Bergamo-włoski miasto 50 km na wschód od Mediolanu z populacją około 115 tys. Mieszkańców. Ale co możesz tu zobaczyć.
Górne miasto (Citta Alta)
Chitta Alta rozprzestrzeniła się na wzgórzu, zamieniając w dolinę rzeki. Ta część miasta znajduje się na wysokości 373 metra nad poziomem morza, a nowy obszar miasta jest połączony z pomocą kolejki linowej. Nawet Nowy Miasto znajduje się w dolinie rzeki, a częściowo na wzgórzu. Założyciele Chitta Alto Celty-Centurians i prawie 11 000 osób mieszkało tutaj w The Heyay. Jednak w VII wieku miasto prawie całkowicie zniszczyło Hunów prowadzone przez Attila. Następnie w 580 r. Górne miasto stało się częścią Wielkiego Imperium Karla Wielkiego, a nawet stało się centrum Chitta Alta County, które istniało do końca XI wieku, dopóki nie był uważany za gminę w ramach ligi Lombard . Dziś Górne Miasto jest niezwykle popularnym miejscem, w szczególności dzięki większości zamek na skale, katedrze w Bergamsky i Capella Colleone.
Bazylika Santa Maria Maggiore (Basilica di Santa Maria Maggiore)
Ta katedra znajduje się na placu katedry w Bergamo. Bazylika została zbudowana w połowie XII wieku na miejscu Starego Kościoła w wieku 7-8th wieku. Bazylika została wzniesiona dzięki lokalnym mieszkańcom. Świątynia w formie greckiego krzyża, z pięcioma apsidami (półkolisty łuk budynku) i ciekawą fasadą. W XIV wieku katedra była miejscem dla montażu ludowego, a następnie z zmianą władzy w mieście świątynia była tylko punktem kulturalnym. Nieco mniej niż sto lat później Świątynia nadal trzymała, w szczególności zbudowany baptysterium (rozszerzenie do kościoła, przeznaczony do napierśnika) i dwoma bocznymi porcjami, a później zbudowali dzwonnicę i zakrystię (pomieszczenia do przechowywania roszczeń liturgicznych kapłanów i naczyń kościelnych). Kopuła bazyliki ozdobiona pracownikami artysty Giovanni Batista Tapolo.
Adres: Piazza Duomo
Wenecka ściana (Mura Venete)
Ściana zaczęła budować w połowie XVI wieku na miejscu starej zniszczonej ściany w celach obronnych. Ponadto budowa była zaangażowana w ogromną liczbę osób, kilku tysięcy pracowników i żołnierzy z Bergamo i Wenecji. Aby rozszerzyć ścianę, musiałem zburzyć się w domu i sklepach handlowych lokalnych mieszkańców, dzięki czemu czasy budowy były postrzegane przez lokalnych ludzi bardzo bolesnych. Ściana została zbudowana około 20 lat, a teraz jest majestatyczną strukturę na dużą skalę o długości 6 km i 50 metrów wysokości. W całym całym całości budowa jest wyposażona w setki chłopców, trzech tuzinów strażników i czterech wejść. Jednak zgodnie z bezpośrednim spotkaniem, ściana nie wykorzystała go - w 1797 r. Armia francuska weszła do Bergamo bez rozlewu krwi i walki. Niemniej jednak ściana nie zburzyła się, została zrekonstruowana, a teraz jest symbolem miasta i jednej z najważniejszych atrakcji Bergamo.
Adres: Viale Delle Mura, 1
Stary Ratusz (Palazzo Vecchio O della Ragione)
Gmina miasta znajdowała się w ratuszu od kilku stuleci, podczas gdy w połowie XIII wieku straszny ogień praktycznie wymazał konstrukcję z twarzy ziemi. Cały wiek został zrekonstruowany i wrócił do życia, ale tylko 60 lat później, podczas inwazji na Włochy, wojska hiszpańskie spalały ratusza. I znowu zaczęła aktywnie przywracać, chociaż nikt nie wierzył, że nie zostanie ponownie spalona. Około 20 lat, architekt, który został powierzony przywróceniem katedry zawahał się, czy rozpocząć pracę rekonstrukcyjną, a to samo wziął sprawę. W wyniku przywrócenia ratusza było zauważalnie przekształcone: wejście zdobione czterema pięknymi kolumnami, a elewacją - skrzydlaty lew, na cześć św. Mark. Wewnątrz ratusza, obrazy serii "filozofów" są przechowywane przez Donato Bramante, jednego z najsłynniejszych architektów o 15-16 stuleciach.
