Keulen verscheen altijd aan ons, om de een of andere reden, als tussenstad, niet bijzonder opmerkelijk. Misschien is de stad niet bij het horen, en meestal horen we de namen van München, Berlijn, Hamburg ... Ik kan niet zeggen dat na zijn bezoek de mening over deze plek drastisch is veranderd, maar de overtuiging leek dat op een uur , om in Keulen dezelfde waarde te bekijken. Ja, twee uur zal genoeg zijn.
Keulen is een van de meest compacte, in het toeristische plan, Duitse steden. Om kennis te maken met de geschiedenis van de stad, is het genoeg om een paar honderd meter van het gebouw van het treinstation te krijgen. We vallen meteen in het historische deel van de stad, waar voor ons in al zijn glorie opent een soort architecturaal ensemble van de stad, waaronder: Keulenkathedraal, katholieke kerk van St. Martin en het stadhuis van het stadhuis.
Keulen is een van de weinige Europese steden die een enorme tempel kunnen bogen - langdurig, gemaakt in de beste tradities van de gotische stijl.
De kathedraal is verrassend mooi niet alleen extern, maar ook intern. Ik was altijd verbaasd, opvallend en zal het feit raken, zoals in zo'n grootschalige constructie, je kunt harmonieus een enorm aantal duidelijke kleine details invoeren. Trouwens, er is een legende over de architect van de tempel, die zegt dat hij een deal met de duivel heeft ondertekend. De architect was klaar om zijn ziel te verkopen, gewoon om de bouw van de kathedraal te vervullen. De deal concludeerde, maar alleen de duivel werd misleid door de vrouw van de architect, en de bouwer bleef leven. Nadat ik heb geleerd over de misleiding, sprak de duivel met de structuur: "Moge het einde van de wereld gelden met de laatste steen op deze kathedraal!" Grappig, maar de constructie van de kathedraal stopt nooit, blijkbaar geloven de autoriteiten van Keulen in de legende en willen geen vernietiging van de bezienswaardigheden toestaan.
Vervolgens wachtten we op de kerk van St. Martin, gelegen in de nabijheid van de kathedraal van Keulen. Waarschijnlijk de meest niet-permanente instandhouding van Keulen. Ik bedoel een verscheidenheid aan stijlen die het hele bestaan veranderden. Aanvankelijk werd de kerk gecreëerd in de romaanse stijl. Na verschillende destructieve branden was het uiterlijk van het gebouw erg slachtoffer, en als gevolg van talrijke reconstructies in de 18e eeuw, was hij inherent aan de barokke kenmerken. Honderd jaar oud, zoals de kerk voor burgers verscheen in een nieuwe verschijning, ingericht in classicisme-stijl.
Stadhuisgebouw We hebben geen foto's gemaakt, omdat er weinig geheugen op de flashstation en extern was, is de constructie niet bijzonder opmerkelijk. Sinds onze reis in het gezelschap van twee kinderen ging, besloten we om het chocolademuseum te bezoeken, bijna op de andere Rijn. Het museum leidt een kleine brug, in groen geschilderd, niet op het merk dat het onmogelijk is. Binnenin kun je zien met je eigen ogen om het proces van kokende chocolade te zien, variërend van de pletterende fase van cacaobonen, naar de populaire chocolade in de mallen. Kinderen in het museum zijn altijd blij, en ze zijn tevreden met snoepjes.
Deze chocoladefontein kon niet omzeilen, kijkend naar de gesmolten chocolade, inhaleert zijn aroma, begin gewoon te verlopen met een speeksel. Daarna ren je naar de winkel, die trouwens op het grondgebied van het museum bevindt en allerlei soorten goodies koopt.
Rust in Keulen verlaat onvergetelijke indrukken, en hoe ze daar ook zeggen, het is nog steeds een bezoek waard!