กาญจนบุรีอยู่ทางตะวันตกของประเทศไทย เมืองนี้ไม่ใหญ่มากมีมากกว่า 50,000 คนนิดหน่อย จากกรุงเทพถึงกาญจนบุรีเกือบหนึ่งชั่วโมงครึ่ง
เมืองนี้ค่อนข้างเล็กมันก่อตั้งขึ้นในศตวรรษที่ 18 แม่นยำยิ่งขึ้นพวกเขาสร้างป้อมปราการเป็นครั้งแรกเพื่อป้องกันการโจมตีของแบร์เวอเรอร์แล้วรอบป้อมปราการและเมือง
โดยวิธีการถ้าคุณดูภาพยนตร์ของ David Lina "สะพานข้ามแม่น้ำแคว" ของปีที่ 57 จากนั้นคุณก็รู้ว่า: เนื้อเรื่องของภาพยนตร์เรื่องนี้เขียนขึ้นในกิจกรรมจริงที่เกิดขึ้นในเมืองนี้ ในยุค 40 ของศตวรรษที่ผ่านมาการก่อสร้างเริ่มขึ้นสะพานข้ามแม่น้ำ Khweiiด้วยรางรถไฟ มันถูกสร้างขึ้นโดยนักโทษมากกว่าครึ่งหนึ่งถูกฆ่าตายจากการรักษาโรคและอุบัติเหตุ ดังนั้นสะพานจึงถูกเรียกว่า "Dear Death" ภาพยนตร์เรื่องนี้ถูกลบออกในหนังสือ Pierre Blyulya "สะพานข้ามแม่น้ำ Kwai" และภาพยนตร์เรื่องนี้ก็กลับไปใช้ออสการ์จำนวนมาก
ดังนั้นสิ่งที่สามารถพบได้ในเมืองนี้:
สุสานทหาร (สุสานสงครามกาญจนบุรี)
หรือสุสานดอนมะเร็ง มันมาถึงโดยเชลยศึกซึ่งเสียชีวิตในเวลาเดียวกันในระหว่างการก่อสร้างทางรถไฟ โครงการเป็นญี่ปุ่นเนื่องจากทหารญี่ปุ่นต้องการการสนับสนุนในพม่า สะพานที่สร้างโดยประเทศไทยและพม่า มีการวางแผนที่จะสร้างสะพานเป็นเวลา 14 เดือนภายในสิ้นปี 2486 ในขณะที่ฉันเขียนไว้ข้างต้นมีผู้ที่ตกเป็นเหยื่อจำนวนมาก แต่สะพาน 424 กิโลเมตรก็พร้อมแล้ว ผู้เข้าร่วมการก่อสร้าง 13,000 คนฝังอยู่ตามราคาแพง แต่นี่เป็นข้อมูลอย่างเป็นทางการเท่านั้น ในความเป็นจริงผู้เสียชีวิตเสียชีวิตถึง 100,000 คน ศพถูกโยนลงไปในบริเวณการฝังศพที่พบบ่อย ต่อมาร่างกายทั้งหมดถูกนำออกมาจากหลุมศพและย้ายไปยังสุสานสามแห่ง: ใน Chungkay และกาญจนบุรีในประเทศไทยและใน Thhanbuzayatiyat ในพม่า ผู้คนจำนวน 6,982 คนได้รับการฟื้นโทษในกาญจนบุรีและจัดส่งโกศด้วยทหารโคศน์ 300 แห่ง คนตายส่วนใหญ่เป็นชาวอังกฤษดัตช์และออสเตรเลีย