Maar welke bezienswaardigheden zijn in Luang Prabang.
Wat kan (wat mai)
Om te beginnen, "wat" is een tempelcomplex. Dus, er is deze tempel in het stadscentrum, op Sisavangvong Road, en dit is een belangrijke plaats tijdens het jaarlijkse festival van Pimai Lao (of Lao New Year).
En tegelijkertijd is dit een van de meest gefotografeerde tempels van de stad. Gebouwd aan het einde van de 18e eeuw, werd de tempel naast het Koninklijk Paleis echter voltooid, gereconstrueerd en gewijzigd tot de jaren 1890. Iets is al toegevoegd in de 20e eeuw, maar de laatste reparatie werd voltooid in de vroege jaren zestig. Pyhylain Mooi dak van de tempel heeft betrekking op de indrukwekkende vergulde bas-reliëfs, met scènes uit Ramayana en de geschiedenis van het leven van Boeddha.
In deze tempel werd het meest waardevolle artefact Luang Prabanga ooit bewaard, Phra Bang (Phra Bang): 83 centimeter 50-kilogram standbeeld van de Gouden Boeddha. In 1947 werd hij verhuisd naar het Koninklijk Museum. Elk jaar krijgen Pimai Lao, Phara Bangs uit het museum en dragen ze in deze tempel, plechtig gewassen, versieren en drie dagen vertrekken. Ook in de tempel op een voortdurende basis wordt een andere grote gouden Boeddha opgeslagen, die op het altaar zit. Toegang tot de tempel is gratis.
Wat wisunalat
Oordelen door de historische documenten, was het eerste gebouw zeer indrukwekkend. Een dozijn pijlers die het ontwerp ondersteunden, waren elke 30 meter hoog, en buiten de constructie was volledig gemaakt van hout (en opnieuw, te oordelen naar de records, nam het 4.000 houten stammen om het te bouwen).
De indrukwekkende schaal van de tempel schaamde zich niet door de indringers die in 1887 door de tempel werden gescheiden. Tien jaar later begon het werk op de restauratie van de tempel, met behulp van stenen en pleister, tot een grote verlichting van de overgebleven bossen van Luang Prabang. Architecten probeerden de eerste stijl te recreëren door vele houten balustrades in te voegen, maar de constructie bleek zeer ver van het origineel. Desondanks blijft de tempel een belangrijke opslag van religieuze kunst, waaronder, hier zie je een groot aantal gegoten standbeelden van de Boeddha. Tegenwoordig is de belangrijkste attractie van de tempel dat Pathum (Lotus Stupa). Dit ontwerp staat meer bekend als Tahat Makmo ("Watermelon Stupa") - voor overeenkomsten met watermeloen.
Ook vernietigd en geplunderd, werd de stupa in de late jaren 1920 gerestaureerd. Dit wat ligt naast de Aham-tempel, dus ze worden meestal direct samen bezocht.
Locatie: Tussen Laos Kingkitsarath Road en Kingkitsarath Road (5 minuten lopen naar het noordoosten van deze kruising)
Wat aham (wat aham)
De ceremoniële hal (SI) werd in 1820 voltooid, maar de tempel zelf staat voor vele eeuwen op deze plek.
De tempel bevindt zich op een ruim platform waar twee grote Banyan Wood groeit, welke monniken zijn ingericht met felle linten (er wordt aangenomen dat ze in deze bomen waakzamer zijn van Luang Prabang - IPU, maar NHA, maar de belangrijkste attractie van de tempel, Naast vreedzame pittoreske Lunas, zijn fresco's. Op de muren en het plafond, die verschillende stadia van de hel en kwelling weergeven. Het dak van de tempel is bijna hetzelfde als in veel andere tempels, behalve voor kleine gesneden draken.
Wat die Luang (wat die Luang)
Het meest interessante deel van de wol-centrale stupa met de as van koning Sisavan Wong (de laatste koning van Luangphabang en de eerste koning van Laos) en zijn broer.
