ด้วยเหตุผลบางอย่างทุกอย่างที่อธิบายถึงสถานที่ท่องเที่ยวของเจนัวลืม (หรือไม่รู้) ประมาณหนึ่งจุดสำคัญ
เจนัวมีประวัติศาสตร์อันยาวนานและอุดมไปด้วยวัตถุสถาปัตยกรรมและศิลปะ นอกจากนี้ในปี 2004 มันถูกกำหนดให้เป็นเมืองหลวงทางวัฒนธรรมของยุโรปทั้งหมด มันคือข้อเท็จจริง.
แต่ตอนนี้เกี่ยวข้องโดยตรงกับเพลงที่ถูกกีดกันอย่างไม่สมควรโดยความสนใจ
แต่เจนัวเป็นบ้านเกิดไม่เพียง แต่สำหรับคริสโตเฟอร์โคลัมบัส ในเมืองนี้เมื่อวันที่ 27 ตุลาคม ค.ศ. 1782 เด็กชายเกิดที่ถูกกำหนดให้เป็นผู้เชี่ยวชาญด้านไวโอลินที่ยิ่งใหญ่ที่สุดและไม่มีใครเทียบ - Nikolo Paganini !
ถนน Garibaldi (ผ่านทาง Garibaldi) ได้รับการพิจารณาอย่างถูกต้องเป็นถนนที่สวยงามเจนัว นี่คือบ้านแล้วพระราชวังหรูหรา และในปี 2549 มันถูกระบุว่าเป็นมรดกทางวัฒนธรรมโลกของยูเนสโก ฉันจะไม่บอกเกี่ยวกับพระราชวังทั้งหมดฉันจะหยุดรายละเอียดเพิ่มเติมที่บ้านหมายเลข 9 นี่คือ Palazzo Doria Toutcy และเป็นวังนี้ที่เป็นเป้าหมายหลักของการเดินทางสู่เจนัว
วัง Doria Toutcyมันถูกสร้างขึ้นในปีที่ 1565 ในขั้นต้นเขาเป็นหนึ่งในวัง Genoese เหล่านั้น (พวกเขาทั้งหมดสามคน) อพาร์ทเมนท์ที่มอบให้กับแขกที่สำคัญที่สุดของเจนัวเยี่ยมชมเมืองด้วยการเยี่ยมชมอย่างเป็นทางการ - กษัตริย์จักรพรรดิและพ่อโรมัน
จากกลางศตวรรษที่สิบเก้าและอยู่ที่นี่ตั้งอยู่เทศบาลเมืองเจนัว . นอกจากนี้ (ซึ่งเป็นสิ่งสำคัญ) อาคารหลายหลังของอาคารมีให้กับพิพิธภัณฑ์ตั้งอยู่ใน Palazzo Bianco ใกล้เคียง การจัดแสดงที่สำคัญที่สุดและความภาคภูมิใจของพิพิธภัณฑ์คือไวโอลินที่มีชื่อเสียงที่ Nikolo Paganini เล่น " แคนนอน "(" IL Cannone ") มันถูกเก็บไว้ที่นั่นตั้งแต่ปี 1851 ไวโอลินที่มีเกียรติของเขาครอบครองในห้องที่ค่อนข้างเล็กเพียงอาคารของเทศบาลเมือง
แต่เส้นทางสู่ไวโอลินของ Paganini ออกมาหนามออกมา ฉันคิดว่าไม่รู้อย่างละเอียดหนึ่งดังนั้นคุณสามารถไปจากเจนัวได้โดยไม่ต้องเห็นรายการที่เป็นเอกลักษณ์นี้ ...
ดังนั้น. เราตกอยู่ในจีโนมในวันหยุดสุดสัปดาห์ อาคารเทศบาลเปิดให้เข้าถึงฟรี ฟรี คอร์ทยาร์ดค่อนข้างสวย: คอลัมน์จำนวนมากบันไดที่สวยงามมีประติมากรรมจำนวนมากที่น่าสนใจจากมุมมองทางศิลปะของหอคอยนาฬิกา ทุกอย่างทำในโทนสีขาวและสีชมพู น่ารัก แต่ไม่มีใครเลย! และถามไม่มีใครอื่น ...
