ใน Padan เพียงแค่พูดว่ามีสถานที่ท่องเที่ยวที่เพียงพอ ไม่มีพวกเขาอยู่ในทางปฏิบัติ แต่ที่นี่คุณสามารถไปที่ไหนในระหว่างการเดินทางไปยังเมืองใหญ่แห่งนี้:
เมืองเก่า (เมืองเก่า)
ส่วนประวัติศาสตร์ของเมืองนี้มีอาคารเก่าแก่มากมายและการจับท่าเรือเป็นร่องรอยของการปกครองของดัตช์ สถาปัตยกรรมอาณานิคม - แหล่งท่องเที่ยวหลักของ Padanga
เมืองเก่าตั้งอยู่บนฝั่งแม่น้ำมูโร เดินเล่นไปตามซอยเดินที่สวยงามถัดจากแม่น้ำชื่นชมอาคารดัตช์เก่า - การผจญภัยตอนเย็นอย่างน้อยหนึ่งครั้งก็เพียงพอแล้ว! Historic Harbor นั้นถูกสร้างขึ้นโดยดัตช์ ตอนนี้ท่าเรือและแม่น้ำเติมเรือเล็ก ๆ ที่มีสีสัน - ดูงดงามสวย
อย่าพลาดสะพานที่สวยงามเหนือแม่น้ำสะพาน Sitti Nurbaya (สะพาน Sitti Nurbaya) ซึ่งเป็นประกายไฟที่มีสีสันในช่วงเย็นและกลางคืน
ในขณะที่ในเมืองเก่าเป็นไตรมาสจีนโบราณ (ไชน่าทาวน์) ที่มีบ้านซื้อขายเก่า ที่นั่นคุณจะพบกับวัดจีนโบราณของวัด Si Hien Kiong โดยทั่วไปเพื่อเยี่ยมชม Padan และไม่เดินเล่นผ่านเมืองเก่าเป็นไปไม่ได้และไม่สามารถยกโทษให้!
พิพิธภัณฑ์ Aditoyawarman (พิพิธภัณฑ์ Adityawarman)
สถานที่อื่นที่คุณเพียงแค่ต้องเยี่ยมชม พิพิธภัณฑ์แห่งนี้อุทิศให้กับประวัติศาสตร์และวัฒนธรรมของสุมาตราตะวันตก
โดยเฉพาะอย่างยิ่งคอลเล็กชั่นส่วนใหญ่ของพิพิธภัณฑ์ที่อุทิศให้กับกลุ่มชาติพันธุ์ท้องถิ่นของประชากร - Minantkaau Minantkabau ส่วนใหญ่ของมุสลิม แต่อย่างไรก็ตามการช่วยชีวิตและความเชื่อได้รับอิทธิพลอย่างมากต่อวัฒนธรรมของศาสนาฮินดูและทุกอย่างทั่วไปกลายเป็นเรื่องที่ผิดปกติและน่าสนใจมาก
พิพิธภัณฑ์ตั้งอยู่ในใจกลางเมือง พิพิธภัณฑ์แห่งนี้เป็นที่รู้จักกันในหมู่นักท่องเที่ยวเท่านั้น แต่ยังมีนักเรียนและนักวิจัยที่ต้องการดื่มด่ำกับวัฒนธรรมของ Minangkabau อย่างเต็มที่ ในบรรดาคอลเลกชัน - เอกสาร, ภาพถ่าย, เครื่องแต่งกายแบบดั้งเดิม, เครื่องดนตรี, M. อาหารแบบดั้งเดิม, มรดกของ Kings of Minantkabau, รอยัล, Ruffles Ruffles Miniature Hadan (บ้านดั้งเดิมของคนนี้) และอื่น ๆ เกือบ 6,000 นิทรรศการ (ถ้ามากกว่านี้ แม่นยำ 5,781)
