มีแถบที่ดินแคบ ๆ ในภูมิภาคคาลินินกราดยืดออกจาก Zelenogradsk เป็นเวลาหนึ่งร้อยกิโลเมตรต่อ Klaipeda เอง (ลิทัวเนีย) ดินแดนนี้เรียกว่าเคมูเรียเคียวซึ่งไม่ใช่สถานที่ที่ดีอย่างแท้จริง
แถบซูชิหินทรายแห่งนี้ (400 เมตรในที่แคบประมาณ 4 กิโลเมตร - กว้าง) แยกน้ำจืดของอ่าว Curonian และน้ำทะเลบอลติก อุทยานแห่งชาติก่อตั้งขึ้นที่นี่ในปี 1987 และในปี 2000 ยูเนสโกรวมถึงสถานที่นี้ในรายการมรดกโลกของเขา
ถ่มน้ำลายก่อตัวขึ้นหลายพันปีที่ผ่านมาจากทรายที่นำมาที่นี่โดยลมและคลื่น เธอเริ่มที่จะเอาชนะและถูกปกคลุมด้วยพืชพรรณ นี่เป็นระบบนิเวศที่บอบบางมากได้รับผลกระทบอย่างมาก อันเป็นผลมาจากกิจกรรมของมนุษย์ชั้นผักบาง ๆ ถือทรายได้ถูกทำลาย ทรายถูกเปิดเผยและลมก็เพิ่มขึ้นจากชายฝั่งระหว่างทางการนอนหลับทั้งหมู่บ้าน ดังนั้นทั้งทะเลทรายที่เรียกว่าเนินทรายถูกสร้างขึ้น ทรายในเนินทรายกำลังเคลื่อนไหวอยู่
Curonian Spit ยังมีชื่อเสียงในเรื่องโซน "ผิดปกติ" ไม่ไกลจากหมู่บ้านประมงมีสถานที่ที่น่าตื่นตาตื่นใจที่เรียกว่าผู้คน "ป่าเต้น" ต้นไม้ลำต้นในป่านี้บิดเบี้ยวในวิธีที่ไม่สามารถเข้าใจได้ ไม่มีใครสามารถอธิบายลักษณะของปรากฏการณ์นี้ได้
การถ่มน้ำลายสุรากตถือเป็นสถานที่ที่เหมาะสำหรับการพักผ่อนสำหรับนักท่องเที่ยว ผู้พักร้อนดึงดูดธรรมชาติท้องถิ่นของภูมิประเทศและหาดทรายที่บริสุทธิ์ที่สุด นักท่องเที่ยวประจำปีจากรัสเซียเยอรมนีและลิทัวเนียมาถึงคาย ในถ่มน้ำลายจากรัสเซียมีสามการตั้งถิ่นฐาน: ป่าชาวประมงและหมู่บ้านก้นทะเล ตามการถักเปียทั้งหมดถนนยางมะตอยถูกยืดออกเชื่อมต่อการตั้งถิ่นฐานเหล่านี้
เนื่องจากการถ่มน้ำลายของสุราในเขตคุ้มครองแล้วในดินแดนของมันเป็นสิ่งจำเป็นที่จะต้องปฏิบัติตามกฎพื้นฐานของพฤติกรรม เพื่อควบคุมเนินทรายพวกเขาใส่อุปสรรคพิเศษและพืชสีเขียว "ป้องกันความเสี่ยง" มันเป็นไปไม่ได้ที่จะกระจายไฟตัดออกป่าเก็บพืช - ทั้งหมดนี้อาจนำไปสู่ผลกระทบด้านลบ ในดินแดนของคายปากกว้างเป็นภาชนะบรรจุขยะและ BEETAILS สำหรับเนินทรายมันถูกห้ามไม่ให้เดินเพื่อความสะดวกของผู้เข้าพักมีทางเดินเท้าคนเดินเท้าพิเศษที่มีหลายเส้นทาง ในการที่จะไม่หลงทางและนำทางเส้นทางจะมีสัญญาณร่วมกันโครงร่างเส้นทางและข้อมูลที่ยืนอยู่ระหว่างทาง