Nilifundisha Kiingereza kutoka darasa la kwanza katika gymnasium ya lugha. Kisha miaka mitano zaidi katika chuo kikuu cha lugha. Uingereza na London kwa ajili yangu ni kitu kama relic. Kila mwaka tulijifunza London kwa maelezo mafupi zaidi, vivutio vyake. Kwa bahati mbaya, wakati wa kusoma nchini Uingereza, hakukuwa na fursa ya kwenda Uingereza, hawakutoa ziara yoyote ya wanafunzi, na hapakuwa na fursa ya kifedha ya kwenda kwao wenyewe. Sisi pia tuna mafundisho mawili tu ya bahati ambao walitembelea London bado wakati wa kusoma.
Na mwaka huu, hatimaye tulikusanya kiasi kikubwa na mume wangu na tukaamua kutembelea Tuman Albion. Swali la safari ya kujitegemea haikusimama, vigumu sana kufundisha visa, kwa hiyo tuligeuka kwenye mashirika ya kusafiri ambapo tulipewa ziara kubwa kwa wiki na kukimbia kutoka Minsk. Na yeye hatuna gharama kubwa kama sisi kudhani. Zaidi, bei ni pamoja na safari ya msingi ambayo ilikuwa kwa njia.
Hisia ya kwanza kutoka London ilikuwa kama nilikuwa huko zaidi ya mara moja. Alionekana kuwa maumivu jamaa na marafiki zake. Miaka kumi na sita ya kujifunza Kiingereza haikupita bure))) mkutano wa kwanza na mwongozo ulikuwa kwenye Trafalgar Square. Column Nelson alifanya hisia kwa kiwango chake. Kisha tulikwenda kwenye Westminster Abbey. Huko ningeweza kufanya ziara kwa sababu nilikumbuka mandhari kwa moyo. Wakati wa jioni tulikuwa tunatembea wenyewe katika mji. Ilionekana kwangu kwamba nilikuwa nimelala, na London ingekuwa na ndoto yangu - katika furaha ya mwitu nilikuwa.
Siku iliyofuata ilikuwa siku ya makumbusho: Tulitembelea sanaa ya sanaa ya kitaifa na Makumbusho ya Uingereza. Hatimaye niliona picha za favorite ya gharama ya gharama.
Siku ya pili tulikwenda kwenye Castle ya Windsor. Hisia zangu zote zinaweza kuonyeshwa kwa neno moja - furaha!
Tuliona pia Ben Big Big, na daraja la London, na mnara, na Landan Ah. Na masaa machache walitembea kwenye Hifadhi ya Mwongozo.
Kwa ajili ya chakula, nilikula nilipo nayo. Kikamilifu kununuliwa chakula katika maduka makubwa, jioni kupatikana mikahawa cozy. Alijaribu samaki ya sahani ya kitaifa na chips. Samaki ya kawaida ya kukaanga na viazi vya kukaanga. Kwa ujumla, chakula hakuwa na kushangaza.
Wakiongozwa karibu na mji kwenye barabara kuu. Ni vizuri kwamba mwongozo alitushauri kununua tiketi kwa wiki, vinginevyo wangeweza kutumia fedha mara tatu kwa kusafiri.
Mimi hakika nitakuja London tena, na kuishi huko kwa muda mrefu, kujisikia kama Kiingereza halisi. Labda mtoto wetu anapokua, tutachagua mpango wa lugha kwa ajili yake na kuja pamoja hadi mji mkuu wa Uingereza.