Het is tijd om te praten Over Indiaas eten en restaurants van India. Ik zal beginnen met het feit dat de Indiase keuken heel specifiek is, het aantal kruiden dat wordt gebruikt voor kookgerechten is gewoon waanzinnig. En niet altijd, het is noodzakelijk om te bekennen, waardoor de smaak van het gerecht wordt verbeterd, soms is het gewoon verstopt en wordt het niet zo eenvoudig om te bepalen hoe eetbaar gerecht. Ik begrijp dat de scherpte een zekere garant voor veiligheid is in de voorwaarden van India, de desinfector of zoiets. Maar één ding is om een scherp gerecht te proberen, en behoorlijk een ander - om het thermonucleaire mengsel te eten, waarin de individuele stukken van iets anders zijn toegevoegd. In India, Chili overal: het kan worden gekocht op elke grote markt en provinciale Baza-wagen, zoals aardappelen in Rusland, en je zult zeker zelfs rood, zelfs een groen, zelfs een grijsbruin-framboos aanbieden. Geen Indiase nationale gerecht bedreigt zonder Chili. Het Indiase zout klagen echter niet echt dat ik het echt leuk vind, maar ze zeggen, wees geen vrienden met zout om een andere reden - dit is vrij duur plezier in India, omdat het land al geruime tijd heeft gezouten. Het is waarschijnlijk noodzakelijk om te zeggen dat we nooit problemen hebben met de darmen, eventuele enterovirusinfectie door het feest omzeilde. We hebben nooit vlees geprobeerd, noch in India, noch vogels, daarom ga ik ervan uit om de kwaliteit van dergelijke gerechten te beoordelen. De hoofdmaaltijd was rijst met groenten in verschillende interpretaties en allerlei soorten Indiaas brood, evenals eieren, Lassi, yoghurt, pannenkoeken, sappen.
Rijst met groenten Veg.pula / m.pulao, veg.biryani / m.biriani . De eerste is het beste wat je kunt bedenken. Soms wordt witte kaas / paneer / panir eraan toegevoegd. Alles zou geweldig zijn, behalve voor zo'n moment: aardappelen zijn ook een groente, soms de enige groente in Pulao. In een woord zal je gerecht bestaan uit rijst en aardappelen en dat is het.))))))) Is Birani bijna altijd veel duurder, maar om te proeven, misschien slechter en het is zeker rozijnen toegevoegd. Natuurlijk bereidt Pulao zich op in elke staat op verschillende manieren, maar de essentie van de gerechten blijft overal ongewijzigd.
Over de eieren vooral niets te knippen: ofwel gekookt, of omelet met plantaardige additieven of zonder deze. Maar het is de moeite waard om te onthouden dat er in India gebieden zijn waar eieren zijn, en alle zuivelproducten eigenlijk buiten de wet zijn, en dit betekent dat er geen omeletten, yoghurts, Panir en Lassi zijn, je maakt niet samen met vuur. Trouwens, zo'n boter, wat het in ons begrip zou moeten zijn, is er geen in India. Precies, het is niet eens boter, maar verspreid. Naast zout. In de hete landen wordt de vertrouwde zoete olie zelden gevonden, omdat het daar snel zal verslechteren, en zout is een soort conserveermiddel.
Lassi Misschien kunt u het wonder van de Indiase keuken bellen. Dit is om te proeven en de consistentie van iets tussen de prospruck en yoghurt, het is zout, zoet en met de toevoeging van fruit. Maar het kopen / bestellen maakt het alleen in het noorden en in het centrale deel van het land, in het zuiden van Lassi vertegenwoordigt iets onfatsoenlijks, smakeloos en ook erg vloeistof.
Over Indiase brood , Ik bedoel allerlei taarten, men zou een hele gedicht kunnen schrijven, omdat dit product in een stenen oven Tanduri niets vergelijkbare smaak en aroma heeft. Naan (Naan / NAN). Deze cake moet een frisse bovenaan zijn, maar goed zacht binnen, kaas besprenkeld bovenop, knoflook, gesmeerd met boter. Soms blijkt kaas binnen, maar in elke variant zal Naan knapperig zijn. Goedkoop en daarom zijn de meest populaire bij de lokale bevolking gebak zijn Chapati / Chapati en Roti / Roth. Eerlijk gezegd begreep ik niet wat het verschil tussen Chapati en Roth, ze leken me absoluut identiek aan smaak, kleur, geur en uiterlijk. Heerlijke taarten met vullingen - ze worden Kulcha / Delhi genoemd in Delhi en omliggende regio's, Parota / Parota, Barota / Barota, Baroda / Baroda terwijl je naar het zuiden gaat. De meest populaire alo kulcha / alo parota, etc. , dat wil zeggen, met aardappelen. We hebben ook geprobeerd met uien en groenten / veel.
Pakora - vormloze stukken groenten in deeg geroosterd in kokende olie. Het gevechtsdeeg is gemaakt van kikkererwtenmeel en water.
Snoepgoed Met welke vele bewondering en die gemakkelijk op straat kunnen worden gekocht, zijn ook gemaakt met de toevoeging van kikkererwtenmeel. Ik geloof dat deze smaak geen charme gerechten hecht. De enige snoepjes waarin ik deze obsessieve smaak niet voelde, worden Jalyabi genoemd. Het is waarschijnlijk dat het meel hier extreem klein wordt toegevoegd, maar suiker - in zo'n aantal dat de mond bijna gelijmd is. Maar nog steeds heerlijk, eerlijk!
