Sulften op het internet Het schema van de gemeentelijke veerboot naar de eilanden, op een dag hadden we een reis naar het paradijs gepland. Foto's gepost door toeristen opgewarmd ons interesse en de lage kosten van tickets aangespoord op de weg. Onze reis begon met het feit dat we sliepen en beseffen dat er geen tijd was om te zoeken naar "tuk-tuk" - een Thais goedkoop type vervoer, waarin de passagiers in het lichaam van een kleine vrachtwagen worden getransporteerd, nam snel een taxi . De taxichauffeur sprak zeer slecht in het Engels en semi-gewaden, polnamkenks, we hebben hem uitgelegd dat we graag naar het strandstation zouden komen om naar de gemeentelijke veerboot te gaan om naar het eiland Ko Lan te gaan. Hoogstwaarschijnlijk, van al het bovenstaande, begreep het tapet precies Ko Lan en reed zijn rechtshandige "schip" op modderige golven voornamelijk door de motorfietsbeweging van Pattya. Hij snijdt slim de motorrijders en fietsers en maakte zijn weg vrij met zelfverzekerde persen van Klasson. Het was al vooruit gevormd een pier, in de buurt, waar drie veerbootschepen stonden. De taxichauffeur is ook zelfverzekerd en hoe het me leek aan het toevoegen van een andere Glakka vloog in een kilometer marina en begon vrolijk naar de schepen te worden bewogen.
Ik heb gemerkt dat, in aanvulling op de onze, er geen andere machines waren op de lange zeepijler. Misschien is er alleen een voetgangersbeweging, omdat alle andere toeristen hun twee verhuisden. De chauffeur verdraaide opgewekt naar een van de drie schepen, waarom het hiervoor was dat het niet mogelijk was om erachter te komen, ondanks het feit dat het tapet blijkbaar nog steeds iets aan ons wilde uitleggen. Overgaat zijn zwellingen met royale thee, we schommelden de veerboot. Tickets in plaats van 80 roebel kosten om een of andere reden 170, maar in de onrust letten we er geen aandacht aan. De veerboot was gevuld met 60%.
De tijd van vertrek benaderd, maar onze kapitein lijkt te trimmen. Hij zag eruit als een biertje en we hadden de indruk dat terwijl hij op deze manier niet zou "drukken", we niet overal zouden zwemmen. Trouwens, voor veel van onze landgenoten Bier in deze ochtend waren trouwens zo onmogelijk. Captain was erg geamuseerd door de uitroep van Russische meisjes: "Laten we gaan!" En hij herhaalde graag "ging, gingen - reed". Later hebben we geleerd dat deze uitdrukking kan worden vertaald uit Thai over hoe 'naar de linkerkant' te gaan. Dat we zagen als een van de schepen vertrek van de ligplaats op de geplande tijd. Het was een gemeentelijke veerboot. Nu begrepen we alles en waren we dankbaar voor de taxichauffeur, die ons naar een duurdere commerciële veerboot bracht. Municipal was ongelooflijk overweldigd door Thais, waarvoor deze veerboot de enige tool is om naar de woonplaats of werk te komen. Mensen stonden op de hitte onder de beginnende oven de zon, onder de lokale, zag ik een paar ongelukkige toeristen die naar de gemeentelijke stoom waren verlicht. Wanhoop in 10 minuten, we halen gemakkelijk het overbelaste schip in en stoppen voor een paar van de eilanden op Ko Lan. De traditionele Thaise boten met verre motoren kwamen naar onze veerboot en mensen begonnen voorzichtig uit het vaartuig in hen te resetten, in tegenstelling tot sterke golven.
Toosts, we zagen een paradijs schilderen, azuurblauwe zee, wit zand en palmbomen - alles zoals op reclame met een paradijs-eiland. Ligstoelen, gemonteerd voor één café, waren bijna allemaal leeg. We kozen kozen op ligstoelen, en er was een instelling waar we de hele dag eten en drinken.
Het eiland bekeken, we zagen dat van het strand in het binnenland, één onverharde wegladingen, de auto's werden niet waargenomen, slechts een paar enkele scooters gekookt op de hitte. We lunchen met een heerlijke zeevruchtensoep en gegrild vlees, drinken het met een lokaal bier. Voor dessert aten heerlijk fruitijs. Hier is een orde van grootte minder handelaars dan op het strand in Pattaya.
Schepen en dan waren de boten allemaal geborsteld en brachten toeristen. De hele dag stonden we onder de paraplu, en ging alleen weg voor het onderzoek van het eiland of zwemmen in de zachte en schone zee., Maar 's avonds worden ze nog steeds verbrand. Ja, recht onder de paraplu - dit fenomeen wordt een zonnige wind genoemd en in het algemeen is de zon in Thailand erg actief, wees voorzichtig. Terug om te bereiken zoals het werd besloten, hebben we dingen verzameld en naderden de boten die ons naar de eerste omgekeerde veerboot namen. Al een andere, maar op zijn minst een leuke kapitein verkocht bier, grapte als hij kon in Thais, en voor de Pattia, was hij zichzelf, de boot was zo boos, waarvan we dachten dat we ons zullen draaien en al afgesproken zijn om te klimmen. Maar alles kostte, uitgaan met een schoen, we draaiden links van de pier en zat al al al in de geliefde McDonalds niet ver van Walking Street.