W czekoladzie stolicy Wolnej Island zostałem przeciągnięty w kwietniu 2008 Kuzina, zaproszony na Gastronomiczny Festiwal Słynnego Deseru. Przyjechaliśmy, pamiętałem pionierskie dzieciństwo. W mieście cicho spacery dwa odmiany peso: konwertowane i krajowe. Dla "etnicznych" turystów kupuje papierosy spożywcze, dla "przekształconych" - wszystko inne (buty odzieżowe, pamiątki, kosmetyki) i dokładnie przypominając butiki "Birch". Lokalny w sklepach ludowych są opłacane przez karty.
Lokalny Malecon nie można odróżnić z nasypu radzieckich miast portowych. Na torach pędzi piszczanie, grając w śpiewanie bitów. Ładni dziadkowie siedzą na sklepach Chinno, mówiąc problemy z gospodarstwami domowymi. Za drzewami ukrywają się w parach miłości. Barwiony wesoły charakter miasta jest zauważalny tylko o zmierzchu, kiedy faceci z gitarami są dokręcone do morza.
Ale w nocy Baracoa jest coś przerażającego-afrykańskiego. W ciemności para zaczyna wykonywać niektóre rodzimy tańce, piosenki gardła z przypadkowymi słowami. Dzieje się tak, ponieważ w Loman French wyjaśnił nam jedną starożytną Aborygenę, że mieszkańcy miasta są w większości wyznani przez Santeria - religię, która podłączyła katolicyzm i przekonania Yoruby.