Wellington sama jest już tak duża atrakcja, ale w tym mieście jest miejsca, które musisz zobaczyć. Są one dobre w fakcie, że można je zobaczyć niezależnie, to znaczy, bez uciekania się do pomocy przewodników. To właśnie piszę o nich poniżej.
Fontanna "wiadro" . Taka niezwykła fontanna, widziałem po raz pierwszy w moim życiu i nazywam go tylko fontanną, mój język nie obraca się, ponieważ jest to raczej rzeźba kinetyczna. Wygląda na serię wiader, które z kolei są wypełnione wodą. Byłem zaskoczony, kiedy wiedziałem, że został zaprojektowany i zainstalowany go w ubiegłym wieku, a jeśli byłeś tak dokładny, jak to możliwe, to wydarzenie miało miejsce w tysiącach dziewięćset sześćdziem dziewiątego roku. Nad stworzeniem tego arcydzieła, pracował Barren Kim. Jest to arcydzieło, ponieważ trudno jest założyć, że ta kompozycja nie jest stworzeniem rąk nowoczesnych autorów. Woda w wiadrach spadają w taki sposób, że nie ma czasu, aby dotrzeć do dołu i natychmiast leci z plamami na przechodniach, to znaczy poza fontanną. Miejscowi mówią, że w dniach, kiedy jest bardzo wietrzny, woda z fontanny może latać kilka metrów. W soboty i piątki można zobaczyć pokaz SOAP wykonany przez tę fontannę. Nie, to nie jest władze lokalne, które bawią się turystami, są to pracownicy centrum handlowego, dodają detergent do naczyń do fontanny. Za dwa tysiące i trzeci rok Rada lokalna postanowiła podnieść poziom fontanny, a od tego samego wody z niektórych wiader jest wylewany prosto na asfalcie.
Wojskowy pomnik . W przeciwnym razie nazywany jest także Wellington Kenotaf. Jest to pomnik wszystkich mieszkańców Nowej Zelandii, którzy nie wrócili z przodu w czasie zarówno pierwszej i drugiej wojny światowej. Otwarcie pomnika odbyło się dwadzieścia pięcia kwietnia tysiąc dziewięćset trzydzieści pierwszy rok. Jest w tym dniu, w którym Australia i Nowa Zelandia świętują dzień Anzaka, czyli dzień Nowej Zelandii i Korpusa Armii Australijskiej. Tego samego dnia, ale tylko tysiąc dziewięćset i XV roku, żołnierze tego budynku wylądowali na półwyspie Gallipoli, doznali kompletnego fiasku podczas operacji wojskowej i ponieśli straty na dużą skalę w swoich szeregach. Pomnik wygląda jak duży obelisk z kamienia, a dekoracja do niego służy, wytłoczonymi rzeźbami. Na szczycie obelisk zainstalowany jest jeździec z brązu, jego prawa ręka jest zdecydowanie rozszerzona na niebo i wyraża gotowość do walki o interesy ojczyzny. Każdego roku dwadzieścia piątego kwietnia w pobliżu pomnika jest obchody dnia pamięci. Cała akcja, bardzo przypomina nasze parady poświęcone Dniu zwycięstwa.
Budynek starego kościoła św. Paula . Ten zabytkowy budynek ma dość duża wartość historyczna. Zbudował świątynię w tysiącu osiemset sześćdziesiąt szósty rok w tradycyjnym stylu gotyckim renesansu. Warto zauważyć, że świątynia jest całkowicie zbudowana z naturalnego drewna. Wewnętrzne wnętrze, według miejscowych, jest dziwaczne, ale co dla mnie po prostu wygodnie. Okno witrażowe okna zasługują na najbardziej uważne oglądanie. Gdybym był dzieckiem, prawdopodobnie musiałby mieć tutaj co najmniej pół dnia, obserwując wielokolorowe blasku światła. Od dłuższego czasu ten budynek nie jest kościołem parafialnym, ale nie uniemożliwia to lokalnym mieszkańcom, aby utrzymać ceremonie małżeństwa i wydarzenia kulturalne dla ludności, na przykład, takich jak koncerty społeczne. A nawet w kościele odbywają się wycieczki poznawcze, podczas których można nauczyć się zarówno o historii kościoła, jak i historii miasta jako całości.
Gubernator General Residence. . Rozpocznij budowę oficjalnej rezydencji, tysiąc dziewięćset o ósmym roku rozliczało. Zakończono prace budowlane nad budową tego dwupiętrowego budynku, dwa lata później, a mianowicie tysiąc dziewięćset dziesięciu lat. Pierwszą rzeczą, która pędzi w oczach, jest ogromną klatką schodową, wznoszącą się, w której znajduje się w sali niesamowitej wartości, następnie dziesiątki różnych pomieszczeń, niekończących się korytarzy i serii biur dla niektórych punktów, bądź czymś technikami rządowymi , ceremonia formalna lub uroczyste obiady. Ostatnio, tylko w twojej rocznicy wieku, budynek został zaktualizowany przez prace restauracyjne, które były prowadzone zarówno na zewnątrz, jak i od wewnątrz. Zewnętrznie budynek został zachowany w oryginalnej formie. Wyobrażasz sobie, że w ogrodach, które są częścią rezydencji, drzewa, które posadziły książę Walii, królowej Maori, a także królowej i księcia Edynburga, rosną bezpiecznie. Fantastycznie, prawda? Każdego roku w obliczu piętnastu tysięcy osób w obliczu polityków, dyplomatów, szefów stanów zagranicznych i prostej Nowej Zelandia.
Ambasada kinowa . Elegancka struktura, która jest tym samym teatrem ekranu. Zbudowali go w tysiącach dziewięćset dwadzieścia czwartego roku iz faktu, że jest nie tylko wyjątkowym kinem, a także działa jako znacząca atrakcja całego kraju. Sala kina, zarówno na te czasy, jak i dla naszego, można nazwać dość kompatybilny, ponieważ jednocześnie może pomieścić osiemset pięćdziesięciu dwóch widzów, które zgodzą się, wcale. Głównym celem tego kina jest zachowanie sztuki kinowej i wyjątkowej atmosfery, w której dostajesz tylko w tak kilku przestarzałe, ale w twoich uroczych salach kinowych. Wygląd wyglądu, podobnie jak całe wnętrze kina, w pełni spotyka się z klasycznym greckim hardtopem renesansu.
Dekoracja wnętrz Odpowiednia zewnętrzna jest mozaiką, śnieżnobiałymi schodami z marmuru, poręczy wąsy i oczywiście wiem, jak z tych czasów, sufitów zawieszonych. Za dwa tysiące i trzeci rok budynek kinowy przechodził remontu, a nie tylko tak, a dokładnie do premiery filmu "Pan pierścieni: powrót króla". Tak, teraz The Cinema Hall jest wyposażony w dość nowoczesny, - wysokiej jakości dźwięk, ogromny ekran, wygodne fotele, ale nawet wszystkie te korzyści z cywilizacji, nie są w stanie spuścić tej samej, wyjątkowej atmosfery, obecnego kina.