Adres: Palazzo della Ragione, Via Dei Mercanti
Katedra Bergamo (Duomo di Bergamo)
Budowa tej melonorowej katedry w formie Latio Cross został poświęcony świętym męczennikiem Alexanderowi, patronem miasta. Katedra, która pomieści do 1200 osób, zbudowanych na końcu XVII wieku w miejscu starego kościoła św. Zwycięstwa. Na początku XIX wieku katedra zmieniła się znacząco, w szczególności wygląd zmienił elewację i dzwonnicę. Dekoracja zewnętrzna jest uderzająca: prace Andrei zostały tu przechowywane tutaj, Giovanni Batista Moroni i Giovanni Batista Tapolo - wybitni artyści Włoch. W katedrze, usługi i Liturgia są nadal trzymane.
Adres: Piazza Duum
Cappella Colleoni (Cappella Colleoni)
Całkowicie wyjątkowy budynek renesansowy, zbudowany w trzecim kwartale XVI wieku na miejscu starej zakrystii na cześć świętych Bartholomew, Jana i marki baptystów. W pierwszych latach Kapella była osobistą świątynią Konotyera Bartolomeo Colloni, szanowanego i bogatego człowieka w Bergamo. W swoim stylu Capella jest bardzo podobna do Kościoła Matki Boskiej, która jest w pobliżu - ta sama ośmiokątna kopuła i wielobarwny marmur na wykończeniu elewacji. Przyciąga uwagę przede wszystkim bardzo piękną kaplicę z różą, ozdobioną medalionami z wizerunkiem Trajana i Cezara. Na szczycie fasady struktury można zobaczyć dziewięć płytek ze zdjęciami na motywach biblijnych i 4 płaskorzeźbami przedstawiających wyczyny Hercules. Z góry znajduje się duża loggia w stylu romansowym.
Adres: Piazza Duomo
Kościół św. Augustyna
Kościół w stylu gotyckim można znaleźć w górnym mieście w stylu gotyckim. Kościół nie działa, dzisiaj jest wydział humanitarny Uniwersytetu Bergamskiego. Na zewnątrz katedry jest dość skromna, ścisła. A wewnętrzna dekoracja jest zmiażdża i niesamowicie piękna, w stylu bujnego baroku. Istnieje również wyjątkowy organ, kaplice Saints Augustine i Monica oraz piękne posągi przedstawiające cnoty. Ogólnie rzecz biorąc, można zauważyć, że Kościół łączy w sobie kilka stylów, ponieważ stale ukończył i zrekonstruował różnych architektów.
Adres: Viale Delle Mura, 46
Dam Gleno (Diga del Gleno)
Dokładniej, jego ruiny w pobliżu Wilminor di Scalva, które znajduje się 65 km od Bergamo. Dam jest świadkiem i pomnikiem tragicznych wydarzeń początku XX wieku. Zapora zaczęła budować w 1920 r., Ale zbudował go z nie dość wysokiej jakości materiałów, a projekt DAM nie miał niezbędnych dokładnych obliczeń. Po trzech latach pojawiła się tama. Po kilku miesiącach, pod koniec tego samego roku, podczas nieustannych deszczów, tama dała pęknięcie, a fale zaczęły zalewać dolinę. Potężny strumień wymazany z twarzy osadnicy Buejio i Dezzo, prawie czterysta osób utonących. Damb nie przywrócił więc, dzisiaj możesz przyjść i spojrzeć na ruiny zapory. Małe jezioro powstało między ścianami struktury, a zaobserwowano pomnik ofiar tragedii.