Er is nog een grotere meer, die dateert uit 1818 - ze zeggen dat het relico van de Boeddha daar wordt bewaard. De tempel als geheel is vergelijkbaar met stijl op de naburige Wat Mei en Wat Visunalat, maar de belangrijkste attractie is de enorme bronzen figuur van de Boeddha-binnen, die ongeveer 600 kilogram weegt. In deze tempel zijn er veel jonge monniken met wie je deelneemt aan het gesprek.
Wat Manorom (Wat Manorom)
Vandaag is Wat Manor (ook bekend als Wat Mano) de meest bekende vanwege het feit dat een van de oudste beelden van de Boeddha hier wordt opgeslagen - het standbeeld weegt twee ton, ze heeft geen hand en het is gemaakt van brons.
Er wordt aangenomen dat het in 1372 is gemaakt. Het wordt verteld dat ze haar hand verloor tijdens een felle strijd tussen de Franse en Thaise legers tijdens de koloniale dagen - naar verluidt knippen ze hun Frans. Sindsdien moet het beeld met prothesen oppassen en er kan niet worden gezegd dat ze zo ideaal worden vervangen door de originele onderdelen.
Deze tempel is vrij ver van de beroemde toeristische route, zodat toeristen hier niet zo veel zijn, en de monnik die in de tempel woont, zal de kans op prijs stellen om met je te chatten in het Engels.
Locatie: Tussen Manomai Rd en Kingkitsarath Road Streets
Wat sene
"Sene" betekent 100.000 KIP in Laos-taal, en dit is een hint van hoeveel de constructie van deze tempel het waard was (nu is dit gigantische bedrag op dat moment gelijk aan ongeveer $ 12). De tempel is acteren, bekend om zijn grote standbeeld van de Boeddha in een oranje cape. De SIM- en Bell Tower van de tempel is versierd met rode en gouden afbeeldingen van mythische dieren en incarnaties van Boeddha.
Wat Xieng Muan (Wat Xieng Muan)
SIM, zoals gemeld, werd in het midden van de 18e eeuw gebouwd, hoewel het klooster veel ouder is. Met de financiële steun van UNESCO werden de residentiële gebouwen van de tempel getransformeerd in klassen voor het leren van traditionele artistieke stijlen van methoden die nodig zijn om de tempels van de stad te herstellen en te behouden. Dus de studenten hier, verdrinken de tong, tekenen en snijden uit de boom. Waarom niet!
SO BAT (TAK BAT)
Elke ochtend om ongeveer 18.00 uur verlaten honderden monniken hun tempels en lopen ze stil door de straten, het verzamelen van voedsel, dat de lokale bevolking is gemaakt (rijst, hoofdzakelijk).
Het ziet eruit als een eindeloze parade van monniken die op blote voeten gaan, in hun oranje kleding - dit is het spektakel, dus het spektakel! Deze ceremonie bij Dawn werd een bord in Luang Prabang. Niettemin lijken veel toeristen te vergeten dat dit een echte religieuze rite is, geen show voor toeristen. Ondanks het feit dat verkopers op straat zitten die klaar zijn om u een plakkerige rijstmand te verkopen, zodat u ook monniken kunt voeren, deelnemen als deze actie echt voor u een waarde heeft. Geen grap, dus!
Rijst kan vroeg in de ochtend of bestelling in uw hotel of Gasthus worden gekocht op de lokale markt. Vraag medewerkers om je te laten zien hoe je rijst in een monnik pot moet zetten, omdat het belangrijk is. Bovendien kunt u een donatie maken als u in dezelfde ochtend verpakt voedsel naar de tempel meeneemt. Als je rijst niet hebt gekocht, moet je op zijn minst respect tonen en de ceremonie in stilte en op een afstand observeren.
Ga nooit op in de kolom van monniken om een foto te maken. Onderbreek de processie niet of raak ze aan. Schakel de flitser uit. Zowel mannen als vrouwen zouden zich moeten aankleden en gedragen zich dienovereenkomstig tijdens dit ritueel (omwille van God, kussen niet met elkaar). Het is beter dat de schouders en de knieën bedekt zijn.