In Siem RIP kwamen we twee dagen, het hotel geboekt over de hele bekende site, koos eenvoudig op het aantal beoordelingen en de middelste bal. Het vervoersprobleem werd besloten op de dag van de nederzetting, 's avonds, die met een tuk-tucker is overeengekomen die hij morgen zou rijden langs de door ons gepland route, werden ze gedraaid op $ 25.
Stop op de hele rij tempelcomplexen, of liever hun ruïnes (hoewel sommigen vrij goed hebben bewaard) zal ik dat niet doen.
Alleen omdat slechts twee tempels de indruk hebben op ons tot de staat van wilde puppyverrukking. Een van hen Prasat Bayon.
Tempel Prasat Bayon (coördinaten op Google Maps: 13.441278.103.858992) - Het hart van Khmer-cultuur. Als u in Cambodja bent, zult u waarschijnlijk een bezoek brengen aan SIEM RIP. Nou, nadat het hier is aangekomen, is het onmogelijk om dit prachtige monument van Khmer-architectuur te bezoeken, aan Angkor in Werp Hand. De tempel werd gebouwd aan het einde van de XII - Early XIII eeuwen.
Terwijl het de tempel acteert! Volgens de traditie wisten we niets van nature op onze handen van een zijde-rode draad om Bracelertors een dienaar van de tempel te bouwen en drie aromatische stokken overhandigt. Waarvoor het nodig was, raden we zichzelf, hoewel hij zeker iets uitlegde, maar helaas, noch ik noch mijn man begreep alles. Wij en met armbanden raadpleeg ik miraculeus wat ze van ons willen, eerder in gebaren duidelijk werden dan horen.
Het grootste monument voor de boeddhistische cultuur zag het licht voor het eerst tijdens het regeren van koning Jayavarman VII, later werd hij voltooid en aangevuld met andere heersers, waaronder vertegenwoordigers van de hindoeïstische cultuur, wat de oorzaak was van mengstijlen en bizarre weefculturele lagen. De tempel staat bekend om een groot aantal torens in de bovenste laag (vandaag hebben ze 37), unieke bas-reliëfs overleefd met scènes van mythologische en historische aard, maar van de grootste waarde van bepaalde bas-reliëfs die een nogal zeldzaam fenomeen vertegenwoordigen - wereldse scènes.
Op de torens van de tempel kunt u het beeld van Jayavarman VII zien, het is 216 verschillende bas-reliëfs (volgens sommige historici behoren deze personen tot de Bodhisattva van mededogen). Het is op hun overeenkomst met het beeld van de liniaal en onderling een hypothese dat dit alle gezichten van Jayavarman VII is. Brede voorhoofd, verlaagde ogen, dikke lippen, waarvan de hoeken een beetje opgewekt zijn - dit alles in het totaal weerspiegelt de beroemde "glimlach van Angkor". Ik heb dit persoonlijk niet getroffen, een glimlach ziet er eerlijk uit als een glimlach van talrijke beelden van de Boeddha, die we tegen die tijd leken te zijn. Al deze faciliteiten werden 900 jaar geleden gebouwd, elk gezicht is een ontelbaar aantal enorme stenen, dat als gevolg daarvan volledig voor mij verbinden op een onverklaarbare manier om het perfecte sculpturale beeld van het gezicht te vormen ... Hoe?! Hoe is dit mogelijk? Het is mogelijk om de technologie te begrijpen om de architect of beeldhouwer te kennen, ik weet het niet ... ik heb niet aan een logische verklaring voor mezelf gedacht.
In een van de vele galerijen, waar de bas-reliëfs werden bekeken, werd een standbeeld ontdekt met een cape over haar schouder, zoals de boeddhistische monniken, er was een vaas met bloemen en een zandemmer waarin er sprake was van brandende aromatische sticks, daar Was een doos met dezelfde eetstokjes (misschien is het voor degenen die niet bij de ingang van de dienaar van de tempel ontmoetten). We hebben ook onze toverstokken in de emmer ingepakt en verlicht. Ik weet niet wat precies dat betekent, maar ik denk dat dit oude boeddhistische ritueel iets goeds en helder draagt.
Ter nagedachtenis aan het avontuur kunt u zo'n prachtig canvas kopen.
Hoewel welk avontuur is? Dit is een verhaal, het geeft echt een gevoel van aanraken van de geschiedenis van de wereld, en de kleinste, heel weinig gevoel als een alice in het wonderland. Maar omwille van dit, tenslotte, alle avonturen huilen, is het niet? :)