In België, of liever, we kregen zelf in Brussel onder de meest katholieke kerst. Het weer was gekreun, met een sterke wind en een soort van ongelooflijk koud voor +5 graden. Met spoor en vliegtickets was er een spanning, omdat de meeste Europese burgers tegenwoordig naar hun familie gaan, om te bezoeken of gewoon te reizen. We hebben met grote moeite genomen, waarbij we bijna de laatste auto bij het kassa in het land van de "pissing boy" werden genomen. Een paar uur auto-sprookjes en nu vouwen we al de borden van de snelweg naar de stad, waarvan de naam is vertaald als "in het moeras". De eerste indruk is een prachtige moderne Europese stad met goed bewaard gebleven oude kwartalen.
Op de straten een beetje verlaten, in het gevoel van weinig mensen, maar er waren geen vrije plaatsen voor parkeren. Parkeren De auto in de ondergrondse loonparking van een hotel hebben we eerst besloten om te dineren in een nieuw land. Degenen die in Parijs waren, ik heb niets te verrassen. Absoluut Franse stijl en keuken. Kan slechts iets minder dan die open door buitenlanders, althans in het centrale deel van de stad. Ongelooflijk traag onderhoud van ons bedrijf in een restaurant en een bliksemstroming van gerechten tot twee naburige Duitse gezinnen, hebben we toegeschreven aan een banale kans en niet aan de manifestatie van enige discriminatie. Laten we dit achterlaten over het geweten van de eigenaren, vooral omdat de leden van deze prachtige familie onmiddellijk en chef-koks waren, en de obers en kassiers van deze instelling. Toen gingen we naar het stadhuis van de binnenstad versierd met lichten - een van de mooiste plekken in de stad.
Op het plein was een zeer politieman onverschillig voor de wandelende stadsmensen onder de dekking van de gepantserde personeelsdrager, die de stadsautoriteiten niet schaamden om het centrum in te rijden. Om te dineren in het restaurant "Molecule", bestaande uit gigantische metalen ballen, waren we niet voorbestemd, om de een of andere reden was het restaurant gesloten.
Toen stuurden we onze voeten naar de expositie genaamd "Mini-Europe", waar kopieën van de hoofdgebouwen en structuren in Europa zijn: Eiffeltoren, triomfantelijke boog, reichstag, gebouw in Zwitserland, waar ze de Nobelprijs, enz. Veel installaties zijn gemaakt met geluid en zelfs gemechaniseerde beweging, maar de meeste van deze firstanges zijn vrij naïef en geen bril. Toen bezochten we de beruchte "pissing boy", die in feite, van de kracht van 40 cm hoog, terecht, onderweg, we luisterden naar de 5 meest realistische versies van waarom hij werd geïmmortialiseerd.
We vertrokken niet zonder aandacht en het monument voor de "Sleeping Knight", vergelijkbaar op het standbeeld van een liggende vrouw. Toeristen die geloven dat het aanraken van hem geluk zou brengen, gepolijst zijn lichaam om te schijnen. We raakten ook het eeuwige vragen om de kosten van geluk.