นอกจากนี้ในสุสานยังมีกำแพงอนุสรณ์ที่มีชื่อของชาวมุสลิมอินเดีย 11 คนที่เสียชีวิตในช่วงเหตุการณ์ที่น่ากลัว ร่างกายของชาวอเมริกันถูกพาไปที่อเมริกา แน่นอนว่านี่ไม่ใช่อนุสาวรีย์ที่สนุกสนานที่สุด แต่นี่เป็นส่วนหนึ่งของวัฒนธรรมและไม่มีอะไรที่จะไปได้ทุกที่ วันนี้สุสานแห่งนี้อยู่ภายใต้การค้ำประกันของคณะกรรมาธิการสหสาขาการทหาร
พิพิธภัณฑ์ทหาร (พิพิธภัณฑ์สงครามจูงใจ)
พิพิธภัณฑ์แห่งนี้อุทิศให้กับสะพานที่น่ากลัว พิพิธภัณฑ์ที่สร้างขึ้นในปี 1977 โดยความพยายามของพระแห่งหนึ่งในวัดของเมือง พิพิธภัณฑ์อยู่ในช่วงหนึ่งของสะพาน "Bloody" นี้ ชื่อภาษาอังกฤษของพิพิธภัณฑ์จูงใจจูงใจเป็นตัวย่อจากจดหมายฉบับแรกของสัญชาติที่สร้างสะพาน: ญี่ปุ่น (ญี่ปุ่น), อังกฤษ (อังกฤษ), ออสเตรเลีย (ออสเตรเลีย), อเมริกัน (อเมริกัน), ไทย (ไทย) และดัตช์ (ฮอลแลนด์) . อย่างไรก็ตามในภาษาไทยพิพิธภัณฑ์เรียกว่า "วัดไท" พิพิธภัณฑ์ตั้งอยู่ในสองห้องและสร้างบรรยากาศที่สอดคล้องกับความเป็นจริงทางประวัติศาสตร์ - กระบวนการก่อสร้าง พิพิธภัณฑ์ตั้งอยู่ในกระท่อมไม้ไผ่ซึ่งผู้สร้างอาศัยอยู่ บนผนังคุณสามารถดูรูปภาพและภาพถ่ายรวมถึงเครื่องมือ
การสัมภาษณ์กับนักโทษเองก็ถูกเก็บรักษาไว้ซึ่งอธิบายการกระทำทั้งหมดในรายละเอียดที่แย่มาก
โดยวิธีการสะพานนี้ใน 44 สะพานถูกทิ้งระเบิดและทำลายสามส่วน พวกเขาได้รับการบูรณะ (พิพิธภัณฑ์อยู่ในส่วนเดิม) และเมื่อวันที่ 28 พฤศจิกายนเมืองมีงานเทศกาลประจำปีในความทรงจำของการตกหล่นในระหว่างการก่อสร้างซึ่งรวมถึงรายการเพลงและการแสดงเลเซอร์
อุทยานแห่งชาติ Erawan (อุทยานแห่งชาติ Erawan)
สวนสาธารณะที่จดทะเบียนอย่างเป็นทางการในปี 1975 ตั้งอยู่บนดินแดน 550 ตร. ซ. ซม. และเกือบทั้งหมดทั่วพื้นที่ภูเขาหินปูนสูงกว่าหนึ่งพันเมตรเหนือระดับน้ำทะเล ในภูเขาเหล่านี้ป่าผลัดใบเติบโต หลายคนในสวนนกและสัตว์รวมถึงช้างคาลุสและกระรอก Pearl Park - น้ำตก Eravan.
