Wikipedia stelt dat het niet nodig is om een middeleeuwse oudheid te verwachten uit de prachtige Poolse stad Gdansk, omdat hij tijdens de Tweede Wereldoorlog heel erg geleden had. Maar het is moeilijk om hiermee mee te zijn, omdat er ten minste veel gebouwen hier zijn en nieuwe dingen zijn, en alles wat hier kan worden gezien, in elk geval, veel van dat na 1945 letterlijk is gemaakt, maar het was nog steeds een herschepte verloren architectuur en zij volhardend in zijn oorspronkelijke vorm. Dus we kunnen zeggen dat Gdansk van alle Baltische steden misschien de meest heldere en gedenkwaardige is.
Je kunt het uitzicht op de stad beginnen, bijvoorbeeld met een kleine mlyna, omdat er een zeldzaam is voor deze stad de mogelijkheid om je auto te parkeren. Tegenover de kleine mlyna is groot en neemt hij in wezen alle aandacht aan, maar de jongste broer merkt niet vaak. In het algemeen is dit een voormalige graanschuur die je bijna alleen de gevel kunt zien, volgens welke het lijkt dat het compact en fragiel is. Maar als je naar hem toe gaat van de kant van de kerk van St. Catherine en naar hem kijken aan de zijkant, dan zal hij in essentie niet zo klein zijn. In principe, nooit in essentie was hij geen molen en waarom hij draagt dat een vreemde naam een mysterie blijft. Het gebouw is heel oud en officieel werd het gebouwd in de veertiende eeuw. Dit is eigenlijk het eiland van stilte en kalm in zo'n lawaaierige en drukke stad als Gdansk.
Verder is er voor hem een grote MLYN met 18 waterwielen en zes verdiepingen van de repository, het prototype is gebouwd in 1350, nou, een kopie werd opnieuw gemaakt door de naoorlogse tijd. Aanvankelijk werd deze molen gebouwd door kruisvaarders, maar als bijna elke tweede aanblik van Gdansk City. Zelfs in de periode van eindeloze demontage tussen Polen en Pruisen, werd de GROTE MLYN herhaaldelijk verbrand en verhoogde de ruïnes opnieuw. Dus kan worden gezegd dat deze molen zijn uiterlijk ongeveer eens in een eeuw heeft veranderd. Het gebouw heeft zeer indrukwekkende afmetingen en architecturale stijl. In de omgeving is een geleerde, waar burgers zullen ontspannen. Tegenwoordig wordt grote mlyn voornamelijk gebruikt als een winkelcentrum, en het binnenste pand werden specifiek herbouwd onder het winkelen paviljoens.
Kerk van St. Catherine wordt aangegeven op de kaart als een museum van uren en als een observatiedek. Het werd gebouwd ter ere van Catherine Alexandriaan, maar in 1944 werd de toren van deze kerk bijna volledig vernietigd, nou, de binnendecoratie werd bijna geplunderd. Het blijft alleen dat het fysiek onmogelijk was om af te leiden, dat wil zeggen, de grafsteen van Poolse Astronoma Yana Gevelia. In het museum, indien mogelijk, is het vermeldenswaard, omdat er een ongewoon prachtige collectie horloges is, variërend van de meest vintage en tot het ultra-moderne.
Niet ver van de kerk van St. Catherine is gewoon een diva-wonder - talenschool, die in wezen niet is opgenomen in de nominale attracties, en er is geen aanvullende informatie erover. Maar het is tevergeefse, omdat het gebouw volledig uitstekend is - een zeer bonte en een groene plek in het stadscentrum. Verder, op Panskaya-straat, moet je naar een groot arsenaal gaan. In het toeristenseizoen zijn natuurlijk toeristen hier buitengewoon veel. Vervolgens moet je door de defensieve ring Gdansk gaan. Hier ziet u de ruïnes van de fortmuren die in perfecte afname zijn. En tot slot zul je tegenover het grote arsenaal vinden. Het werd gebouwd in de zeventiende eeuw in de architectonische stijl van de klassieke renaissance, in het algemeen, het gebouw is ongelooflijk mooi. Tot het einde van de negentiende eeuw was het bezig met het uitvoeren van zijn eigen directe functie, dat wil zeggen, ze werden hier bewaard en wapens opgeslagen. Nu is er een winkel hier op de eerste verdieping, en op alle bovenste verdiepingen, de Academie voor Schone Kunsten.
