ปารีสไม่ได้สร้างความประทับใจให้ฉัน ยิ่งไปกว่านั้นผิดหวังอย่างตรงไปตรงมา แน่นอนว่ามหาวิหารที่สวยงามอย่างสมบูรณ์ของ Notre Dame de Paris และหอไอเฟลเช่นนักท่องเที่ยวใด ๆ แต่เป็นเส้นใหญ่สร้างขึ้นในสองไตรมาสก่อนที่ทางเข้าจะเอาชนะความปรารถนาทั้งหมดที่จะเข้าไปข้างใน โดยทั่วไปปารีสเป็นเมืองที่มีคิวยาว ทุกที่ - ไม่ว่าจะเป็นพิพิธภัณฑ์ Louvra ที่มีชื่อเสียงหรือ Pompidou Center แต่ก็มีผู้ป่วยรายวันที่มีเลนส์ขนาดใหญ่ซึ่งส่วนใหญ่เป็นนักท่องเที่ยวจีนที่เป็นมิตร ฉันไม่เคยเห็นนักเดินทางจำนวนมากต่อตารางเมตรในประเทศใด ๆ ของโลกแม้ในนครวาติกัน
บางทีฉันอาจไม่ไปที่สถานที่เหล่านั้น แต่รู้สึกไม่สบายบางอย่างรู้สึกอยู่ในใจกลางเมืองเวลา 2 โมงเช้า เนื่องจากฝูงชนของการเฉลิมฉลองตัวแทนของแอฟริกาและโลกอาหรับแล้วมองออกไปจากขาขึ้นไปที่หัวของมุมมองที่อึดอัด แน่นอนฉันพูดเกินจริงและพวกเขาเป็นพลเมืองฝรั่งเศสคนเดียวกัน แต่สำหรับกระเป๋าที่ฉันเหยียดกลับมายาก Paris Metro มีค่าการกล่าวถึงแยกต่างหาก - เป็นเพียงแค่เรือรบสีเข้มที่มีกลิ่นที่ไม่พึงประสงค์ หลังจากการเดินทางที่นั่นฉันเลือกเท้า 3 กิโลเมตรต่อการหยุดที่ต้องการแม้จะมีกระเป๋าเดินทางไปสนามบิน
จากสิ่งที่ฉันชอบ แน่นอนศูนย์กลางประวัติศาสตร์ของเมืองตั้งอยู่บนเกาะ Sita สถาปัตยกรรมแกรนด์วังพิพิธภัณฑ์และแม่น้ำเฮย์ที่งดงามมาก แพนเค้กปารีสที่มีชื่อเสียง "การแก้ปัญหา" - แค่โซเดียม! ฉันกินพวกเขาอาจจะไม่กี่กิโลกรัม และแน่นอนชีสฝรั่งเศสและไวน์ ครั้งหนึ่งในร้านอาหารฉันสั่งจานชีสและเพลิดเพลินกับรสชาติที่ยอดเยี่ยมของพันธุ์ที่แตกต่างกันดื่มไวน์ขาว ฉันไม่ได้ลองสิ่งนี้ในบ้านเกิดของฉันเป็นเวลานาน ... ไม่ทำอะไรเลยประเทศฝรั่งเศสมีชื่อเสียงในเรื่องอาหารเหล่านี้ โดยวิธีการที่ชาวปารีสไม่ได้ดูเหมือนว่าฉันจะหยิ่งยีหรือหยิ่งซึ่งฉันเคยได้ยินมาก่อน
ในการป้องกันปารีสฉันอยากจะบอกว่า - เมืองนั้นสวยงามมากและยัดไส้ด้วยวัตถุทางวัฒนธรรม บางทีฉันอาจจะคุ้มค่ากับการให้ความสนใจกับสิ่งอื่น ๆ และฉันจะสังเกตเห็นเสน่ห์ของเขาที่นักเดินทางคนอื่นสรรเสริญ ไม่มีอะไร - จะมีเหตุผลที่จะกลับไปที่นั่นอีกครั้งและประเมินปารีสในศักดิ์ศรี