Zodra het ons met vrienden in Alusha bracht. Het was een kwestie van mei, we keerden terug van de wandeling in de bergen, en in de stad gingen ze naar het "Trail" naar Simferopol om te gaan zitten. Maar natuurlijk konden ze niet naar het strand gaan - alleen jongens baden, terwijl het water in die tijd nog steeds koud was. We zaten op de Karentas, rissed in jodium, maar wijnen gekocht in de Massandra-bedrijfswinkel.
De stad is rustig, mooi - zo leuk met zijn smalle straatjes en lage huizen die ik mijn man verpest, en in de zomer kwamen we hier terug in een andere compositie - familie.
Bij het verlaten van de trolleybus beloofde een lokale inwoner om ons te vinden accommodatie . Ik heb niets met ons gehad, haar percentage huisvestingsbezitters betalen. Dank aan haar, nam ze de stad rond, liet zien dat we genoeg hadden voor de prijs. Het is jammer, sommige grootmoeders wiens accommodatie die we niet leuk vonden, ze waren bang beledigd - alsof we in hun deuren waren aangegaan, betekent dit dat het nodig was om te blijven, niets dat het bed is gebroken en de kamer met de gastvrouw was , en we gaven aan dat we afzonderlijk zouden willen. Uiteindelijk vonden ze een privépension met een goed onderhouden, groene binnenplaats, aparte kamers met een kitchenette (bord, locker, stop en twee krukken), een poort op het kasteel (elke huurder heeft een eigen sleutel) en mangal in het tuinhuisje. Van het pensioen De herinneringen van de meest prachtige, is het jammer dat de telefoon van de gastvrouw verloren is ...
Voedsel . Na het strand gingen we naar het lokale "buffet", kochten havermout of dumplings, waarna ze dronken waren in de kitchenette. Goedkoop en boos. Daarnaast bezochten restaurants. Van de lokale gerechten hield ik van juliëntated met zeevruchten - er was nergens zo'n heerlijk. Maar op het strand (fastfood) - zo-zo. Rapana op een stok - het is helemaal niet van mij ...
strand - Teleurgesteld. Hij was eenvoudig gevuld en de zee lies niet meer. Om een stoel te nemen voor een handdoek, was het nodig om op 7, of zelfs eerder wakker te worden. En het is geen feit dat je niet met iemand kunt ruzie maken. Dit zijn "weekends" ... Bovendien werden alle stranden (behalve één) betaald. En de catamaran-bananen waren ook erg duur. Ja, en ook - hier zijn er overal stenen, geen zand. In sneakers met een dunne zool doet het pijn, en de blote voeten kunnen niet blootsvoets zijn.
In het seizoen wordt de stad de beveel - de mensen van de duisternis overal, in de buurt van het strand zijn alle banken bezig. Er is geen bioscoop. Maar op straat verkopen wijn , morsen in plastic flessen of bekers - maar het is erg lekker!
We hebben ons veroverd Rondleidingen ! Dit is hoe de Stoekka-straat, met het organiseren van een boot rijden, te paard enzovoort. Paarden - sprookje! Op de boerderij werden zelfs de jongens van tien jaar in het zadel geplant en - niet zoals in Kiev - niet in een cirkel, werden ze in aanmerking genomen, maar bouwden ons bij de schemer, en we gingen naar de bergen. Trouwens, ik adviseer je om een wortel of een klein raffinad met je te pakken om meteen vrienden met een paard te maken. De boot was ook super, maar niet zonder een toonhoogte (gezin met twee kinderen Paul Road onder het dek, zoals de jongens stierven, dus het is beter om een kind te geven om een pil te drinken uit de ziekte van de kust). Een zwempak is nodig op de boot, aangezien hij in de zee stopt, zodat de toeristen worden verleend.
In het algemeen, rust erin. En ze zouden de stranden niet eten, het zou de beste plaats zijn in de Krim!