böyle bir düşünceden sonra, rahat ve güzel bir kale, aynı şekilde yaşama arzusu ve Heyday'ın EGUE'sine taşındı.
Ayrıca parkın etrafında yürüdük, hatıra eşyalarını seçtik ve tüm büyüklüğün ve güzelliğin tadını çıkarıyor, yakındaki küçük bir kafeye gitti. Bir yaz sıcak gününde, bir bardak serin kuru beyaz şarabın üstesinden gelmek ve nihayet daha önce satın alınan vermicelli'nin kullanımını bulmak (herhangi bir sorunuz olmayan garson ve sürpriz, kaynar su ve çatallar hazırlamak için bize verdi), temiz havada oturdu. Bahçenin aromalarını solumak, yeşillikler, doğanın güzelliğine bakarak, bir Cam Camı bir Kırım serin bir içki ve "Myvina" ile plastik bir bardak tutarak, yazlığı görmeye gelen gerçek Aristokratlar gibi hissettik. Mutluyduk!
