Nilikuja kwenye Makumbusho ya Bulgakov kwa bahati.
Pamoja na binti mzee tulikwenda kwenye Theatre ya Bulgakov. Walikuja mapema na hapa waligeuka kuwa kwenye tiketi kwenye ukumbi wa michezo, tunaweza kwenda kwenye makumbusho kwa bure. Bila shaka, tulitumia fursa hii, kama ilivyokuwa nyingi.
Aliingia mlango maarufu. Ni hapa kwamba "ghorofa mbaya" No. 50 iko.
Na mara moja kuona kwamba kuta na ngazi hapa pia ni sehemu ya makumbusho. Eneo hili lilichaguliwa mashabiki wa mwandishi bulgakov. Nao walitafuta muda wa awali, kama makumbusho ilionekana hapa. Na makumbusho kufunguliwa mwaka 2007. Kwa miaka mingi, mashabiki wa Bulgakov juu ya kuta za mlango wanakiri kwa upendo kwa riwaya yake. Kwa kuongeza, kuna hadithi nzuri ambayo kila kitu unachoandika juu ya kuta hizi kitatokea. Na ingawa kuta zilikuwa zimejenga tena mara moja, maandishi hapa yanaonekana kwa kawaida ya kawaida. Tofauti na kuta, matofali kwenye mahakama na ngazi hazibadilika, kila kitu kinapaswa kubaki miaka mingi iliyopita.
Makumbusho yenyewe ni ghorofa ya jumuiya na kanda ya muda mrefu. Kuingia ndani yake, kwa sababu fulani nilikumbuka filamu "Gate ya Pokrovsky" Ninaelewa kwamba wakati wote, sio kutoka kwa opera hiyo, tu aliongoza kumbukumbu na akavingirisha nostalgia. Old, shabby parquet, chini, ajabu samani kidogo. Ngozi huhisi hali ya miaka iliyopita.
Majumba yanaumiza na picha Mikhail Bulgakov. Kwa aibu yangu, kabla ya kutembelea makumbusho, sijawahi kuona picha ya mwandishi. Na ikawa kwamba alikuwa mtu mzuri sana na macho ya kujifurahisha.
Ghorofa ina vyumba kadhaa vya rangi tofauti (baraza la mawaziri la bluu na nyeupe), na maonyesho mbalimbali ya zama hizo.
Na ... Baraza la Mawaziri la Bulgakov mwenyewe. Mtakatifu - watakatifu - desktop ya mwandishi na vitabu, vitabu kila mahali. Je, ni kweli aliishi? Sehemu nyingine isiyokumbuka katika ghorofa ni jikoni ya jumuiya.
Iligeuka kuwa soko la nyuzi au paradiso kwa watoza.
Kwa njia, paka mweusi mweusi huzunguka ghorofa, jina halihitaji hata - ni ujasiri "kiboko".