Kiedy często odwiedzasz różne kraje, nie ma takich obiektów dla zachwytu. Ale jest w świetle miasta, magiczna aura przebija się do chłodnicy i zajmuje specjalne miejsce w sercu.
W ten sposób stało się nam, kiedy po raz pierwszy odwiedziliśmy stolicę Tunezji. Natychmiast wyjaśnię: kraj jest prawidłowo nazywany "Tunezją", więc jest napisany, przynajmniej. A stolica jest miastem Tunezji. Po dowiedzieniu tego, teraz nigdy nie mylamy kraju i stolicy.
Więc Tunezja. Wchodzisz tutaj i nie wierzysz, że historia miasta nie ma tysiąca lat. Nowoczesne budynki, sklepy znanych marek. Wydaje się, że okazało się, że jest we Francji. Ale warto zaawansować i natychmiast stać się starożytnymi meczetami, rynkiem, który nie jest już sto lat.
W kontroli miasta przewodnik podkreślił nas trzy godziny. Ale co można zobaczyć w tym czasie?
Wielu naszych sąsiedzi w autobusie natychmiast prowadził zakupy, a my zdecydowaliśmy się spacerować przez wąskie ulice, a nawet wspiął się do dachu, aby zobaczyć panoramę miasta!
Przy okazji, jeśli przyjedziesz do lokalnego i zapytać, gdzie panorama (możesz po prostu powiedzieć: "Panorama"), wtedy chętnie pokazujesz drogę (nie zapomnij podziękować osobie!). Oczywiście, że to miejsce jest trudne. Ale to jest tego warte:
A możesz także udać się do fabryki perfumeryjnej i kupić kilka doskonałych butelek perfum!
Ludzie w Tunezji są pracowitych i większość z nich bardzo uczciwych. Tutaj trudno sprostać bezczynnym hazu wokół miasta włóczęga. Każdy jest zajęty biznesami. Jedno piec pyszne ciasta, drugie rysuje portrety, a ten mały młot puka wzór na małej metalowej płytce.
Rynek kapitału jest ogromny, hałaśliwy i haliwalny we wszystkich językach.
Ale na przedmieściach stolicy - małe miasteczko Sidi-Bu-powiedział jest cicho, przytulnie i pięknie w języku włoskim.
Wyobraź sobie, że mieszkańcy tego miejsca muszą być przepisywane do malowania okien w kolorze niebieskim, a ściany domów są pobierane. Dzięki temu rozkazowi wydaje się, że Sidi-Bu-powiedziała Paitic Między Niebiem i morzem. I obstawiamy z nim.
Na przedmieściach znajduje się na przedmieściach i ruinach samego Kartażenia (choć okazuje się wycieczkę, tak, tak, nie do końca). Oczywiście jest oczywiście oszałamiające miejsce!
Natychmiast przypomrzone lekcje historii i filmów vintage o wygranych i bohaterach tego odległego czasu. Chodzenie po tym, co pozostało z ulic, wyobrażasz sobie, jak żyli wszyscy ci ludzie. Co zrobili, za to, co walczyli.
Ale czas iść do domu. W drodze powrotnej, już w autobusie, robimy ostatnie zdjęcie i już tęsknimy za tym wspaniałym i tak różnym Tunisem.
