Hadithi yangu kuhusu jinsi mimi na mume wangu tulivyokwenda kutembelea Petro, ambayo ilikuwa ndoto yetu ya muda mrefu. Ununuliwa vitu vingi kwenye mtandao, wamesikia ushauri wa marafiki na jamaa na wakamfukuza. Treni ilikuwa usiku, kwa hiyo asubuhi tulifika kwenye kituo cha Moscow cha St. Petersburg. Mara ya kwanza, jambo la kwanza lilikwenda kwa Pushkin kwa mpenzi wangu, ambayo tulikubali kukaa kwa siku chache. Alizungumza, kushoto vitu na kurudi Petro.
Kwanza kabisa, kama ilivyopangwa, tulikwenda kwenye hermitage. Napenda kusamehewa na connoisseurs ya sanaa ya Ulaya na usitupe slippers ndani yangu, lakini sikupendi huko. Watu wengi, umati wa watu wote na sio mafanikio sana kwa maoni yangu mfumo wa urambazaji, ingawa kwa kweli mambo ya ndani ya makumbusho na maonyesho yake ni ya kushangaza sana!
Wakati wa ziara yetu ya hermitage, tuliona dirisha mbele ya jumba la maegesho ya meteors ambayo yameondoka Peterhof. Na waliamua - kwa nini tunazunguka huko mara moja. Kwa bahati nzuri imeweza tu ya mwisho. Kidogo juu ya njia alipendwa na uzuri wa Petro na Hurray! Tulikwenda kwa Pier ya Peterhof! Hakika hii ni hadithi halisi ya Fairy. Muda wa kuzima chemchemi zilibakia kidogo sana, lakini tulikuwa na wakati wa kujisikia hadithi nzuri ya fairy. Waliamua mara moja kwa wenyewe kile kingine siku moja kuwa na uhakika wa kurudi. Kurudiwa na usafiri wa ardhi - minibus kwa barabara kuu, na huko nyumbani kwa rafiki yake.
Asubuhi ya pili tulikuwa na hatua ya kwanza ya kutembelea Makumbusho ya Kirusi. Kwa maoni yangu binafsi, ni ya kuvutia zaidi katika maudhui yake kuliko hermitage. Huko na kwa urambazaji ni bora zaidi na rahisi, na kulikuwa na watu wachache sana. Hatimaye niliona "siku ya mwisho Pompeii" ya Karl Bryllov na favorite yangu "mti wa tisa" Aivazovsky. Kwa njia, hutegemea karibu na rafiki kinyume, ili siwezi kuacha mbali na chumba hiki kwa muda mrefu. Kisha tulifikia Malevich - mraba, mduara, msalaba. Haivutiwa kabisa.
Wakati hatimaye tunatoka kwenye Makumbusho ya Kirusi masaa machache baadaye, nilianza mvua mitaani. Bila shaka, ni vigumu kwao kuwaogopesha, kwa hiyo iliendelea mpango zaidi na sisi moja kwa moja kupitia matarajio ya Nevsky walikwenda kanisa la St. Isaka. Zaidi ya yote nilivutiwa hata hata kanisa langu na paa wakati tulipanda juu ya ngazi. Kutoka kwa mtazamo kwamba inafungua pamoja na Roho anayepitia.
Tu kushuka na kwenda kuelekea tundu kama tulialikwa mara moja kutembea kupitia njia. Hisia baada ya kubaki kinyume na - kwa upande mmoja, bila shaka, ni ya kushangaza, nzuri na ya kushangaza. Na kwa upande mwingine, kwa namna fulani kila kitu kimepita na nakumbuka tu chizhik-fawn, faida nyumbani na New Holland.
Bila shaka, baada ya kutembea kupitia njia, ilikuwa nzuri na kwenda Nevsky katika "Jedwali No. 1" kula. Kisha tulikwenda kwenye nyumba ya kitabu. Ni muundo wa kushangaza ambao tulikuwa tumetaka kutazama sio nje ya nje lakini pia kutembelea. Nilipenda sana kila kitu huko.
Hatimaye, hatimaye, alikwenda kutembea kwenye tundu. Tuliangalia admiralty, juu ya mpanda farasi, alikwenda kisiwa cha Vasilyevsky na alitaka kupata ngome ya Petropavlovsk, lakini ilikuwa ni kuchelewa sana. Kwa hiyo, walitembea tu na kusubiri madaraja ya kuzaliana. Kwa muda mrefu imekuwa nimeota ya kufurahia tamasha hili.
Asubuhi ya siku ya tatu, tulikuwa tena huko Nevsky. Sasa tulikuwa na Kanisa la Kazani kulingana na mpango huo, basi tulitembea, walikuja daraja la benki. Huko walipata cafe nzuri juu ya shaba ya fontanka na kukaa ndani yake. Wanapiga na kuingia hekalu la Mwokozi juu ya damu. Kuna tu ya ndani ya ndani! Na nini mosaic ni ya kushangaza!
Kisha, njia ilikuwa Alexander Nevsky Lavra. Kwa uzuri kuna hakika isiyo ya kawaida. Walitembea karibu na wilaya, walikwenda Necropolis - ambapo wasanii, waandishi, waandishi, washairi na viongozi wowote wa sanaa wamezikwa huko. Kuona makaburi ya Dostoevsky, Shalyapin na Natalia Goncharova-Lanskaya. Huko na kimya na kwa utulivu, hupata tu aina fulani ya amani.
Lavra alikuja nje ya wilaya na kwa njia ya eneo la uasi alikwenda kwenye barabara kuu, ua wa kuketi. Njiani ilikuwa imesimama na kuchunguza daraja la Anichkov na kisha jiwe la Catherine II. Baada ya hapo, tulikwenda kijiji cha kifalme. Bila shaka, ikiwa hali ya hewa ilikuwa angalau bora zaidi, itakuwa kwa namna fulani kujifurahisha zaidi. Lakini hata katika hali ya hewa isiyo ya kawaida, hisia zilibakia kuwa na furaha na kutoka kwenye jumba na kutoka kwenye bustani. Kisha darasa lingine, ambalo Pushkin alisoma na kutazama Lyceum. Hiyo ni nzuri!
Kwa ujumla, ninafikiria kwanza katika maisha yangu safari ya siku tatu kwenda St. Petersburg ilionekana kuwa tajiri sana, na hata hakuna mbaya zaidi katika maudhui ya mashirika hayo kuandaa. Tulikwenda kwenye makumbusho muhimu na mahekalu ya jiji na vitu vingi vimeweza kuona. Lakini bila shaka, si wote, hivyo tutaenda St Petersburg bado!