แน่นอนว่าวัตถุที่น่าสนใจที่สุดคือชิ้นส่วน - กริชเกวียนเช่นเดียวกับบัลลังก์งานแต่งงานในสภาพแวดล้อมแบบดั้งเดิม
อีกช่วงเวลาที่สนุกสนานคือ Hadan ที่รัมมานมากที่สุดแม่นยำยิ่งขึ้นวิธีที่ห้องพักใช้ ก่อนหน้านี้ครอบครัวของครอบครัวไม่ได้รับอนุญาตให้อยู่กับพ่อแม่ของพวกเขาและพวกเขาอาศัยอยู่ใน "Surau" หรือ Horping House ซึ่งพวกเขาได้รับการสอนจากคัมภีร์อัลกุรอานและคำสอนของศาสนามุสลิมเช่นเดียวกับศิลปะของตนเอง -ป้องกัน. เด็กผู้หญิงได้รับการสอนให้เป็นแม่ที่ดี ระบบของ Kinship Minangcabaau นั้นแตกต่างจากกลุ่มชาติพันธุ์ชาวอินโดนีเซียอื่น ๆ ส่วนใหญ่เนื่องจากครอบครัว Minantkabau "ถือว่า" ในสายเพศหญิง (คำถามเกี่ยวกับการสืบทอดของทรัพย์สินของครอบครัวเช่นโลกและที่บ้านได้รับการให้อย่างแม่นยำ สายเพศหญิง) ทั้งหมดนี้แสดงในพิพิธภัณฑ์
โดยทั่วไปแกลเลอรี่นี้เปิดกลับในปี 1977 พิพิธภัณฑ์ครอบคลุมพื้นที่ 2.6 เฮกตาร์ อาคารพิพิธภัณฑ์น่าสนใจในตัวเอง - นี่คือบ้านแบบดั้งเดิมที่เรียกว่า Bagonjong หรือ Baanjuang เช่นนี้ชื่อบังคับที่ยากลำบากของพิพิธภัณฑ์ถูกถ่ายโดยชื่อของหนึ่งในกษัตริย์สำคัญของ Minantkabau King
คอลเลกชันพิพิธภัณฑ์แบ่งออกเป็นสิบหัวข้อ: ธรณีวิทยาและภูมิศาสตร์ชีววิทยา, ชาติพันธุ์วิทยา, ประวัติศาสตร์, ประวัติศาสตร์, เหรียญและตราประจำตระกูล, ฟิลิปปศาสตร์, เซรามิกส์, ศิลปะและเทคโนโลยี
นอกเหนือจากวัฒนธรรมของ Minangkabau คอลเล็กชั่นพิพิธภัณฑ์เป็นตัวแทนของคอลเล็กชั่นเล็ก ๆ ที่อุทิศให้กับเมนไห่หมู่เกาะซึ่งเป็นส่วนหนึ่งของจังหวัดสุมาตราตะวันตก โดยวิธีการที่วัฒนธรรมของเมนไห่นั้นแตกต่างจาก Minantkabau และดูเหมือนว่าพวกเขาจะไม่ได้เชื่อมต่อกันเลย
แม้กระทั่งก่อนที่จะเข้าพิพิธภัณฑ์คุณจะเห็นสิ่งอำนวยความสะดวกที่น่าสนใจสองแห่งต่อหน้าพวกเขา - นี่คือโรงนาข้าวทั่วไป (Rangkiang)
ข้าวบาร์ตามกฎถูกวางไว้ที่ด้านหน้าของบ้าน ที่นี่คุณจะพบควายเกวียนเช่นเดียวกับเครื่องบินของสงครามโลกครั้งที่สอง Landlocker ที่กว้างขวางพร้อมต้นไม้ที่ร่มรื่นเป็นสถานที่โปรดสำหรับการเดินไปที่คนในท้องถิ่น
