போரைப் பற்றி திரைப்படங்களில் ஒன்றை பார்த்த பிறகு, மாலை நேரத்தில் ஒரு முறை வந்தது. திடீரென்று என் கணவர் மற்றும் நான் இன்னும் இந்த இடத்தில் பார்க்க முடியவில்லை என்று வெட்கமாக மாறியது. மூன்று வாரங்களுக்குப் பிறகு, அவர்கள் செயின்ட் பீட்டர்ஸ்பர்க்கில் இருந்து தங்கள் காரில் சாலையில் முயற்சி செய்தார்கள். 1.5 நாட்கள் 1300 கிமீ டிரைவிங், நாங்கள் இலக்கை அடைந்துவிட்டோம்.
முக்கிய பணி ஹீரோ கோட்டை பார்க்க இருந்தது. இப்போது நாம் ஏற்கனவே நுழைவாயிலின் முன் நிற்கிறோம். சிக்கலான நிலப்பகுதிக்கு இலவச நுழைவாயிலுக்கு ஆச்சரியமாக இருந்தது. வரலாற்றுக்கு அலட்சியமாக இல்லாத அனைவருக்கும் பிரெஸ்ட் கோட்டை திறந்திருக்கும். மரங்கள் மெதுவாகச் சென்றோம், ஏனென்றால் மரங்கள் மெதுவாக முக்கிய நினைவுச்சின்னத்தையும், பேயோன்-ஒபெலிஸ்க்யும் மிதக்கின்றன. அந்த நேரத்தில் நான் ஒரு உண்மையான சுகமே அனுபவித்தேன், அதனால் அவர்கள் கம்பீரமான மற்றும் பெரியவர்கள். அவர்கள் பனி வெள்ளை புனித நிக்கோலேவ் காரிஸன் கோவிலில் பார்த்தார்கள்.
பிரதேசத்தில் பாதுகாப்பு அருங்காட்சியகத்தில் அமைந்துள்ளது, இதில் பல தனிப்பட்ட உடமைகள் மற்றும் கதைகள் சேகரிக்கப்பட்டன. அரங்கங்களில் கோட்டை மற்றும் அவர்களது குடும்ப உறுப்பினர்களின் பாதுகாவலர்களின் வாழ்க்கையின் புகைப்படங்கள் மற்றும் விளக்கங்கள் செயலிழக்கின்றன. ஒரு நபர் இறந்துவிட்டால், கார்டுகள் ஒரு கருப்பு பின்னணியில் வைக்கப்படுகின்றன. வெள்ளை மீது உயிர் பிழைத்தவர்களின் படங்கள் உள்ளன.
அருங்காட்சியகம் பார்வையிட்ட பிறகு அருங்காட்சியகம் முழுவதும் வந்துவிட்டது, ஹோல்ம் கேட்ஸ் பார்க்க சென்றார். சுவர்கள் அனைத்தும் தோட்டாக்களிலிருந்து தடயங்களால் மூடப்பட்டிருந்தன, ஓட்டைகள் ஒரு புனல் போன்றவை. நாங்கள் ஆற்றின் கரையோரத்தில் நடந்தோம். இது மிகவும் சூடாக இருந்தது, சூரியன் பிரகாசித்தது, காலெண்டர் ஜூன் 26, 2009 காட்டியது. இந்த பையில் ஸ்கேன்ஜென் விசாக்களுடன் பாஸ்போர்ட்டை ஒரு பாஸ்போர்ட்டை இடுகிறது, 68 ஆண்டுகளுக்கு முன்னர் போர் வந்தபோது, கடற்கரைக்கு செல்லும் வழியைத் திறக்கிறது.
இந்த பயணம் தேவை, ஆனால் மிகவும் கனமாக இருந்தது. நாம் ஒரு பெரிய வழி பயணம் மற்றும் ஏதாவது முக்கியமான ஏதாவது செய்தார் என்று உணர்கிறோம்.
