เมื่อคุณมักจะไปเที่ยวประเทศต่าง ๆ ไม่มีวัตถุดังกล่าวสำหรับความสุข แต่มีอยู่ในแสงสว่างของเมืองออร่าวิเศษที่เจาะไปยังเครื่องทำความเย็นและครองสถานที่พิเศษในหัวใจ
นั่นคือวิธีที่มันเกิดขึ้นกับเราเมื่อเราเยี่ยมชมเมืองหลวงของตูนิเซียเป็นครั้งแรก ทันทีฉันจะชี้แจง: ประเทศถูกเรียกอย่างถูกต้อง "ตูนิเซีย" ดังนั้นจึงเขียนอย่างน้อย และเมืองหลวงคือเมืองตูนิเซีย เมื่อได้เรียนรู้สิ่งนี้แล้วตอนนี้เราไม่เคยสับสนกับประเทศและเมืองหลวง
ตูนิเซีย คุณเข้าที่นี่และไม่เชื่อว่าประวัติศาสตร์ของเมืองไม่มีหนึ่งพันปี อาคารสมัยใหม่ร้านค้าแบรนด์ดัง ดูเหมือนว่ามันกลับกลายเป็นประเทศฝรั่งเศส แต่มันเป็นสิ่งที่ควรค่าแก่การแจ้งเตือนและกลายเป็นมัสยิดโบราณในทันทีตลาดซึ่งไม่ได้มีอายุหนึ่งร้อยปี
ในการตรวจสอบเมืองคู่มือที่เน้นเราสามชั่วโมง แต่สิ่งที่สามารถมองเห็นได้ในช่วงเวลานี้?
เพื่อนบ้านของเราหลายคนบนรถบัสทันทีวิ่งช้อปปิ้งและเราตัดสินใจที่จะเดินเล่นผ่านถนนแคบ ๆ และแม้กระทั่งปีนขึ้นไปบนหลังคาเพื่อดูทัศนียภาพของเมือง!
โดยวิธีการถ้าคุณมาที่ท้องถิ่นและถามว่าพาโนรามาอยู่ที่ไหน (คุณสามารถพูดได้ดังนั้น: "พาโนรามา") คุณยินดีที่จะแสดงถนน (อย่าลืมขอบคุณคน!) แน่นอนว่าตัวเองค้นหาสถานที่นี้เป็นเรื่องยาก แต่มันก็คุ้มค่า:
และคุณสามารถไปที่โรงงานน้ำหอมและซื้อขวดน้ำหอมที่ยอดเยี่ยมสองสามขวด!
ผู้คนในตูนิเซียกำลังทำงานหนักและส่วนใหญ่ของพวกเขาซื่อสัตย์มาก ที่นี่มันยากที่จะพบกับการใช้งานที่ไม่ได้ใช้งานรอบเมืองลำเลียง ทุกคนเป็นธุรกิจที่ยุ่ง เค้กแสนอร่อยที่สองการวาดภาพที่สองและค้อนเล็ก ๆ ที่กระแทกลวดลายบนแผ่นโลหะขนาดเล็ก
ตลาดในเมืองหลวงมีขนาดใหญ่มีเสียงดังและลดลงในทุกภาษา
แต่ในย่านชานเมืองของเมืองหลวง - เมืองเล็ก ๆ ของ Sidi-Bu-Said นั้นเงียบสงบสบายและอยู่ในอิตาลีอย่างสวยงาม
ลองนึกภาพผู้อยู่อาศัยในสถานที่แห่งนี้จะต้องได้รับการกำหนดให้ทาสีหน้าต่างในสีฟ้าและผนังบ้านจะโดน ด้วยคำสั่งนี้ดูเหมือนว่า Sidi-Bu-Said คือ paraitic ระหว่างสวรรค์และทะเล และเราเดิมพันกับเขา
มีอยู่ในเขตชานเมืองและซากปรักหักพังของคาร์เธจมาก (แม้ว่าจะปรากฎในการท่องเที่ยวที่ใช่ไม่ใช่ค่อนข้าง) นี่คือแน่นอนว่าเป็นสถานที่ที่น่าทึ่ง!
จำบทเรียนประวัติศาสตร์และภาพยนตร์วินเทจได้ทันทีเกี่ยวกับชัยชนะและวีรบุรุษของเวลาที่ห่างไกลนั้น เดินจากสิ่งที่เหลืออยู่จากถนนคุณจินตนาการว่าคนเหล่านั้นมีชีวิตอยู่อย่างไร สิ่งที่พวกเขาทำเพื่อสิ่งที่พวกเขาต่อสู้
แต่ถึงเวลากลับบ้านแล้ว ในทางกลับไปแล้วบนรถบัสเราทำรูปสุดท้ายและคิดถึงตูนิคที่ยอดเยี่ยมและแตกต่างกันไปแล้ว
