Ponad pięćset lat temu na samym końcu bardzo zaniepokojonego piętnastego wieku, orzeczenie, a następnie księcia Ivan III nakazał ustanowić fortecę na samej granicy z niespokojnym sąsiadem Livonii. Tak więc, z przodu pojawił się bieżący Ivangorod. Początkowo była to bardzo mała osada, ale później zamieniła się w prawdziwe miasto w środku ubiegłego wieku. Zasadniczo jest teraz skromne miasto prowincjonalne, stojąc na bardzo granicy z Estonią. Dlatego, aby go odwiedzić, musisz przynajmniej zdobyć tutaj przejście.
Oczywiście, bardzo znany twierdza, z którym zaczął i zaczął być największym punktem orientacyjnym Ivangorod. Ta twierdza była znacząco różniła się od innych wcześniej skonstruowanych fakt, że podczas swojej konstrukcji wykorzystano ją przed wyraźnym planem. Oznacza to, że teren naturalny nie został powtórzony, jak to zrobiono w urządzeniu innych struktur fortyfikacji.
Twierdza została zbudowana nad rzeką na rzece dziewiczącej w 1492 roku. Niestety, dosłownie kilka lat po zakończeniu swojej konstrukcji, została zaatakowana przez wroga i była łatwo schwytana przez niego. Ta nieprzyjemna okoliczność serwowała dwa powody - zbyt małe rozmiary samej fortecy, ponieważ nie było możliwe umieszczenie dużego garnizonu. A drugi powód był taki, że twierdza została zbudowana od rzeki, która nie stała się naturalną barierą na podejściu do niego.
Oczywiście po takiej nieprzyjemnej zamieszaniu twierdza postanowiła zwiększyć i wzmocnić. Boyars City zostało ukończone - nowa część fortecy z silnymi ścianami sześciometrami i zbudował dobrze ufortyfikowane frontowe miasto. Zbudowano również kolejną ścianę twierdzy wokół tych struktur, które zostały wzniesione wcześniej. Tak więc okazało się specyficzne "fortecę w fortecy".
Tutaj w takiej wytrzymałej i niezwłocznej formie spowodowała już znacznie bardziej niebezpieczne od najeźdźców. Niemniej jednak nadal była w stanie uchwycić Szwedzi w XVI wieku, a tylko w czasie wojny północnej wojska pod dowództwem Piotra zdołałem zwrócić twierdzę z powrotem. Niestety, podczas wielkiej wojny patriotycznej twierdza została znacznie ranna, a zatem prace renowacyjne trwa od wielu lat. Ale mimo to jest coś do zobaczenia i inspiruje wielki szacunek dla budowniczych i obrońców twierdzy.
Warto też zajrzeć do Muzeum Sztuki Ivangorodsky. Istnieje bardzo interesująca ekspozycja, która mówi o przeszłości tego miasta, prezentowane są w nim przedmioty życia wąwozów, a także materiały ekskawacji archeologicznych. Warto zauważyć, że muzeum budynek sam, zbudowany w środku XIX wieku Kupiec Panteleyev. Również tutaj można zobaczyć pracę lokalnych artystów.
Muzeum architektury defensywnej nie jest zbyt atrakcyjna przy pierwszym widoku budynku. Jego nawet na początku ubiegłego wieku był trzymany przez zwyczaje, a teraz są drewniane układy, które dokładnie rozmnażają wszystkie osiem twierdz zbudowanych w różnych czasach w północno-zachodniej części państwa rosyjskiego. Oto rękopisy i książki, w których opisano obiekty lotnicze forteczne i można również zobaczyć obiekty znalezione przez archeologów w miejscach starożytnych fortec.
Katedra Wniebowzięcia została zbudowana od samego początku na terytorium twierdzy IvanCorod, został zbudowany w XVI wieku, tylko wtedy, gdy praca odbyła się na wzmocnieniu. Kiedy miasto zostało schwytane przez Szwedów, Kościół został przekształcony w Lutheran. Dopiero po powrocie miasta do Rosji przez dekreda Catherine II w 1744 r. Świątynia została zwrócona do Lohna Kościoła prawosławnego.
Bardzo mały kościół Nikolsky został również zbudowany na terytorium twierdzy, ale po wojnie livonijskiej. Pierwotnie był przeznaczony na ikonę Mikołaja Harehouse. Istnieje legenda, że Niemcy rzucili tę świętą ikonę do ognia, dlaczego drewniane domy złapały ogień, a potem rosyjscy żołnierze biorą panikę wroga udało się uchwycić Narvę. Tutaj w pamięci wielkiego zwycięstwa Nowogród Mistrzów i Kościół wzniesiony w tym miejscu.
Nie zapomnij chodzić wzdłuż bardzo niezwykłej dzielnicy Ivangorod, która nazywa się kanałem. Jest oddzielny, ponieważ jest oddzielony od głównej części miasta nad rzeką Narvą rzeki. Do tej pory wieś ta jest podzielona na dwie części granicy państwowej. Jego niezwykły jest to, że w XIX wieku zbudowano tu brezentową fabrykę przędzalnictwa w Baron Stiglitz. Następnie w pobliżu jej w pobliżu osada robocza pojawiła się, w pełni przypominająca fabryczne rozliczenia angielskie. W tym czasie nazywano Kregolmem.
W dzisiejszych czasach to miejsce wydaje się być tak szybko jak strony Dickens powieści. Tutaj możesz zobaczyć najbardziej prawdziwe koszary fabryczne, które zostały zbudowane na samym początku XX wieku, a następnie budynek samej manufologii, okrągły budynek workowej jadalni, który został zbudowany w tym samym okresie, domy Stalina i wciąż zbudowany przez Estończyków w minionym wieku. Więc ten obszar miejski z pełnym prawem można uznać za rezerwę architektoniczną.