ตเวียร์เป็นเมืองรัสเซียโบราณที่น่าตื่นตาตื่นใจซึ่งเก่ากว่าแม้แต่มอสโกตั้งแต่แรกที่กล่าวถึงพบในปี 1135 เมื่อคุณมาถึงที่นี่คุณจะเห็นสิ่งแรกที่ถนนโบราณและบ้านที่มีบานประตูหน้าต่างสีฟ้าและซุ้มโค้งที่มีลวดลายน่ารักรวมถึงวิหารเก่าแก่ศตวรรษและในทางของตัวเองพิพิธภัณฑ์ที่ผิดปกติ มันคือทั้งหมดที่พวกเขาดึงดูดนักท่องเที่ยวจำนวนมากที่นี่ดีนักเลงของสถาปัตยกรรมมาตเวียร์เพื่อชื่นชมการสร้างสถาปัตยกรรมที่ยิ่งใหญ่และผู้แสวงบุญก็ปรารถนาที่จะสัมผัสสถานที่ศักดิ์สิทธิ์
หนึ่งในสถานที่ที่น่าสนใจที่สุดในเมืองคือพระราชวังการท่องเที่ยวอิมพีเรียล นี่คืออาคารที่สง่างามมากซึ่งถูกสร้างขึ้นในสไตล์ของคลาสสิกกับองค์ประกอบของบาร็อคและทำหน้าที่เป็นจุดเปลี่ยนรูปสำหรับครอบครัวจักรวรรดิที่จะผ่อนคลายในขณะที่จากมอสโกไปยังเซนต์ปีเตอร์สเบิร์ก ตัวอย่างเช่น Catherine II ในวังนี้ที่เหมาะกับที่เรียกว่าดินเนอร์จากนั้นอเล็กซานเดอร์ฉันมักจะหยุดที่นี่ดีและ Ekaterina Pavlovna น้องสาวของเขาสามารถเปลี่ยนวังในศูนย์กลางของชีวิตโลกที่แท้จริง นอกจากนี้ที่นี่จากทั่วประเทศกวีและนักเขียนออกไปเพื่อให้สามารถอ่านงานของพวกเขาเป็นการส่วนตัวต่อสมาชิกของครอบครัวจักรวรรดิ
พิพิธภัณฑ์ที่ผิดปกติมากที่สุดในตเวียร์เป็นพิพิธภัณฑ์แพะ ผิดปกติพอ แต่มีตำนานและตำนานมากมายในเมืองนี้เกิดจากเหตุผลบางอย่างกับแพะซึ่งตามตำนานเหล่านี้พัวพันกับก้านระฆังและเสียงระฆังดังขึ้น และในขณะเดียวกันก็เตือนผู้อยู่อาศัยทั้งหมดที่คุกคามอันตราย นอกเหนือจากแพะนี้มันก็อาจกล่าวได้ว่าเป็นสัญลักษณ์ของตเวียร์เพราะตลอดประมาณห้าศตวรรษผลิตภัณฑ์จากสกินแพะได้รับการผลิตที่นี่และกระจายไปทั่วประเทศรัสเซีย ที่นี่คุณสามารถดูได้อย่างน้อย 3.500 ตัวเลขที่แตกต่างกันของแพะที่ทำจากวัสดุทุกชนิด - ขนสัตว์, เซรามิก, แก้ว, ไม้, ฟางและอื่น ๆ ทัศนศึกษาทั้งหมดในพิพิธภัณฑ์แห่งนี้จัดขึ้นพร้อมกับอารมณ์ขันและในรูปแบบบทกวี
จากนั้นคุณสามารถเยี่ยมชมพิพิธภัณฑ์ Life Tver ซึ่งเป็นอสังหาริมทรัพย์ในเมืองทั่วไปของศตวรรษที่สิบแปดถึงสิบเก้า จริง ๆ แล้วมันประกอบไปด้วยบ้านหลังใหญ่แล้วไขมันหลายแห่งอาคารที่ใช้ในครัวเรือนและดี ที่นี่คุณสามารถดูได้ในสิ่งที่ผู้อยู่อาศัยของคนร้ายหลากหลายชนิดที่มีการตกแต่งภายในชุดตกแต่งเฟอร์นิเจอร์อาหารจานไม้พร้อมหนังสือบันทึกของเล่นและอื่น ๆ นอกจากนี้นิทรรศการแยกต่างหากได้อุทิศให้กับ Samovars ที่นี่คุณสามารถเห็นถนน Samovars จากนั้น Samovars "Egoists", แหนบสำหรับน้ำตาล, ถาด, ชาและอื่น ๆ และแน่นอนนอกเหนือจากการฟังการบรรยายในพิพิธภัณฑ์แห่งนี้ผู้เข้าชมทุกคนเสนอปาร์ตี้ชาบรรยากาศที่น่ารื่นรมย์ในชารัสเซียที่แท้จริงที่สุด
