Conventionele vertalers in de periode van downtime worden vergezeld door de reizen van beveiligde oudere buitenlanders. Met zo'n lot vecht je niet, probeer gewoon op de originele plaatsen te komen. Laten we in 2009 zeggen dat ik Marokko heb gekozen. Hij reed met Madame Dhemlen in Fez, en kwam in de korting: de oude vrouw was daar bang voor een astroloog. De dame is rijk, dus de bijeenkomst werd georganiseerd bij Superurovna. Geachte gast (en bijbehorende personen!) De juiste indruk van de hoofdstad is gemaakt: een transfer van het vliegveld naar het beste hotel "Pink Garden" (Jardin des Roses), prachtige appartementen, Personeelswaarschuwing, Exquisite Menu. Schoonheid en prachtig weer waren in maart, maar de temperatuur hieronder + 22ºС ging niet naar beneden, - GRATIS bevestigd.
In het hotel hebben we al een persoonlijke gids ontmoet. In reactie op de flirterige opmerking van Madame over de aantrekkelijkheid van eenzaamheid, begon hij de risico's van onafhankelijke wandelingen op de Rabat te beschrijven. Ik dacht dat de dirigent probeert ons te schrikken. Tevergeefs. In het centrale deel van de hoofdstad Marokko is het inderdaad gemakkelijk om te verdwalen. De straten zijn verweven, de Stey-fusie, de verschillende instellingen bidden samen op elkaar, trottoirs veranderen plotseling in gangen van huizen, grijs en bescheiden buiten en luxueus binnen. De gevels zijn even stoffig en negleous, op de binnenplaatsen zijn groene en geurige kleine tuinen en zingen fonteinen, nodigen uit om te ontspannen - ontspannende Arabische tapijten en appetiserende bedekte tafels.
Na het verloren van de wetsovergangen - draait de markt; Een beetje geslaagd, bleek op één te zijn. In elke medina, in Rabatskaya, vooral een ongelooflijk aantal bazaars (bits). Iedereen werkt zes dagen per week. Wat, kies verkopers. Tellers vormen eindeloze lijnen. Goederenmassa, variëteit klapt uit de benen. Hier biedt de Young Marokkaan televisies, verder probeert oma een tweedehandse tweedehands te leggen, de lokale ontwerper verkoopt stijlvol, versierd met een dunne naaien trouwjurken, haar oude man is getest met smaakmakers.
En er zijn ook trays met sieraden en zilveren sieraden (1 euro per gram), nationale outfits (6-15 euro), tv's, batterijen, antieke munten, snoepjes, felbs, producten ... Boog op een mengsel van Frans, Arabisch, Engels, Spaans, scherpe geur, opwinding.
Volgens Medina dwaalde waarschijnlijk drie dagen. Dan kwet je Madame Dellen nog extremer en gingen we naar de regio's naast de oude stad. Onafhankelijk contrast. Het leven hier is gewoon kruipen, het ritme wordt door de drums gevraagd, de liederen van muzzin, de droefheid van muzzin en trieste deuntjes van de ingestorte ontvangers. Cactussen groeien op straat, kamelen zwerven door de huizen in de buurt van de huizen, omzeild heldere tapijten en waterafstand voor het drogen.
Keuken is niets anders dan zeer beperkt. We hielden van couscous, snacks met gestoofde bonen, fruit salades, snoepjes. Geprobeerd koffie, teleurgesteld: vloeistof, vers, nauwelijks warm. Thee kan alleen worden besteld als het wordt benadrukt dat munt en suiker een beetje moeten worden geplaatst, anders moet u zwarte siroop drinken en bladeren doorslikken.