ทำไมมันถึงคุ้มค่าที่จะพนมเปญ?

คำถามคือบางทีคุณสามารถกำหนดเป็นอย่างอื่น: มันสมเหตุสมผลที่จะไปที่ Pondeneen เป็นเวลานานหรือไม่? ฉันคาดว่าจะมีชีวิตอยู่ในเมืองนี้อย่างน้อยห้าวัน แต่วางในสองวัน และถ้ามันถูกต้องแล้วรวมหนึ่งวันครึ่งและหนึ่งคืน

มันควรจะสังเกตว่าในการล้มลุกฉันได้รับหลังจากเยี่ยมชมโดยเสียมเรียบและบางทีนี่อาจเป็นบทบาทสุดท้ายในความรู้สึกของเมืองหลวงของกัมพูชา

สิ่งแรกที่รีบเข้าไปในดวงตาคือความยากจนและสิ่งสกปรก บางคนจะคัดค้านว่านี่มีชื่อเสียงในเรื่องนี้ไม่เพียง แต่กัมพูชาเท่านั้น แต่ยังรวมถึงประเทศอื่น ๆ ในเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ แต่ฉันคาดว่าจะเห็นเมืองหลวงอย่างแน่นอนหรืออย่างน้อยก็เป็นอย่างนั้น

การเป่าออกจากรถบัสฉันรีบเข้าไปใน Hum Hum ของมนุษย์ทันทีเสียงบี๊บของการขนส่งและฝูงชนของ Tuk-Tukers ที่เล่นกันอย่างสม่ำเสมอทุกคนผิวขาวพยายามที่จะให้นักท่องเที่ยวทันที

ฝุ่น, โอกาส, ขอทาน - ความประทับใจครั้งแรกของพนมเปญ การเดินผ่านถนนของเมืองจะไม่ให้ความสุขที่ยิ่งใหญ่ และเหตุผลหลักคือการขาดอากาศ

มันชุบด้วยก๊าซไอเสียของการขนส่งที่พบมากที่สุดของ South Motobayki และเนื่องจากน้ำมันเบนซินคุณภาพสูงราคาแพงกัมพูชาได้เรียนรู้ที่จะทำตัวแทนที่น่ากลัวอย่างมาก นี่เป็นเรื่องที่ชัดเจนโดยเฉพาะถ้าคุณใช้บริการของมอเตอร์ไซค์ในชั่วโมงสูงสุด ฉันในความโง่เขลาตัดสินใจที่จะเข้าใกล้ในช่วงบ่ายเพื่อตรวจสอบสถานที่ท่องเที่ยวที่โดดเดี่ยวที่สุดของพนมเปญ - สนามแห่งความตาย ดังนั้นฉันไม่เคยหายใจในชีวิตในชีวิตของฉันตอนนี้ฉันเข้าใจแล้วว่าทำไมชาวกัมพูชาเกือบทุกคนย้ายมาพร้อมกับหน้ากากป้องกัน แต่ในอุดมคติในเครื่องช่วยหายใจ เคล็ดลับ: อย่าบันทึกบนแท็กซี่และถ้าคุณต้องการที่แปลกใหม่ - ใช้ประโยชน์จากบริการของ Motorikshi ในตอนเช้าเมื่อถนนยังไม่ได้กรอกหลอมเหลวในท้องถิ่น "บิด"

โดยทั่วไปการรุกเป็นสิ่งที่ดีในตอนเช้า ความสดใหม่ความว่างเปล่าผู้คนที่นอนหลับบนสนามหญ้าเปิดร้านค้าของพ่อค้า - ในเวลานี้ของวันที่การรุกยังมีความสวยงาม แต่ฉันวิ่งไปข้างหน้า แต่ในตอนนี้และวิธีการที่แล้วมันกลับกลายเป็นตอนเย็นที่ผ่านมาในพนมเปญตกใจกับการขาดไฟฟ้าเกือบสมบูรณ์ ฉันลงไปที่ความมืดและสว่างเพียงถนนสองสายส่องสว่างเท่านั้น - ใกล้กับเขื่อนและแม่น้ำโขงมากที่สุด มันอยู่บนถนนสองสายนี้ว่าการไหลของสถานบันเทิงยามค่ำคืน นี่คือบาร์ร้านอาหารคาเฟ่

ไม่มีความปรารถนาที่จะมองเข้าไปในกางเกงขาสั้นสีเข้ม แต่ในเขื่อนมันเป็นไปได้ที่จะเพลิดเพลินไปกับการไตร่ตรองของวันหยุดที่อึดอัดของกัมพูชาหลังเลิกงาน ผู้คนมีส่วนร่วมในสิ่งที่คุ้นเคยสำหรับพวกเขา: กินถูกต้องบนยางมะตอยพวกเขาเปิดตัวนกพิราบบางคนกลุ่มเด็กที่มีอายุต่างกันกับ Merry Gicanes รีบวิ่งระหว่างผู้ใหญ่

จำนวนชาวต่างชาติที่โดดเด่นมากจำนวนชาวต่างชาติไม่ใช่เรื่องง่าย แต่เป็นอย่างมาก เขื่อนเหมือนทั้งเมืองโดยรวมไม่เรียบร้อยดี แม้ว่าในเมืองส่วนใหญ่ทุกคนพยายามที่จะสะท้อนเขื่อนของถนน ใช่กว้างใช่ปูด้วยกระเบื้อง แต่โดยทั่วไปดูเหมือนว่าผู้สร้างประมาทในบางเหตุผลมีการซ่อมแซมอย่างรวดเร็ว

แต่อย่างที่ฉันได้เขียนไว้ข้างต้นในตอนเช้าการแทรกซึมดูแตกต่างกัน ในขณะนี้วันนั้นเป็นวันที่เดินผ่านถนนที่ดีที่สุด

สถานที่ท่องเที่ยวที่สวยที่สุด - พระราชวังหลวงเปิดให้บริการในครึ่งหนึ่งของเช้าวันที่เก้า ในเวลานี้นักท่องเที่ยวต่างชาติเพียงคนเดียวเท่านั้นที่เข้าร่วมเขา ความเงียบละเมิดโดยการตะโกนของลิงละอองสว่างและความงดงามของอาคารทำให้คุณลืมว่าคุณอยู่ที่ไหน

แต่ความยากจนยังคงมีประสาทมาก ขออภัยสำหรับเด็ก ๆ พวกเขาเริ่มกัดตั้งแต่อายุยังน้อยและเมื่อมือสกปรกของทารกถูกดึงให้กับคุณหัวใจจะถูกบีบอัดจากความสงสาร เด็ก ๆ สกปรกละเลยด้วยตาหิว ปรากฏการณ์ที่ไม่เหมาะสำหรับใจ

ที่จะบอกว่าฉันไม่ชอบ phnompene แต่ฉันต้องการกลับมาที่นี่เร็ว ๆ นี้ ฉันหวังว่าชาวกัมพูชาจะสามารถปรับแต่งเมืองหลวงของอาณาจักรกัมพูชาได้ ขี่หรือไม่? ยังคงไป! หากต้องการดูว่าทุนอาจมีลักษณะเป็นลักษณะผิดปกติสำหรับชาวยุโรป