อย่าลืมว่าในตเวียร์มีชีวิตอยู่นักเขียนชาวรัสเซียที่ยิ่งใหญ่เช่น Saltykov-Shchedrin ดังนั้นพิพิธภัณฑ์เปิดให้บริการที่นี่อุทิศให้กับนักเขียนที่ยอดเยี่ยมนี้อย่างเต็มที่ ตั้งอยู่ในอาคารของอดีตคฤหาสน์อันสูงส่งซึ่งผู้เขียนอาศัยอยู่ในปี 1860 ถึง 1862 ควรสังเกตว่าเขาไม่เพียง แต่มีส่วนร่วมในความคิดสร้างสรรค์ที่นี่ แต่ในเวลาเดียวกันเขายังทำงานเป็นรองผู้ว่าราชการเป็นเวลาหลายปี พิพิธภัณฑ์นำเสนอเกี่ยวกับการจัดแสดงประมาณ 800 แห่งรวมถึงต้นฉบับของผู้เขียนและภาพประกอบสำหรับหนังสือของเขาหลายเล่มที่ทำโดยศิลปินที่มีชื่อเสียง
ในเมืองนั้นเป็นสิ่งจำเป็นที่จะต้องเดินเล่นในสวนสาธารณะซึ่งตั้งอยู่บนฝั่งของ Volga และเรียกว่าสวนเมือง ที่นี่คุณไม่เพียง แต่จะเพลิดเพลินไปกับภูมิทัศน์ที่งดงามเท่านั้น แต่ยังขี่ม้าทุกชนิด และหากคุณมีความสนใจในประวัติศาสตร์คุณสามารถเห็นคูน้ำเก็บรักษาไว้จากป้อมปราการโบราณซึ่งเป็นผู้พิทักษ์ของเมืองเป็นเวลาหลายศตวรรษ คุณต้องไปที่ Stepana Razin's Embankment เมื่อเมืองรอดชีวิตจากไฟที่แข็งแกร่งที่สุดและถูกทำลายอย่างสมบูรณ์แล้วการครองราชย์ในเวลานั้น Ekaterina II สั่งอย่างเร่งด่วนเพื่อฟื้นฟูบ้านที่เสียหายของตเวียร์ นอกจากนี้ตั้งแต่เซนต์ปีเตอร์สเบิร์กจากนั้นมีการส่งสถาปนิกพิเศษซึ่งสร้างอาคารบนเขื่อนในสไตล์ของ "อาคารแบบครบวงจร" นั่นคือในลักษณะเดียวกับที่มันถูกนำไปใช้ในเซนต์ปีเตอร์สเบิร์ก ดังนั้นในศตวรรษที่สิบแปดที่สิบเก้าเมืองตเวียร์เรียกว่า "มุมของเซนต์ปีเตอร์สเบิร์ก"
นอกจากนี้คุณไม่ควรลืมว่าตเวียร์ชาวพื้นเมืองเป็นนักดนตรีชื่อดังและวงกลม Mikhail ศิลปินซึ่งอยู่ในใจกลางของตเวียร์ติดตั้งประติมากรรมทองสัมฤทธิ์ด้วยกีตาร์และในเสื้อที่ปลดกระดุม ประติมากรรมถูกเปิดขึ้นในปี 2550 และจากนั้นด้วยความพยายามของเพื่อนสนิทและญาติของเขาเนื่องจากมันไม่ใช่เรื่องง่ายที่จะทำ ชาวบ้านหลายคนคัดค้านการติดตั้งอนุสาวรีย์ดังกล่าว มีหลายกรณีเมื่อวรรณนาโจมตีอนุสาวรีย์ซ้ำ ๆ และทำให้เขาเสีย แต่ตอนนี้พวกเขายังเป็นที่ชื่นชอบจากชาวบ้านและแฟน ๆ ของความคิดสร้างสรรค์ของ Clason
ในตเวียร์มีความจำเป็นต้องเดินเล่นตามถนนที่มีกำแพงล้อมรอบทั้งสามซึ่งส่วนใหญ่ประกอบด้วยคฤหาสน์ขนาดเล็กของศศวรรษที่สิบเก้าตั้งแต่นั้นปรากฏหลังจากไฟที่น่ากลัวซึ่งทำลายศูนย์กลางของเมืองในปี ค.ศ. 1763 ถนนสายนี้ได้รับชื่อของฉันเพราะมันเป็นผู้นำไปยังอารามที่มีชื่อเดียวกัน บางส่วนของถนนสายนี้เป็นคนเดินเท้าดังนั้นที่นี่คุณมักจะพบกับนักท่องเที่ยวจำนวนมากเช่นเดียวกับร้านค้าร้านอาหารร้านอาหารคาเฟ่นักดนตรีและศิลปิน นอกจากนี้ยังมีศูนย์การค้าที่ค่อนข้างใหญ่หลายแห่ง