Miasto Nikozji znajduje się w środku centralnej połysku Cyprus Island. Do tej pory jest to największe miasto i stolica wyspy. Nikozja w tym statusie od średniowiecza. Głównymi przyczynami populacji tego obszaru były obecność wody (Pedios płynie tutaj) i płodna ziemia, która pozwoliła, aby pierwsi osadnicy zaangażowali się w rolnictwo i hodowla zwierząt. Okres dominacji francuskiej uczyniło Nikozja Centrum Zarządzania Island. Tym razem jest uważany za najbardziej nasycony plan budowy głównych obiektów: majestatyczne kościoły i wyjątkowe piękno budynku, które zostały zbudowane przez francuskiego, dziś służą jako najlepsza dekoracja ulic miasta. Było tutaj, że przeprowadzono koronację królów. Pierwsze ściany miasta zostały zbudowane przez dynastię Luzinijczyków. Wenecjan później wznoszą inne ściany o mniejszym obwodzie. Znajdowali się w oddali od naturalnych elewacji otaczających miasto. W czasie, gdy wyspa została rządzona przez Brytyjczyków, zbudowano drewniany budynek pałacu prezydenckiego. Teraz nowy kamienny pałac jest wieże w tym miejscu. W tym okresie rozpoczęła się rozbudowa miasta poza konstruowanymi ścianami.
Od 1974 r. Po okupacji tureckiej Nikozja została podzielona na dwie części. "Część grecka" Nikozji w ostatnich latach rozwija się dość szybko. Składa się ze starego miasta i nowego. Ale współistnieją jako jedną harmonijną całość. Nowe miasto jest konglomeratem z różnych nowoczesnych obszarów, które znajduje się na zewnątrz Starego Miasta. Jest to prawdziwie kosmopolityczne centrum z szerokim automobilami, nowoczesnymi centrami handlowymi, kwadratami i hoteli. Usługi publiczne i ambasady zagraniczne są tutaj skoncentrowane. W ostatnich latach ten obszar miasta jest uważany za rodzaj centrum Azji Środkowej dla międzynarodowych konferencji i sympozjów.
Stare Miasto otacza ogromne weneckie ściany XVI wieku. Są one charakterystyczną cechą stolicy, a jednocześnie pomnik architektoniczny starożytności. Z pewnością zasługują na twoją uwagę. Te ściany zostały zbudowane zgodnie z planem słynnego weneckiego architekta Julio Savornano w połowie XVI wieku. Należy pamiętać, że jedenaście bastionów zbudowanych w kształcie serca są odszedł z bramy, które na obwodzie stanowią trochę mniej niż 5 kilometrów. W sumie istniały trzy bramy: północna - brama Kerini, Wschodnia - Famagusto i Brama Zachodnia - Brama Pafos. Późniejsze wschodnie zostały odbudowane, a obecnie jest kultury centrum miasta Nikozji. Składają się z dużego przejścia, zamkniętego z wysoką kopułą i dwoma pokojami bokiem. Szczególnie imponujące wejście wewnętrzne. Zewnętrzne wejście otwiera się w kierunku RVA, który po otoczeniu ścian. W 1984 r. Premia Europa Nostra została przydzielona do odzyskania, dobrej zawartości i transformacji w obecnym centrum kultury. Europa Nostra. Spacer po starym mieście z jego wąskim, przypominającym labiryntu ulic lepiej rozpocząć od obszaru wolności, który znajduje się między starymi kwaterami a nowoczesnym miastem, zbudowanym po XIX wieku. Odbywa się na zachód od dwóch najbardziej ruchliwych ulic Nikozji: ulice Lidry i następnego równoległego do niej, ulica Onasagora. Raz tutaj było główne centrum handlowe stolicy. Jeśli od placu wolności (naprzeciwko centralnego stanowiska Nikozji), aby skręcić w lewo na wąską ulicę, zostaniesz zabrany do dzielnicy Ludowej.
Jest to mała część piesza miasta, przypominająca jego atmosferę długotrwałych czasów. Obszar jest wbudowany z klasycznych budynków z XIX wieku, z początku XX wieku, z których niektóre są odbudowane, podczas gdy inni zachowują oryginalne cechy architektoniczne w tym czasie. Możesz dowiedzieć się więcej o historii Nikozji w Muzeum Ludowe Lewandio, który znajduje się na ulicy Hipokrat, 17, w pobliżu dzielnicy Ludowej.
Muzeum Ludzie Levandio znajduje się w dwupiętrowym budynku z XIX wieku, który jest ustawiony w różnych ekspozycjach przedmiotów opowiadających o historii stolicy Cypru na różnych etapach jego wielowiekowego rozwoju. Tutaj możesz zobaczyć zdjęcia, ryciny, listy menedżerów i starszych funkcjonariuszy Cypru, Ciężkie certyfikaty Dani w czasach tureckich jarzm, starożytnych monety weneckich i wielu innych rzadkich eksponatów.
W pobliżu dzielnicy Ludowej, na Praxil Street, 7-9 jest Muzeum Biżuterii. Muzeum przedstawia przedmioty sztuki biżuterii, począwszy od końca XIX wieku do dnia dzisiejszego. Tutaj można zobaczyć różnorodną biżuterię, statki kościelne i starożytne narzędzia. Kontynuując spacer po tym obszarze, poruszaj się na ulicy Solonos i nagle pojawi się katedra św. Tripiofiusa, zbudowana w 1695 r. I, która jest pełnoprawnym pomnikiem architektury Franco-bizantyjskiej.
Przejście do Starego Miasta jest szybką zmianą epoki. Wąskie uliczki, zakleszczenia, stare osiedla z balkonami, ścisnął z żółtawego kamienia nikozjańskiego, małe stare warsztaty, w których mistrzowie nadal angażują się w ich rzemiosło - wszystko to może spowodować lekkie nostalgię przez ostatnie czasy. Jest tutaj, że "zielona linia" przechodzi, dzieląc stolicę Cypru. Dlatego wiele starych malowniczych ulic nagle wyprzedza linię fortyfikacji wojskowych. Strażnica zobaczysz tutaj po obu stronach paska dzielącego.
Ten obszar Nikozji ma wystarczająco ciasny budynek, ale liczba mieszkańców jest mały. Ludzie zostawili swoje domy w tym niespokojnym terenie i stopniowo przychodzą zniszczyć. Władze oczywiście dążą do zmiany sytuacji przynajmniej znalezienia sposobów najbardziej racjonalnego wykorzystania tych domów. Najdroższe restauracje, kawiarnie i bary otwarte w ich pomieszczeniach.
Obok dzielnicy ludzi jest słynny plac arcybiskupa Cylegii, gdzie znajduje się budynek patriarchatu. Jest to dwupiętrowy budynek z żółtego kamienia zbudowanego w stylu Nevisanti. Jego struktura sięga między 1956 a 1960 rokiem. Kiedyś była obudowa arcybiskupa na Cyprze i serce Cypru Kościoła grecko-Ortodoksyjnego. Jest tutaj, że duża liczba ikon jest przechowywana, wszelkiego rodzaju rękopisyjne i inne szczególnie cenne skarby Kościoła Cypru. W 1987 r. Gigantyczna rzeźba z brązu arcybiskupa Makariya III powstała przed budynkiem, który był pierwszym prezesem Republiki Greckiej w połowie XX wieku i arcybiskupa Cypru. Po drugiej stronie budynku stojaki biust arcybiskup złożył.