คำใดที่อธิบายถึง Kilimanjaro Ernest Hemingway ที่ไม่พูดดีขึ้นและปริมาณทุกอย่างเป็นอย่างแน่นอน เรากำลังก้าวไปสู่ขั้นตอนที่สิ้นหวังเป็นเวลานาน แต่ไม่สามารถตัดสินใจได้ อย่างไรก็ตามมันเกิดขึ้น เขาบินอย่างหนักและเป็นเวลานานผ่านดูไบจนกระทั่งพวกเขาพบว่าตัวเองอยู่ในไนโรบี แต่ก็ยังไม่ได้อยู่ใกล้กับ Moshi นี่คือเมืองที่ทุกคนไปรณรงค์ใน Kilimanjaro เราเลือกเส้นทางที่ง่ายที่สุด "Coca-Cola" เขากินเวลาห้าวัน สิ่งที่จะพูดคุณต้องทำให้ทราบอย่างสมบูรณ์ว่ามันทำงานหนักกว่าความบันเทิงมากขึ้น ใช่สองวันแรกมีความสวยงามและอบอุ่นที่เท้าของ +30 องศาเซลเซียสสูงกว่าเย็นถึง -10 บนเซลเซียสเดียวกัน ให้แน่ใจว่าได้รับกับสิ่งที่อบอุ่นครีมฟอกหนัง, แว่นตากันแดด, รองเท้าบูทที่ยั่งยืนที่สะดวกสบายหรือรองเท้าที่มีพื้นรองเท้าหนาไปที่หินคมและดีกว่าถ้ารองเท้าอย่างน้อย 1 มีขนาดมากขึ้นและยิ่งขึ้นความเสี่ยงที่จะล้มลง ขาอย่างมากและสถานที่สำหรับถุงเท้าเพิ่มเติมไม่เจ็บ บางครั้งมันหนาวมาก ใช้ถุงมือสองคู่และถุงมือและถุงมือที่ดีขึ้นเพื่อให้เราวางไว้บนถุงมือดังนั้นคุณจะประหยัดมือของคุณ แน่ใจ! เสื้อกันฝน, ถุงนอน, โคมไฟไฟหน้าและชุดชั้นในความร้อน เราทุกคนเอามันอ่านบทวิจารณ์ของผู้ที่มีประสบการณ์และเราทุกคนมีประโยชน์มากขอบคุณผู้ที่ได้รับคำแนะนำ
จากวันที่สามการเดินทางครั้งนี้มีอยู่แล้วสำหรับแรงงานที่ยากลำบากจำนวนมากแน่นอนว่าหิมะเป็นประกายของภูเขาพืชที่เหลือเชื่อหินลายทางจริง - ม้าลายพระอาทิตย์ขึ้นและพระอาทิตย์ตกอย่างไม่น่าเชื่อ แต่เราก็รออยู่แล้วเมื่อคุณ กลับไปที่ฤดูร้อน บางเว็บไซต์พยายามอย่างหนักเกินไปและหนักไปจนถึงคำพูดที่จะพูดไม่ได้ไปถึงด้านบน แต่ที่มาถึงดีใจเหมือนเด็ก ๆ และวันที่ห้าที่มีความสุขมาเราก็ลงไปเชียร์! ได้รับใบรับรองเกี่ยวกับการพิชิตจุดยอดและมีความสุขเริ่มที่จะรักษา
เช้าวันรุ่งขึ้นเรากำลังรอทัวร์ของซาฟารีเราใช้เวลาสองวันตามหุบเขา Masai Safari ประทับใจเราเราโชคดีและเราเห็นเกือบห้าที่ใหญ่ที่สุดในที่อยู่อาศัยตามธรรมชาติของพวกเขา เปิดในค่ายขนาดเล็กที่ผู้อยู่อาศัยในท้องถิ่นมาถึงอย่างต่อเนื่องและพยายามดึงบางสิ่งบางอย่าง นก Marabou มาตลกมากและเป็นเจ้าภาพในกระเป๋าของใครบางคนและในตอนกลางคืนแก๊งค์ท้องถิ่นพวกเขาวางไข่ด้วยขยะในค่าย ท้องถิ่นกล่าวว่าพวกเขาสามารถเข้าสู่ช้างได้ แต่ช้างไม่ได้ไปหาเรา คนมาไซมีสีสันมากพวกเขาสดใสจับใจและรุนแรงมาก การแสดงผลมีมากความรู้สึกเช่นนี้ที่พวกเขากำลังเคลื่อนไหวในภาพยนตร์และรอบ ๆ การตกแต่งจริงทุกอย่างสดใสและผิดปกติ
เราสิ้นสุดการเดินทางของเราด้วยการเดินทางไปแซนซิบาร์ แต่แล้วโดยไม่มีชายหาดล่ะ? ตั้งรกรากอยู่ในบังกะโลขนาดเล็กบนฝั่งซึ่งค่อนข้างไกลจากเมืองหินเมืองหลวงแซนซิบาร์ แต่สถานที่แห่งสวรรค์ในทุกแง่มุมดั้งเดิมและผ่อนคลาย ที่นั่นเราได้รับการผ่อนคลายที่สมบูรณ์จากการอาบน้ำในมหาสมุทรซึ่งพิจารณาชีวิตของปะการังและดูดซับอาหารทะเลแสนอร่อยในปริมาณที่ไม่ จำกัด สำหรับเงินตลก ๆ อาหารเย็นสำหรับสองความหลากหลายทั้งหมดนี้ของ $ 15 เป็นเวลานานความทรงจำที่มากขึ้นจะทำให้วิญญาณอบอุ่นและแม้ว่าฉันจะยังคงรวมตัวกันเพื่อเยี่ยมชมแทนซาเนียฉันจะไม่เห็นความฝันที่จะลุกขึ้นจากระยะไกล