เวลาทำการของพิพิธภัณฑ์: วันอังคาร - วันศุกร์: 08.00 น. - 16:00 น. ในวันจันทร์พิพิธภัณฑ์ปิดทำการ
สุเหร่าใหญ่ของ Gantiang (มัสยิดใหญ่ของ Gantiang หรือ Ganting Grand Masjid)
มัสยิดหรือที่เรียกว่า Masjid Raya Gantiang หนึ่งในมัสยิดที่เก่าแก่ที่สุดในอินโดนีเซีย เธออยู่ในเมืองเก่าของ Padanga มัสยิดถูกสร้างขึ้นที่จุดเริ่มต้นของศตวรรษที่ 18 บนฝั่งของแม่น้ำ แต่ในไม่ช้ามันก็ถูกส่งไปยังสถานที่ที่ตอนนี้เธอเป็นเพราะดัตช์ต้องการสร้างถนนไปยังท่าเรือผ่านดินแดนที่มัสยิดเก่าอยู่ที่ไหน ยืนในเวลานั้น โดยทั่วไปมัสยิดอีกครั้งเสร็จสิ้นในปี 1805 มัสยิดนั้นเจียมเนื้อเจียมตัว: เล็กด้วยผนังไม้และพื้นหิน
การก่อสร้างมัสยิดในแกรนด์สทริคมีส่วนร่วมในผู้อยู่อาศัยในท้องถิ่นพยายามที่จะสร้างบางอย่างเช่นมัสยิดเจนน์ที่ยิ่งใหญ่ (ในเมืองเจนน์, มาลี) โครงการนี้ได้รับการสนับสนุนทางการเงินจากผู้ประกอบการในท้องถิ่นและสร้างขึ้นบนโลกที่บริจาคโดยผู้อยู่อาศัยในท้องถิ่น เนื่องจากการก่อสร้างมัสยิดได้กลายเป็นจุดเริ่มต้นในหมู่ผู้แสวงบุญ ในปี 1900 การซ่อมแซมเริ่มขึ้นในมัสยิด - ชาวดัตช์ได้รับคำสั่งให้ตั้งพื้นกระเบื้องและขยายห้องด้านหน้าและด้านหน้าของอาคาร โดมแปดเหลี่ยมถูกสร้างขึ้นเหนือมัสยิดและในบางสถานที่ที่พวกเขาหลงในสไตล์จีน ในปี 1960 มัสยิดได้รับ 25 คอลัมน์ตกแต่งด้วยกระเบื้องเซรามิก - แต่ละเสาจะทุ่มเทให้กับผู้เผยพระวจนะ 25 คนที่กล่าวถึงในคัมภีร์อัลกุรอานเพื่อให้ชื่อของผู้เผยพระวจนะถูกแกะสลักกับพวกเขา หลังจากอีกสองสามปีสองอันมหัศจรรย์ที่สร้างขึ้นถัดจากโดม เป็นผลให้มันกลับกลายเป็นว่ามัสยิดเป็นส่วนผสมของสไตล์สถาปัตยกรรมต่าง ๆ - อิสลามที่มีองค์ประกอบของสถาปัตยกรรมจีนและยุโรป
ในช่วงต้นทศวรรษที่ 1920 มัสยิดบางส่วนทำหน้าที่เป็นโรงเรียน ในช่วงต้นญี่ปุ่นในช่วงต้นปี 1940 มัสยิดกลายเป็นสำนักงานใหญ่ของกองทัพ - มันอยู่ที่นั่นว่าชนพื้นเมืองของภูมิภาคได้รับการฝึกทหารจากญี่ปุ่น หลังจากอินโดนีเซียได้รับอิสรภาพมัสยิดเริ่มเข้าร่วมเจ้าหน้าที่ต่างชาติที่สำคัญรวมถึงสหายอันดับสูงจากมาเลเซียอียิปต์และซาอุดิอาระเบีย วันนี้มัสยิดยังคงทำงานเป็นโรงเรียนและแน่นอนว่าเป็นมัสยิด