Pierwsza czterdzieści, z której zaczęła się moja znajomość z indyjską architekturą, była Kila Purana, z której w rzeczywistości jest niewiele, który pozostaje. Do tej pory Purana-Kila przeżyła ściany, meczet w stylu afgańskim, biblioteki i trzy bramy: duża brama (główne wejście), przez które wprowadziliśmy, bramę Humayun (używany jako tło do lasera Light-Sound Light Pokazy) i zakazana brama (nie używana, zamknięta), blisko których nie dochodzi do zbliżania się, przejście jest zablokowane, jak rozumiem, wszystkie rodzaje biur są tam znajdują się.
Druga czterdzieści, potrząsnąca do głębi duszy, stała się Lal-Kila lub czerwonym fortem, stworzeniem pędziowego geniuszu architektonicznego Shazhana. Lal-Kila jest ośmiokąta, otoczona fosą, z pałacami, harem, pawilonami, parkami. Na północnych i południowych ścianach, słynny napis na farsi ", jeśli jest tam, gdzie jest niebo na ziemi, to jest tutaj, tylko tutaj" (początkowo napis został złożony w złotym, Shadjhan był ogólnie uzależniony od napisu złota Kamień, ponieważ w Taj Mahahal te same ambicje są śledzone). Dobra połowa fortu jest zamknięta - przy przywróceniu lub po prostu zaczyna się zwijać? .. Myślę, że druga opcja, ponieważ udało nam się nadal spojrzeć na shish-mahal (pałac lustro), zamknięty na zardzewiałym zamku stodoły (wyjątkowy Marmur po prostu wiercony i przykręcony do niego ten koszmar, który wziął i zardzewiał). Zajmuje się, ale dawna wielkość jest nadal zachowana. Doskonałe wrażenie w forcie produkowane marmuru w marmuru z cennymi i półszlachetnymi kamieniami - te kwiaty w stylu Shazhana, udało mi się rozważyć najdrobniejsze szczegóły, zbliżając się do ściśle.
Teraz Ja Lal Kila są niespokojnymi wesołymi wiewiórkami. W forcie znajdują się również wszelkiego rodzaju sklepy i sklepy z pamiątkami.
Lotus Temple - Bahais's Modlitery House, Bahai Temple - to wizytówka Delhi. Dwadzieścia siedem betonowych płatków wyłożonych z białymi marmurowymi płytkami wznoszą się do wysokości 35 metrów i są otoczone dziewięcioma małymi stawami. Jeśli spojrzysz na świątynię z góry, wygląda jak kwiat lotosu o średnicy około 70 metrów rosnących w stawie.
Świątynia została zbudowana tylko w 1986 r. W przypadku darowizn, a wraz z parkiem zajmuje ogromne terytorium. Świątynia jest świetna. Wewnątrz świątyni rzędów kamiennych ławek. Bez malowania, bez wątku wewnętrznego, który sam w sobie jest bardzo zaskakujący i niezwykły dla indyjskiej świątyni. Dziewczyna, która rozwinęła ręce w namaste - ten gest we wszystkich krajach wschodnich jest znaczenie "dążenia przed boską esencją" - znaki wyjaśniają, że w świątyni konieczne jest obserwowanie całkowitej milczenia. Ludzie różnych narodowości i religii siedzą z zamkniętymi oczami: niektórzy modlą się do swoich bogów, inni medytują, inni myślą o życiu lub szumu. Jednoczęście w świątyni może wynosić 1300 osób. Dobre miejsce. Jeśli dusza jeszcze nie przerażona, nie skamieniała, nie pozostanie obojętna.