เราเดินไปรอบ ๆ บันไดทางเดินและพื้นเพื่อค้นหาไวโอลิน เรามองผ่านกระจกในห้องประชุม แต่! ฉันไม่พบทางเข้าที่ถูกต้อง ประตูทั้งหมดภายในเขตเทศบาลถูกปิด ฉันเพิ่งจัดการผ่านรูกุญแจของหนึ่งประตูเพื่อดูจารึกซึ่งหมายความว่าไวโอลินของ Paganini ถูกเก็บไว้ในห้องนั้น และประตูถูกปิด
ตัดสินใจว่าเรา "ประสบความสำเร็จ" มาถึงในวันที่ไร้เดียงสารวมตัวกันเพื่อออกไป ที่ทางออกฉันไปที่ร้านขายของที่ระลึกของเทศบาล สุ่มอย่างหมดจดขอให้ผู้ขายฉันได้เรียนรู้ว่าคุณสามารถมองเห็นไวโอลินได้ทุกวัน เพิ่งมาก่อนPalazzo Biancoนี่คืออาคารใกล้เคียง และมีอยู่แล้วย้ายไปตามแกลเลอรีของพิพิธภัณฑ์ค่อยๆเข้าไปในห้องที่เหมาะสม
ต่อมาเราได้เรียนรู้ว่าทุกอย่างสับสนมากเนื่องจากความจริงที่ว่า Palazzo Bianco ยังเป็นทรัพย์สินของเทศบาล และจากจุดสิ้นสุดของศตวรรษที่ XIX วังค่อยๆกลายเป็นแกลเลอรี่ศิลปะ
ทางเข้าพิพิธภัณฑ์มีค่าใช้จ่าย 8 ยูโรต่อคน จากภายนอกวังนี้ที่มีด้านหน้าสีขาวลักษณะไม่ชัดเจนมาก แต่ที่นี่เป็นหนึ่งในคอลเล็กชั่นภาพวาดที่ร้ายแรงที่สุดในเจนัว เราเห็นภาพศิลปินที่มีชื่อเสียง (และไม่มาก) ของอิตาลีและชาวดัตช์ซึ่งลุค Cambianaso, Veronese, Filippo Lippi, Andrea Sezynino, Yana Prost, Josa Wang Kleve เช่นเดียวกับ "Magdalene" Antonio Canova แต่ภาพของคาราวิกจิโอดูเถิดชายคนนั้นถูกนำตัวไปที่นิทรรศการบางแห่งในสหรัฐอเมริกา
ในห้องโถงอื่น ๆ พิพิธภัณฑ์นำเสนอคอลเลกชันของเหรียญและผลิตภัณฑ์จากเซรามิกมีหลายตัวอักษรของโคลัมบัสและการจัดแสดงที่น่าสนใจมากมาย
เส้นทางสู่อาคารของเทศบาลผ่านไปบนหลังคาของ Palazzo Bianco จากที่ที่มองเห็นได้ทั้งหมดPalazzo Rosso (จากถนนเขาดูเรียบง่าย) ห้องโถงของเขายังสามารถชื่นชมผลงานที่โดดเด่นของจิตรกรชาวอิตาลี
แต่มากลับไปที่เทศบาล
ที่นี่เราเข้าสู่ห้องโถงสุดท้ายของพิพิธภัณฑ์ นี่เป็นเพียงการสร้างงานที่งดงามจากนั้นกับทุกคนที่ยังไม่ได้เป็นนักไวโอลินที่มีชื่อเสียง Bartolomeo Giuseppe Gwarnery, Del Jesu ที่มีชื่อเสียง " แคนนอน " สันนิษฐานว่าถูกสร้างขึ้นในปี 1743
ไวโอลินถูกนำเสนอต่อ Paganini ในปี 1802 โดยพ่อค้าปารีสบางคนซึ่งชื่อไม่ได้รับการเก็บรักษาไว้ในประวัติศาสตร์ เสียงของไวโอลินนี้ไวโอลินอายุสิบเจ็ดปีของ Paganini เพียงแค่ตกใจ "Canon" มาพร้อมกับ Paganini ตลอดชีวิตของเขาและเป็นเครื่องมือที่ชื่นชอบของเจ้านายแม้จะมีความจริงที่ว่าเขามีคอลเล็กชั่นไวโอลินเอเชียและ Stradivari ค่อนข้างใหญ่ Gwarnery Paganini เยี่ยมชมไวโอลินที่ยอดเยี่ยมของเขาและหลังจากการตายของเขาไวโอลินได้รับชื่อ "Paganini Widow"
ตอนนี้ปีละครั้งไวโอลินขจัดพิพิธภัณฑ์อย่างระมัดระวังจากการแสดงเพื่อเล่นดนตรีที่คู่ควรกับสิ่งนี้ บ่อยครั้งที่เกียรติยศนี้ได้รับเกียรติจากผู้ชนะการแข่งขัน Paganini
โดยวิธีการที่เป็นที่รู้จักกันอย่างน่าเชื่อถือว่าอันโตนิโอ Stradivari เองอิจฉางานของ Del Jesu เขาตั้งข้อสังเกตว่าไวโอลินของตัวเองเกินกว่าเครื่องมือ Giuseppe Guarnerty ด้วยความนุ่มนวลและความสามารถ แต่ในเวลาเดียวกันพวกเขาด้อยกว่าพวกเขาในพลังของเสียง แบบนี้.
นอกจากนี้ในห้องโถงสุดท้ายมีเครื่องมืออื่นของ Paganini - ไวโอลินของ Jean-Batista William บริจาคให้กับอาจารย์ในปี 1834 Camillo Sivori มีรายการอื่น ๆ ที่เกี่ยวข้องกับชีวิตของ Nikolo Paganini ที่ยิ่งใหญ่ ที่น่าประทับใจมาก.
และในความคิดของฉันไวโอลินของ Paganini สมควรได้รับความสนใจและความเคารพมากกว่าพิพิธภัณฑ์สัตว์น้ำเจนัวหลายแห่ง!
นอกจากนี้โรงละครโอเปร่าสามารถโดดเด่นจากวัตถุทางวัฒนธรรมที่จริงจังของเจนัว - Teatro Carlo Felice . มันเริ่มต้นในปี 1824 ตั้งอยู่ใกล้กับน้ำพุบน Ferrari Square หลังจากการทิ้งระเบิดในช่วงสงครามโลกครั้งที่สองมันเกือบจะถูกทำลายอย่างสมบูรณ์หลังจากได้รับการฟื้นฟูในภายหลัง ในพื้นที่ขนาดเล็กด้านหน้าโรงละครมีอนุสาวรีย์ของ Giuseppe Garibaldi ฮีโร่ของอิตาลี แต่หอคอย (Torre) ใกล้โรงละครโอเปร่าได้รับการติดตั้งค่อนข้างเร็ว ๆ นี้ในปี 1990
เจนัวยังมีหนึ่งในมหาวิทยาลัยที่ใหญ่ที่สุดในอิตาลี