Sri Lankda Island sareng hiburan di alam di dieu mangrupikeun set anu saé. Anjeun tiasa naek gajah, diteuteup di basisir kuya laut, naek safari atanapi angkat dina wisata hutan nyata. Tempat ieu disebut hujan leuweung sinharacia. Saatos ngadidé carita Lankan Sri Karajaan, urang mutuskeun pikeun nyayogikeun sadinten ti sésa sésana pikeun mariksa tampilan anu teu biasa. Kami mangangkeun petualangan anu pikaresepeun dina gurun tropis anu nganggo mandi dina waduk, anu kabentuk ku curug anu ageung sareng éndah.
Hal ieu mutuskeun pikeun ngantunkeun énjing-énjing kitu janten cekap kanggo leumpang leuweung. Jalanna tiasa janten sesah. Nayaan teu ageung pisan, tapi biasana leuweung di jerona pulo, maka angin sempit sareng angin obpent ngabalukarkeun éta. Sumebar dina jalan pikasieuneun. Dina tungtung jalan, tétéla yén éta henteu dimungkinkeun pikeun leuwih lebet, kusabab di pagunungan aya barisan sareng diblokir jalanna. Pikeun ngalakukeun sareng ieu, otoritas henteu laku ngalakukeun nanaon, sareng warga satempat sakumaha aranjeunna tiasa earn. Dimana jalan-jalan dimimitian, aya Tuk-Tuki sareng pengkuh nawiskeun jasa na. Supir ngajelaskeun ka urang anu leumpang pisan jauh sareng anjeun kedah nyandak tuk-tuk. Kalayan jujur, aya nagara Éropa bakal ngajantenkeun résiko pikeun kahirupan. Jalanna kaleungitan, ruts jero sareng batu badag. Ngalangkungan bumi sapertos kitu dina jampah sareng diikat, ieu henteu sami sareng hal anu sami pikeun lebet TUK-TUK-TUK-TUKA, dimana sabuk kurur henteu disayogikeun. Top kembang ros, tapi turun lieuran niiskeun rasa Amérika tanpa asuransi. Sacara umum, adrenalin lokal.
Di lawang ka leuweung éta mangrupikeun peternakan pisan. Aranjeunna ngajawab yén lawang ka leuweung tanpa konduktor dilarang. Dina pamadegan kuring aya waé, ukur ngarampak wisatawan. Upami anjeun leumpang di leuweung sapanjang jalur anu diturunkeun, maka henteu aya tempat anu leungit. Tapi urang kedah mayar pituduh. Angkat ka leuweung dina ngantosan pasangan. Tangkal anu gedé, kembang tropis sareng sato liar anu béda. Kanyataanna, urang parantos ningali hiji hibera liar, sareng sesa sato-sato éta ukur dina bumbung lokal. Tétéla aranjeunna sacara khusus tetep sababaraha kancil sareng puteran supados turis henteu ngadamel klaim. Tontonan pisan henteu resep. Imah anu teu calik di sél leutik. Dina waktos anu sami, juru juru disuulkeun yén ieu sato gering, anu bakal diubaran sareng ngagolongkeun kana leuweung. Abdi hoyong percanten.
Kami henteu kantos ningali warna atanapi tangkal anu éndah. Jalur ngalangkungan leuweung éta, nurutkeun buku pituduh, ka curug gunung anu geulis pisan. Nya, anjeun kedah angkat. Teu heran kami sumping. Leumpang kanggo waktos anu lami. Nyatana, tilu curug di leuweung, tapi dina sadinten héran ukur sateuacan sateuacan sateuacan anu pangheulana. Kami leumpang. Kajun Sareng ieu, kondékna urang nyatakeun yén curug di sisi séjén anak walungan sareng kedah dipindahkeun ka Ferod, sabab teu aya sasak di leuweung. Ayeuna, tangtosna, nya cageur, tapi kanyataan yén warga satempat nyobian nipu sawaris sadaya waktos. Tumorna nyarios yén walungan teu langkung ti dingungan sareng kami gancang mindahkeun. Ti basisir kami bener-bener sigana henteu jero. Urang ngaleungitkeun calana, nyandak kaméra di leungeun sareng angkat. Teras tétéla éta walungan sanés tunjangan, tapi dina dada lalaki tinggi. Leres, ari ayeuna kuat. Batu di luhur pisan seukeut pisan. Teu aya anu ngajukeun sateuacanna yén anjeun kedah mindahkeun walungan sareng nyandak sapatu spare sareng anjeun. Ku alatan éta, urang sadayana goothoot sareng sieun nyebarkeun peralatan poto. Di sisi sanés, sadayana bosen, dada baseuh sareng tanpa pakean anu tiasa dicabut dibenerkeun. Tapi pamanasan ideu yén kami bakal engké ningali curug jangji. Dibungkus sudut sareng dumbfounded.
Tapi henteu tina pikaresepeun, sakumaha anjeun tiasa nganggap, tapi ti frusitif. Ti gunung ngalungkeun curug sameter leutik tilu jangkung sareng pasangan méter lega. Sigana mah ambang walungan. Mandi di Tasik henteu jalan. Mimiti, curug ieu, sanaos alit, tapi ngojay di tempat-tempat sapertos sok bahaya. Sareng kadua, nalika lalaki urang kasurnian walungan sareng pihak cai, tarét kaluar anu di handapeun pushers. Saha dina pikiran anu saé dimandip di dinya, kuring henteu terang - kami henteu résiko. Sacara umum, jahat, kesel sareng bosen parah. Sareng kuring ogé kedah mindahkeun deui ka sisi sanés. Tapi petualangan di dinya henteu réngsé.
Ngan Urang pindah sareng mimiti ngarobih baju kana hal-hal anu urang tetep illaral tetep garing, sakumaha riungan mimiti dugi ka pendekatan kami. Mimitina, urang henteu ngartos naon éta. Tangtosna, kuring ningali Lima dina kahirupan abdi, tapi naon anu Sadaring kumaha pikeun "ngajalankeun" pisan, henteu kasangka. Tétéla éta kajadian magrib aranjeunna jalan moro, sareng mangsana anu pangsaéna nyaéta wisatawan. Kami, sakumaha aranjeunna tiasa, hal-hal anu diidinan sareng diidinan dijalankeun ti tempat ieu. Tapi éta henteu aya. Leech Leech aya sajuta. Éta pantes tetep ngalereskeun sapatu sapertos aranjeunna parantos ngorondang. Éta pantes ngahirupkeun cabang sareng leungeun, salaku leech parantos calik dina panangan na. Bugg teras dicandak nyalira, sahingga getih henteu eureun dugi ka sonten. Pituduh seuri di kami sareng nyarios éta mangpaat. Tapi punten! Éta kapaké nalika leech médis sareng steril. Sareng nalika anjeunna cicing di leuweung di rawa - kuring henteu nyangka ngegel dirina mangpaat.
Sigana yén perusahaan kami henteu dilarapkeun kana kategori anu sieun, tapi nalika surup datang ka leuweung padet, pikeun tiap tangkal, anu bakal ngagaduhan batur, sareng balaréa di sisi. Kami mundur pisan santai sareng henteu senang pisan. Di dieu, kuring ngantunkeun hutan hujan tina Sogarada. Sato liar moal ningali, gesera bakal pikaresepeun pikeun botany, karugian leutik, sareng lintah anu saé pisan lapar sareng anu kuat. Kami henteu deui di leuweung ieu.