Losowo, odwiedzając ten nadmorski Turkish City, który nie dociera do swojej populacji nawet do 100 000 osób, mój syna za każdym razem, gdy zostanie poproszony o zadzwonić do miasta, nazywa Manavgat. I niech mieszkańcy tego miasta nie przerażają przestępstwa, ale słowo "niektóre", ponieważ nie powinno być lepiej scharakteryzowane przez tę rozliczenie.
Mój znajomy Turk jadący przez samochód przez to miasto za każdym razem, gdy mówi, że nie chciał tu żyć, jest bardzo unguable i podróży. Nie, nie ma płomieni w architekturze ani w lokalizacji Manavgata, ale po prostu nie trzyma się tego miasta, ponieważ dzieje się duszą malutkich europejskich wiosek nad morzem. Tak, powiedzieć, że to miasto jest zlokalizowane bardzo podobnie nad morzem, niemożliwe jest około pięciu kilometrów w linii prostej i w południowym ogniu do miasta, a nie najmniejszego orzeźwiającego bryzie.
W całym Turcji obfitość flag państwowych na domach i balkonach, a tutaj flagi są absolutnie wszystkim, najwyraźniej bardzo patriotyczne ludzie żyją w Manavgate. Od tego małego, że naprawdę przyzwoita uwaga w mieście można zauważyć ciekawy sztuczny wodospad pionowy, którego dysze są zlecane przez kamienie.
Godne uwagi na rynku miasta, z takim amicznym basem w wąskich i dusznych rzędach, że wydaje się, że te rzeczy są sprzedawane tutaj od założenia miasta. Rzeka Minea o tej samej nazwie z błotnistą zielonkawą wodą jest główną tętnicą miasta. Na tej rzece turyści zorganizowali przyjemność idzie na łodzi.
Obok miasta jest kanion Köplułyul, przez który rzuca się most Sowa. Zbudowany przez Rzymianów w drugim wieku. To naprawdę wiedzący umysł. Co ciekawe, Turcy przywrócili most lub został zachowany w tak dobrym formie do dnia dzisiejszego. Na odległość piętnastolometru od miasta znajdują się ruiny starego miasta, gdzie nadal można zobaczyć dobrze zachowany zabytkowy amfiteatr i pozostałości świątyni Apollo.
Po zakończeniu programu Wycieczka, zebraliśmy się do jedzenia w mieście, ale przeszedł wiele kilometrów, a nawet próbował przejść do innego obszaru na przechodzącym autobusie, nie znaleźlibyśmy takiej instytucji, która stanowi nas coś w naszych ramionach . Nadziewane pomieszczenia z odłączonymi lub zaginionymi klimatyzatorami odpychają nas od myśli o żywności. Wreszcie natknęliśmy się na czystą i chłodną kawiarnię lodów z pracującym klimatyzacją. Tam mamy drzemki z pysznymi tureckimi lodami. Wydostanie się z miasta musieliśmy rozpaczliwie odbudować z taksówką, ponieważ konsekwentnie utrzymywali wysoką cenę. Mieliśmy szczęście, przechodząc przez rynek "magazyn" taksówkarz zgodził się zabrać do dopuszczalnej kwoty i byliśmy zmęczeni czołganiem się w upale z wdzięcznością poprosiliśmy o jego stary samochód z otwartymi oknami.