Misschien is het meest buitengewone monument gewijd aan de vriendschap van volkeren in de wereld tussen het grote arsenaal en de gouden poort. Het wordt de "Millennium Tree" genoemd en de Schepper van hem is Kuznets Leonard Ange Dykovski. Dit monument werd geïnstalleerd op een klein gebied ter ere van de 1000e verjaardag van Gdansk, en dat is opmerkelijk - de boom groeit bijna elk jaar per twijg. Al zijn nieuwe elementen worden uit verschillende delen van onze planeet gebracht en zijn gehecht aan het ontwerp van het monument. Er zijn al eiken takken op de boom, esdoorn en vervolgens vlinders, zeemeermin, pauw, spinnen en hagedissen. Australië, Groot-Brittannië, Afrika, en natuurlijk heeft Polen al bijgedragen aan het ontwerp van deze boom.
Vervolgens moet je in de Golden Gate duiken om bij de meest populaire toeristische straat Gdansk te gaan, die de ongecompliceerde naam - de lange markt draagt. Als je de huizen in deze straat zorgvuldig bekijkt, kunnen we zien dat ze lijken te worden aan elkaar gelijmd, omdat er geen lumen en geen passages zijn. Het is opmerkelijk dat er wisselaar en restaurants achter deze gebouwen zijn, maar om er te komen, moet je heel rond twee rijen huizen komen.
De huizen zijn verrassend helder en mooi, wat ongetwijfeld de sfeer onmiddellijk naar alle toeristen verhoogt. En je moet nog steeds merken dat Gdansk bijna altijd mooi is, zelfs als het regent. Aan het einde van de straat kunt u de hoge spits verwijderen met een klok bovenaan - dit is een stadshuisje. Als je naar boven gaat, is er een observatiedek en een museum, het is noodzakelijk om slechts 12 zł voor de ingang te betalen. Als er tijd is, moet u daar opmerken. De collectie van dit museum werd tijdens de oorlog volledig geëxporteerd uit het land voor opslag, dus alles wat hier wordt gepresenteerd, is echt. Maar het stadhuis zelf is natuurlijk een kopie en ze is niet eens 50 jaar oud.
Verderop langs het pad van uw onderzoek, ziet u de binnenplaats van ArtUS, die de stenen gebouwen dicht op de voet van dichtbij drukt - het huis van econoom, de nieuwe en oude huizen van banken en ook de binnenplaats van ArtUS. Dit is het centrum van het seculiere en verkoper leven van de stad Gdansk, die werd opgericht in de veertiende eeuw. Voor de Tweede Wereldoorlog overleefde hij natuurlijk met verliezen, werd vervolgens gereconstrueerd. Er waren ballen in de oudheid, veilingen werden geregeld, en in het midden van de achttiende eeuw was er een beurs. Tegenwoordig heeft deze plek een museum met nogal waardevolle blootstellingen - een oude oven met afbeeldingen van Poolse koningen, met oude schepen, leven van leven en kunstwerken.
Tegenover het Hof van Artus, zie je de Neptune-fontein, wat een vreemd symbool van Gdansk is. Aanvankelijk was er een goed op deze plek, maar het uitzicht op hem was onooglijk, en soms zelfs angstaanjagend. Dus stond hij, stond en sterk geërgerde burgers en handelaren die komen bezoeken. Echter, op een mooi moment, werd hun geduld uiteinde, en aan het begin van de zeventiende eeuw besloot om dit ellendige gat op de pompeuze en zeer sierlijke figuur van het goddelijke te vervangen, dat in Beieren werd gegoten en op plein in 1633 werd geïnstalleerd. De Fountain in de Tweede Wereldoorlog overleefde, maar niet helemaal.
De kerk van de Maagd Maria is het meest, misschien wel de belangrijkste attractie in de stad Gdansk. Dit is een van de grootste kathedralen van Europa, om nog maar te zwijgen over de Baltische regio, omdat de lengte van 105 meter is, en het biedt onmiddellijk 25.000 mensen. De bouw van de kathedraal begon in 1343, maar het werd bijna meer dan 150 jaar gebouwd. De belangrijkste architecturale stijl is gotisch. Dit is misschien de enige aanblik van de oude Gdansk, die eigenlijk het origineel is. Tijdens de Tweede Wereldoorlog werd het dak hier verslagen en een van de muren ingestort. Maar de in 1947 geproduceerde reconstructie maakte het mogelijk om het nationale erfgoed van de voormalige Pruisen, maar al in het kader van de Poolse Republiek volledig te behouden.