Over sappen . Als je tomatensap in de winkel neemt, wees dan niet verbaasd als je in zijn compositie Chili vindt. Het is cool, het is origineel, het is tonen en erg lekker. Chili - Special Pepper, hij behandelt, en geen kreupels. Als je in Mexico-stad bent, zul je het hoogstwaarschijnlijk in de ochtend van de knobbels zien, met vers geperst sap, dat ze meteen worden gekookt, op hun dienblad. Na het berekenen dat hij om 7 uur 's morgens niet kon worden gecontracteerd of bezorgd, besloten ze om te proberen en oprecht dat je ook moest doen. Wees alleen in de war dat 's avonds zijn frisheid en onfeilbaarheid je alleen de Here God kunt garanderen. Dezelfde opmerking is ook van toepassing op gehakt fruit in een grote plastic beker, die je vrij kunt kopen in het centrum van de hoofdstad. Mijn vrienden, wend je logica en je kunt jezelf gemakkelijk beschermen. Neem die vruchten die net worden gesneden, en niet degenen die Torgash je probeert te duwen. Over koffie. Ik wil je aandacht vestigen op zo'n gewone koffie-espresso. We geloofden zorgvuldig dat in Amerikaanse landen, waar de bal wordt geregeerd door koffie-Amerikaan, het onredelijk is om hoge verwachtingen op te leggen voor een dergelijk welkom espresso en een maximum van wat kan worden bereikt, dus het is een sterkere zwarte koffie Skomovin. In de metropolitaanse starbacks, en vervolgens in Sochimilko waren we aangenaam verrast toen, bestelde espresso, ze echt espresso kregen, en de uitstekende kwaliteit. Als u niet bijzonder kieskeurig bent voor deze drank, dan zult u veel gemakkelijker zijn - bijna in een supermarkt, 7/11 of oxxo, voor een prijs van 1 $ krijgt een groot plastic glas (200-300 gr.) Amerikaans of cappuccino . Over alcoholische dranken. Ik kan het Mexicaanse bier niet opnieuw noemen, waarin ik gewoon verliefd werd. Sol Beer, die in populariteit nr. 1 in het land is en absoluut overal verkopen, levert een onvergetelijk plezier.
Naast Sol, kon ik meer Montejo opmerken, maar ik herhaal, ik heb alleen van mijn eigen smaakverslaving waargenomen. Dus Mexicaans bier, ik raad je aan aan heel mijn hart. Nou, nu over de meest Mexicaanse drank, die alleen hier wordt geproduceerd - over Tequila. Als je plotseling naar het doel gaat om alle variëteiten van deze Mexicaanse wodka te proeven, dan ben je waarschijnlijk elementair om te zingen. De Aborigines betogen dat ze ongeveer 500 variëteiten van tequila hebben, wat indien gewenst (de jouwe), je gemakkelijk naar het Tequila-museum in dezelfde Cancun bent gestuurd en zal ongetwijfeld een deel van hen aanbieden. Het is de moeite waard om aandacht te schenken aan dat I Gouls Beer en Tequila die in Mexico worden verkocht, en niet in onze exportversie - heel weinig gemeenschappelijk tussen wat wordt verdeeld in het land zelf, en de grondstof die verder gaat dan de limieten. Mexicanen weten zelf erover, en niemand verbergt zich in feite niet. Dus laat me je advies geven: als je de echte smaak van deze drankjes wilt weten, probeer ze dan in het land en probeer niet de indruk te maken op de gekochte database in DutyFree of in Rusland.
Over eten. Allereerst - ik verzeker u! - Fastfood bloeit in Mexico. De basis van het Mexicaanse fastfood is de tortilla - een subtiele kubusbloemcake, een van de nationale Mexicaanse gerechten. Menu van elk restaurant, zo'n "snelle lunch", zo'n "snelle lunch", wordt op straat verkocht, in supermarkten, winkelcentra. Via drie keer probeerde ik nog steeds lid te worden van de Corn Cakes - ik zal ze takos noemen, die er als volgt uitzien: een soort vulling wordt op de oplichter gezet en het is in de helft gevouwen. Daar kunt u ook allerlei sauzen, gehakte of ingelegde groenten toevoegen die niet beperkt zijn en onmiddellijk in dozen tentoongesteld, in de buurt van de kachel / roosteren. Er is zoiets van 10 peso's, afhankelijk van de vulling. Ik kon de namen niet grondig begrijpen, maar als je jezelf in Mexico bevindt en, wil ik eten, bestel, de taxi's met iets anders daar, dan kun je je zelfs de juiste naam van zo'n "tosos" vertellen.
Absoluut, ik kan je vertellen wat Fakhitos is, is onze Shawarma. Ik probeerde niet te proberen, maar het restaurant keek naar het kookproces.
En laten we nu burjazos bespreken met guacamole, die we voor het eerst aten (en in de laatste, hoogstwaarschijnlijk). Burrito / Burrito (MN Burrito's / Burrito's) is een tarwecake, waarin sommige vulling zo zuinig is ingepakt - vaker vlees, maar opties zijn mogelijk. In tegenstelling tot de toekomst onder Europeanen voegen de burrito's nooit mayonaise toe voor de eenvoudige reden dat Mexes het niet opeten. De meeste ingrediënten worden afgesneden door een zeer fijn scherp mes, en sommigen scheuren hun handen en geven opzettelijk het gerecht wat helling. Als ik de "schoonheid" op een bord zien, had ik op de een of andere manier meteen een uitsplitsing. Guacamole is een pasta van een geauwde avocado, die zeker zout en sap van Lyme zal toevoegen. Als Lyme / CitroS-sap niet toevoegt, dan zal de groene stoeltjeslack, geoxideerd in de lucht, snel een bruine kleur verwerven en zal het zeker worden geworden als dat dacht ik toen ik een bord in het restaurant bracht.
In meer detail en diepgaande bestuderende Mexicaanse keuken was er geen verlangen.