เขาได้รับการตั้งชื่อตาม Ervan ช้างสามหัวซึ่งมีอยู่จากตำนานในศาสนาฮินดู
ช้างตัวนี้เป็นชาติพันธุ์ของพระเจ้าอินทรา น้ำตกในกลอนและแต่ละชั้นไหลลงสู่สระว่ายน้ำแยกต่างหากด้วยน้ำใสอย่างแน่นอน คุณสามารถไปตามเส้นทางไปยังน้ำตกและผ่านการไหลของ Eravana อย่างรวดเร็วคุณสามารถข้ามสะพาน
มีน้ำตกอีกแห่งในสวนสาธารณะที่เรียกว่า Pohun เช่นเดียวกับ Karst ถ้ำของพระตทตตตตและกฟน.ด้วยภาพที่อ่อนแอ
โดยวิธีการที่แม่น้ำแควเดียวกันไหลผ่านสวนสาธารณะ
วัด Tigrin วัด Pha Luanga Ta Boua (วัดเสือ)
วัดถูกสร้างขึ้นในปี 1994 ในฐานะอารามป่า อย่างไรก็ตามห้าปีหลังการก่อสร้าง Tigrenka ถูกโยนลงไปในพระวิหารซึ่งแม่ฆ่าผู้พิพากษา หลังจากที่ทารกเสือกระแทกวัดซึ่งได้รับบาดเจ็บจากมือของนักล่า ดังนั้นพระในวัดจึงเริ่มดูแลเสือและเชื่องพวกเขา วันนี้วัดมีชีวิตอยู่ประมาณ 100 เสือ พวกเขาเป็นแบบแมนนวลอย่างสมบูรณ์ - กินด้วยมือและไม่ยึดถือกอด
แน่นอนจากพระ มันกลายเป็นอย่างไรจากพระสงฆ์มันยังไม่ชัดเจน แน่นอนว่าสถานที่ที่เป็นเอกลักษณ์นี้อยู่ในขณะที่ทำได้ พวกเขาพูดว่าพระสงฆ์ขายเสือเหล่านี้หรือผสมยาเพื่อให้พวกเขามีชีวิตอยู่ ฉันจะไม่อยากเชื่อจริงๆ สามารถเยี่ยมชมวัดได้ทุกวันและชื่นชมความสัมพันธ์ที่ยอดเยี่ยมระหว่างแมวและพระนักล่าและพระภิกษุ โดยวิธีการที่วัดนี้จัดโปรแกรมอาสาสมัครเมื่อทุกคนสามารถทำงานกับ "เที่ยวบินที่เปลื้องผ้า"
สวนประวัติศาสตร์เมืองสิงห์ (อุทยานประวัติศาสตร์ของเมืองสิงห์)
แม้จะมีความจริงที่ว่าเมืองนั้นค่อนข้างเล็กประชาชนที่อาศัยอยู่ในดินแดนเหล่านี้มากและยาวมาก เป็นเวลาหลายพันปี ดังนั้นอุทยานแห่งนี้เป็นเพียงซากของอารยธรรมโบราณ ครอบคลุมพื้นที่ 736 ตารางกิโลเมตร อาคารจากอิฐในสวนสาธารณะนี้ถูกสร้างขึ้นในปี 13-14 ปี แต่ไม่มีใครรู้แน่ชัด
เกี่ยวกับสถานที่นี้กล่าวถึงในพงศาวดารของผู้ปกครองเขมรของ Jiyavaman VII
นอกจากนี้ยังพบอุทยานสถานที่ฝังศพของผู้อยู่อาศัยโบราณในภูมิภาคนี้รวมถึงการตกแต่งและของใช้ในครัวเรือน เมื่อการตั้งถิ่นฐานนี้ล้อมรอบคูและผนังหนา ดังนั้นอาจไม่มีหมู่บ้านที่เรียบง่าย แต่เป็นเมืองเต็ม ในดินแดนที่คุณสามารถเห็นวัดพุทธศาสนา (วัดหลักและขนาดใหญ่ - ปราสาทเมืองซิงห์) สิ่งอำนวยความสะดวกอื่น ๆ มีขนาดเล็กลง ในยุค 70 ปีที่แล้วสวนนี้ถูกสร้างขึ้นใหม่ พุ่มไม้ของต้นไม้ลดลงทุกคนทำความสะอาดและเปิดให้นักท่องเที่ยว วันนี้มีพิพิธภัณฑ์ในสวนสาธารณะในสวนวันนี้ซึ่งคุณสามารถเรียนรู้เพิ่มเติมเกี่ยวกับสิ่งอำนวยความสะดวกในสวนสาธารณะ