Nikt nie pozostawia obojętny Majestic Akshardham - nowoczesny kompleks świątynny z różowego i białego marmuru na brzegu Yamuny w East Delhi. Różowy kolor symbolizuje miłość Boga, a biały jest światem i absolutną czystością. Achshardham jest wyjątkowym pomnikiem kultury indyjskiej, zbudowanej przez 5 lat przez wyznawców nauk (sekty) Svinateelayans i otwierają w 2005 roku. W budownictwie wzięło udział 7 tysięcy mistrzów, budowa kompleksu została wydana około 500 mln $, zebrana ze względu na dobrowolne darowizny. Akskhardam wszedł do księgi Guinnessa rekordów jako najbardziej ambitnej świątyni hinduskiej na świecie. Podczas budowy użyto marmuru i czerwonego piaskowca, stal i beton zostały wykluczone. "Rezydencja Boga, której nie można wysiedlać" rozłożyć ponad 12 hektarów. Pomnik z trzech boków otacza jezioro, które przyniosło wodę z 151 zbiorników z całego Indii. 42-metrowy Akshardham jest koronowany dziewięcioma luksusowymi kopułami i dwadzieścia czterokrotnymi wieżyczkami-Shahkar, w dekoracji świątyni z 234 rzeźbione kolumny, 20 tysięcy postaci (rzeźb) bóstw, zwierząt, tancerzy, wokół obwodu 148 słonie; Wysokość posągu w środku świątyni 3m. Nie mogę znieść obfitości liczb, ale w tym przypadku jest to konieczność, aby dokładniej było wyobrazić sobie wielkość i rozmiary świątyni. Oczywiście Acharadham produkuje bardzo silne wrażenie, zwłaszcza jeśli tylko na początku naszej drogi i nie udało ci się cieszyć się wspaniałą świątynią Jacic, jedną jedyną złożoną rzeźbą na kolumnach, ścianach i suficie czegoś! Kompleks jest zbyt mało znany, ponieważ znajduje się kategoryczny zakaz na zdjęciu i wideo wewnątrz go. Acharadham jest bardziej jak pomnik, gigantyczne wspaniałe muzeum z motywem religijnym.
Wreszcie, to, co chcę powiedzieć, są to dwa duże i skupiające się meczet w Delhi Jama Masjid i Kutub Minar.
Majestic Jama Masjid (Katedra / Meczet) jest głównym meczetem starego Delhi, jednego z największych meczetów na świecie. Dla wierzących ten meczet ma szczególne znaczenie, ponieważ nieocenione relikwie świata muzułmańskiego są tutaj przechowywane: kopia Koranu napisana na skórze jelenia, trampki Proroka Mohammed, odcisk stóp w kamieniu , Sura Koran, napisany rzekomo pod jego dyktandą, czerwonawe włosy z nagrobków brody i fragmentów, kiedyś stanął nad swoim graniem. Ścisła energia tego miejsca jest odczuwalna, gdy wznosząc się do 35 kroków prowadzących do głównego wejścia do Lal Kila.
Kutub Minar / Kutub-Minar jest wyjątkowym pomnikiem średniowiecznej architektury indo-islamskiej. Najwyższa wieża w Indiach, najwyższy minaret z cegły na świecie, który jest światowym dziedzictwem UNESCO. W średniowieczu Kutub-Minar został uznany za jednego z cudów świata. Twórcy Kutka Minarowie byli niewątpliwie pomysłowymi matematykami, jeśli wyprodukowali więc obliczenia kumpli. Posiadają najrzadszy artystyczny smak, więc wieża wciąż niesamowita wyobraźnia każdego, bez pozostawienia jednej szans na obojętność.
Cóż, ostatni pomnik kompleksu Kutub-Minar, który chcę powiedzieć, jest tajemniczą żelazną kolumnę Chandustraupe. Jego zagadką jest to, że składa się z 99,72% żelaza i stoi już w tym miejscu z półtora do trzech tysięcy lat (informacje są bardzo sprzeczne), a nie ma rdzy.
Nie będę nic więcej powiedzieć, ponieważ jesteśmy w rozpiętości z nowoczesną częścią Delhi: Całe centrum zostało zablokowane przez kilka dni ze względu na przygotowanie do świętowania Dzień Niepodległości i Próby Parady. Nie widzieliśmy więc Rajpath ani Muzeum Narodowego, ani łuku triumfalnego o nazwie bramy Indii z wiecznym ogniem.