Het eerste dat in mijn gedachten komt wanneer herinneringen aan de reis naar Brussel, er geen Brusselse kool is, zoals velen waarschijnlijk denken, maar hoe zit het met deze stad, de echte stad van contrasten.
Het is hier echt gecombineerd die niet gecombineerd is, de prachtige oude gotische kerk is in de directe nabijheid van geen aantrekkelijk en grijs kwartaal.
Brussel is relatief niet een grote stad, maar er zijn verrassend oude gebouwen met Pathos Mirror-hoogtepunten, architecturale monumenten met moderne kunst, als het dat kan worden genoemd.
Ik reisde begin oktober en het weer zou zeggen, er was niet veel vreugdevol, dus de herinneringen zijn niet zo regenboog, maar er is nog iets aan dat als jij, in de herfst naar Brussel gaat, pruigent een paraplu met je mee te nemen.
En dus hoorde ik veel over de legendarische beeldhouwkunst "Pissing Boy", maar ik beken, voor mij was het de ontdekking dat de geboorteplaats van deze sculptuur Brussel was. Sculptuur zal niet bang zijn voor het woordsymbool van de stad.
Omdat de pissende jongen overal is, en in de letterlijke zin van het woord, en chocolade in de vorm van een "pissing boy" en souvenirs, zoals aanstekers of kurkentrekker en monumenten en alleen gipsculpturen in goedkope restaurants in het algemeen in Eén woord bij elke stap, wat gewoon niet mogelijk is. Maar ik beken, het origineel teleurgesteld me, niets bijzonders en waarom deze sculptuur zo vereerd is, het is niet duidelijk.
Wat ik ook de oriëntatiepunt van Brussel heb gebeld, dus dit is het Gran Plas-plein. Hier is echt de geest vangt van luxueuze vintage gebouwen met een prachtige afwerking in de stijl van gotisch. Elk gebouw op zijn eigen manier perfect, het lijkt erop dat architecten probeerden met elkaar te concurreren, die beter zullen versieren en hun project zullen uitgeven.
Hij leidt al deze pracht van het stadhuis van Brussel, dat opduikt op de achtergrond van andere structuren als gevolg van de hoge kegel, gekroond, die een schoep is in de vorm van een aartsengel van het winnende Satan. Als je geen enkele euro's betreurt en in het stadhuis gaat, verzeker ik dat je niet teleurstelt, de prachtige decoratie bewondert gewoon, prachtige wandtapijten, oude spiegels met vergulden, tapijten, evenals twee werkfonteinen in de achtertuin zal niet vertrekken Iedereen onverschillig.
"Huis van de koning" - een ander gebouw op het centrale plein dat onmogelijk is om over te slaan. In het gebouw zelf wordt een stadsmuseum met vrij fascinerende exposities geopend. En wat heeft mijn aandacht getrokken die elk gebouw een naam heeft: "House of Roses", "House of Wolf", "Fox House" en andere niet minder interessante namen.
Het vreemde oriëntatiepunt dat ik de gelegenheid had om te zien is atomium. Het is een sculptuur van gigantische maten, sommige metalen bollen, onderling verbonden door leidingen, waarschijnlijk een meesterwerk van de moderne kunsten, maar ik begrijp dit niet, nog steeds persoonlijk voor mij is een historische architectuur zo dichter bij het begrijpen van het mooie. Als je in de beeldhouwkunst gaat en de roltrap verhoogt, van alle kanten met een transfuserend licht, valt je binnen elke bol, waar geen minder bizarre exposities zich bevinden dan het gebouw zelf. Over het algemeen is het monument zo-zo.
Een beetje verder is de meer interessante attractie "Park Mini-Europe", het is interessant dat de miniaturen van bijna alle bezienswaardigheden van de Europese Unie hier worden verzameld, en dus in detail dat het gewoon verbazingwekkend is.
Nadat ik op dit park heb gelopen, besloot ik voor mezelf welk gezicht ik de volgende reis zal zien, en welk land ik voor mezelf definieer, ik zal in de volgende recensie schrijven wanneer ik alles met mijn eigen ogen zie.
