Bez obaw możesz jeść absolutnie w jakichkolwiek zniszczonych zjadakach. Wszystkie zakłady przygotowują naczynia na jednym poziomie z restauracjami. Jakość produktów jest normalna wszędzie. Dają bezpłatne przekąski do jedzenia jako bonus. Najczęściej jest to chipsy bananowe i kilka sosów. Czerwone sosy są zazwyczaj AHI - są ostre, składają się z pomidorów i cebuli, prawie jak naszym młókiem (tylko w gardle, zamiast kokardki, dodaje się czosnek). Biały sos - coś w rodzaju kwaśnej śmietany z majonezem i serem kremowym. Zielony sos składa się z kwaśnej śmietany, majonezu, sera i ziół, czasami cieczy i bez sera. Na zdjęciu sosów jednej z kawiarni, różowy - mieszanina ketchupu z majonezem, żółtą - musztarda z majonezem i ziołami, biały - majonezem z kwaśną śmietaną i serem.
Na daniach serwowane są również na danie mięsne lub rybne, warzywa gotowanych warzyw i świeżych lub francuskich frytek (do wyboru). Nie jem ziemniaków, więc w moim menu wystąpiło danie "Pescado a lo macho" (Pescado a lo macho) - przetłumaczone z języka hiszpańskiego jako "ryby w stylu męskim". W rzeczywistości, jeśli łatwiej jest rozmawiać, to zazwyczaj jest to bęben (Trucha) - w pstrągach rosyjskim, z owocami morza i sosem serowym + wolna płyta warzyw gotowanych i surowych.
Mój człowiek zjedzony wołowinę z ryżem, smażone ziemniaki, jajko, kiełbaski i "platano" (Platano) - jest to specjalna różnorodność bananów, podobnie jak ziemniaki w surowej formie, wygląda jak zwykłe smażone ziemniaki, w gotowaniu. Ogólnie rzecz biorąc, możesz bezpiecznie zadeklarować, że jest lokalne ziemniaki.
Lokalna kuchnia jest bardzo niezwykła i może wydawać się konkretna dla ciebie. Peruwiańczycy, jak Ekwadorczycy, i Boliwijczycy, zjedzony w głównym samolotu, kukurydzy, ryżu, warzywach i wieprzowinach z kurczakiem - wszystko to przygotowuje grillowane w ogromnych ilościach. Nie zaniedbują też owoców. Wśród twoich ulubionych owoców mieszkańców: arbuzy, ananasy, mandarynki. Wszystko to jest sprzedawane tuż przy ulicy w Babil - Indian - górskich mieszkańców. Ci ciężcy pracownicy uprawiają i sprzedają wiele owoców i orzechów. Również handlowali liście COKi, siedząc na asfalcie. Ale możesz kupić czekoladę tylko w miastach górskich w tych samych wridmiczkach. Nie zapominaj również, że w Peru jest produkowany, na moim subiektywnym wyglądowi, świat jest najbardziej pysznym serem i winem. Ser bbaugowy - Indianie nie są tłuszczami i bardzo lekkimi, nie ma ciężkości w żołądku, przypomina trochę przypomniany przez sprężonego twarogu, taki sam granulowany i lekki. Nawet czasami suchy, jak twaróg. Śmiertelność, myślę, że jest minimalny. Musisz go spróbować! Pierwszego dnia w Ameryce Łacińskiej zaczął kłócić się z serem. Nigdzie nie spróbujesz tak pysznego sera. Wydawało nam się szczególnie smaczne i oszczędne, po roku życia w Tajlandii, gdzie w ogóle nie był w ogóle, jako śmietana. Przy okazji, że kwaśna krem nie jest tutaj. Nie ma zbyt nasiona, można je znaleźć brudne, blaknięcie, w strasznej formie i tylko w departamentach ptaków w sklepach zoologicznych - a następnie nie w Chiklayo, ale w innych miastach Peru, porozmawiaj o tym następnym razem. Również w Chiclayo nie znajdziesz herbaty. Ale jest dość duży rynek warzywny, istnieje również różnorodne owoce.
Z napojów powinieneś spróbować chech. Jest to wyjątkowy, bardzo toniczny napój. Jego Indianie przygotowują się. Ma bardzo dziwną i oryginalną metodę gotowania - fioletowa kukurydza z dojrzałym ananasem gotuje się, po tym, ananasy i kukurydza zostawić chętnie na tym Verev. Brzmi nie apetyczne, podejrzewałem. Ale niemniej jednak spróbuj tego napoju. Jest bardzo smaczny, ci się spodoba, obiecuję. Również w każdym rogu przygotuj pyszne lody, które nie wyglądają i nie wygląda jak prawdziwe lody. W rzeczywistości lokalni mieszkańcy biorą JUPPE lub inne suche barwniki z askorbicznym i rozcieńczyć je wodą, okazuje się ogromną ilość napoju, który po tym zamrożonych i stale porusza się na sprzedaż jako lód owocowy. Nadal jest podejrzenie, że początkowe surowce wygląda jak syrop barwników i askorbin, które miesza się z flinchami zmiażdżonych na małe kawałki. W każdym razie nie jestem znany z tego, że Hmm, materialny, nie próbował i nie doradzam ci. Ale jeśli nadal zdecydujesz się na zdesperowany krok i spróbuj, że jest to dla posłańcy, które produkują, pisz w komentarze do mojego posta, będzie interesujące do czytania. Mój człowiek próbował tej płynu, wlej go do plastikowych kubków i jeść łyżkę lub napić się powoli przez plastikową rurkę. Przyszedł z łyżką. Więc nie rozumiem żadnego smaku, bez zapachu. Jak napisałem powyżej, chemia jest w czystej formie.
Próbując ich lokalnego mięsa, przygotowują go w szczególnie sosie, mój człowiek ciągle przejechał wołowinę w sosie grzybowym. Mówi, że było niesamowicie smaczne. Nie jem mięsa, używamy wyłącznie ryb i owoców morza z warzywami. Było w Peru, że przygotowałem to, co kocham pyszne i niedrogie.
Małe łóżka na zakupy w Chiclayo są dużo, można kupić podstawowe produkty - czekolada, piwo, woda, cukierki, żucie i orzechy. Niedaleko naszego hotelu był mały supermarket, na pierwszym piętrze sprzedawaliśmy techników i rzeczy, a na drugim piętrze były produkty. Nuts w sklepach nie są wcale tanie, nie licząc orzeszków ziemnych - jest wszędzie niedrogi. Najdroższe i bez smaku orzechy to pistacje i nerkowca. Są one gustownie uratowane, jakby zepsuli, a teraz producent próbuje zabić ten smak i zapach z silnymi konserwantami.
W mieście można łatwo znaleźć nawet chińskie restauracje, ale w lokalnych zakładach przygotowują się do smażenia. Ogólnie rzecz biorąc, spędziliśmy około 20 w dolarach na obiad dla dwóch osób. W sklepach na pudełko cukierków i kilka paczek orzechów wypłaconych o tym samym. Dla porównania w restauracji Ekwadorskiej byliśmy średnio o 40 dolców, w Tajlandii, drose 10 dolarów w bardzo dobrej lokalnej instytucji.
Hotel jadł także śniadanie. Składał się tam z kręgu herbaty, pieczywa, tanich z masłem i filiżanką z dżemem. Wszystko było również pogorszenione przez samoobsługę. I to jest 3-gwiazdkowy hotel. Nie mieliśmy tam śniadania, były specjalnie w restauracji i uciekli normalnie, co ci doradzamy.