Mijn grootmoeder is opgegroeid in Baku, woonde daar 30 jaar, waarna ze naar Rusland verhuisde. Haar ouders zijn begraven in deze stad, dus we proberen minstens één keer in de begraafplaats naar hen toe te komen. De laatste keer dat ik in 2012 in Baku was.
Ik ga daar met vreugde, door de jaren heen, het uiterlijk van de stad verandert ten goede, op sommige plaatsen herinnert het me aan Dubai. In onze laatste aankomst verbleven we in het Hilton Hotel, het ligt midden in het centrum van Baku.
Er zijn veel attracties in de stad, Baku Boulevard, Maiden Tower, Shirvanshah Palace, Caspian Embankment, Fontanov Square. Trouwens, sommige scènes van de film "Diamond Hand" in Baku.
Toen de grootmoeder jong was, in Baku, volgens haar verhalen, was alles anders. Er was geen onderdrukking van Armeniërs, Russen en Joden (christenen), de vriendschap van naties regeerde in de stad. Nu is alles absoluut anders zodra je de PAP van het vliegtuig verlaat, begrijp je dat je in een moslimland bent. Zo'n vrijheden zoals in Egypte, het is beter om zichzelf niet toe te staan, om door de stad in een korte rok te lopen, ik zou niet worden. Ik heb over het algemeen veel ervaring met moslims, dus ik begrijp dat ze zich erg tolerant voelen in relatie tot toeristen.
Oma houdt ervan om langs de dijk van de Kaspische Zee te lopen. Zee ondiep en warm, zandstrand, in principe is het een prachtige optie voor recreatie met kinderen. Hoewel Baku niet de meest populaire badplaats is, maar er nog steeds naartoe gaat om te ontspannen. Hotelstranden zoals ik niet veel begrijp, meestal stedelijke en wilde stranden.
Bij aankomst in Baku koop ik eerst hun Pahlav, ik eet kebab van lam en koop alle vrienden echte Azerbaijani-wijn. Ik raad aan om de winkelstraat te bezoeken, er zijn veel boetieks met aantrekkelijke prijzen. De stad is erg interessant vanuit een toeristisch oogpunt, maar degenen die het om een of andere reden willen bezoeken. Als ik geen reden had om naar Baku te gaan, zou ik niet naar de stad gaan omwille van belang, en nog rustig.