การเดินทางครั้งแรกของฉันในต่างประเทศนำเสนอเพื่อนสนิทในวันเกิด หลังจากปรึกษากับสามี - โปรตุเกสเธอสั่งทัวร์ไปที่ "อ่าวที่ชื่นชอบ" เอกสารให้ที่สนามบินเท่านั้นสารภาพด้วยเสียงหัวเราะซึ่งส่งฉันไปลิสบอน โรแมนติกฉันคิดว่าจบลง ปรากฎว่าถูกต้อง: การผจญภัยของอามูร์ไม่ได้ แต่ความสนุกเกิดขึ้นทุกวัน แม้ว่าทุกครั้งที่เดินเล่นรอการประชุมกับเจ้าชายที่แท้จริง ลิสบอนสวยงามมากจนเขาต้องการตกหลุมรัก
พบกับเด็กชายและเด็กหญิงในท้องถิ่นที่จะแต่งงาน เพราะฉันเหลาะแหละไม่ได้รับแคบ สถานที่ของเขาถูกเพื่อนใหม่ซึ่งฉันพบอย่างรวดเร็วมีส่วนร่วมในวันหยุดพักผ่อนบนถนน ฉันคิดว่าฉันไปงานแต่งงานมันกลับกลายเป็น: ไตรมาสของไตรมาสเฉลิมฉลองชัยชนะของทีมท้องถิ่นในการแข่งขันฟุตบอลระดับภูมิภาค สื่อสารเป็นภาษาอังกฤษ หัวข้อที่คุ้นเคยกับผู้อยู่อาศัยเหล่านี้: ฟุตบอล, Dancing, Faad (Vintage Romances) เมื่อมันน่าเบื่อฉันคิดว่าหลังคาบนหลังคาของบ้านที่มองเห็นได้ดีจากระเบียงร้านอาหารที่เรานั่งอยู่
ปราบปรามหาวจากเวลาเดียวกันอาหารท้องถิ่นช่วย โอ้ฉันชอบกินอะไรอร่อย! และพ่อครัวในท้องถิ่นได้รับการเตรียมพร้อมทั้งหมดที่ชื่นชอบ: อาหารทะเล, กะหล่ำปลี, เนื้อสัตว์ เฉดสีที่ยอดเยี่ยมเช่นอาหารตัดจากชีสซึ่งมีชื่อเสียงในภูมิภาคและไวน์ปอดท้องถิ่น หนึ่งที่ไม่ดี: ในร้านอาหารมากมายชากาแฟขนมปานกลาง อีกสิ่งหนึ่งในร้านน้ำชาคาเฟ่ร้านค้าขนม ฉันไม่สามารถไม่มีผักผลไม้ แต่ฉันเกือบจะไม่ทำผิดพลาดกับตัวเลือก "ชาวอะบอริจิน" ที่ดีแนะนำว่ากล้วยคุณภาพสูงส่งมาจาก Madeira, สับปะรดจาก Azor ผักมีค่าใช้จ่ายในท้องถิ่น
อย่างไรก็ตามสิ่งที่ต้องพูดคุยเกี่ยวกับความเบื่อหน่ายเมื่อคุณอยู่ในตำแหน่งตลก!? ฉันพูดติดตลกว่าเริ่มต้นวันต่อวันด้วยหนังสือพิมพ์อ่าน - หมายถึงการทำลายการย่อยอาหารตลอดไปเดินไปโง่ ๆ ปรากฎว่าโปรตุเกสทางปัญญาในอาหารเช้าต้องศึกษากดสด ฉันหัวเราะทั้งหมดโดยไม่ต้องเรียนรู้ในเครื่องพิมพ์ดีดสีเหลืองสีขาวที่น่ารักเป็นรถรางแบบเก่า ทำให้เกิดความสุขโดยรวมกิน 10 ชั้นต่อเย็น การเต้นรำของฉันไปสู่การออกเดินทางเตือนการเต้นรำของเด็ก ๆ ที่แทบจะทำขั้นตอนแรก สนุกมากรวดเร็วเงอะงะเหมือนวันหยุดลิสบอนของฉัน