Velingrad-stad is van alle kanten omgeven door bergen. Vanaf Sofia naar Velingrad - 135 km. Al in de 5e eeuw van ons tijdperk leefden Thraciërs op dit gebied, toen werden de slavingen geregeld en later Bulgaren. Het Velingrad Resort zelf is jong, en hij verscheen officieel toen drie nabijgelegen dorpen werden gecombineerd, in 1948.
Het resort is erg populair, omdat het uitstekende natuurlijke omstandigheden heeft en het alpine klimaat niet beter wordt beïnvloed door de gezondheidstoestand. De plaats is niet geschikt voor degenen die van de hitte houden - in de zomer is er cool, maar niet zo koud in de winter. Meer plus wind is hier klein, wat erg leuk is, en de lichte rijbroek wordt de "witte wind" genoemd.
Er zijn ook minerale bronnen waarin ze ook actief worden behandeld. Ze behandelen alles wat kan worden behandeld. Dus, Velingrad -typical Young Resort City, met veel hotels, huisjes, restaurants en spa-salons.
Voor degenen die proberen rijk en spiritueel te worden, zijn er interessante plaatsen in de stad. Hier, bijvoorbeeld, wat:
Historisch museum
Het museum opgericht vier jaar na de proclamatie van Velingrad in de stad. Het is te vinden in het gebied van Kamenitsa, naast de tempel van de Heilige Drie-eenheid. Het museum heeft permanente exposities: de tentoonstelling "Geschilderde paaseieren", de etnografische collectie van "gastvrije bergen" en een gedenkteken tentoonstelling gewijd aan de Vela of Peak (deelnemer aan de Bulgaarse partizale antifascistische beweging naar de tweede wereld). Trouwens, drie dorpen (in een van hen geboren en leefden), verenigden ze in Velingrad ter ere van deze heldin (en noemde de stad ook, ter ere van haar). En het museum bevindt zich in haar huis. Wat paaseieren betreft, het is de grootste Balkan, dergelijke blootstelling. De eieren zijn geverfd, die interessant is, was en handvat een traditionele methode voor deze regio. Maar de tentoonstelling legt snelle eieren uit van overal in het oosten en Midden-Europa. En de meest opwinding treedt op, het is noodzakelijk om te denken, vóór Pasen - er zijn masterclasses op ei uit elkaar.
"Gastable Mountains" - een tentoonstelling met kostuums van verschillende religieuze groepen - Moslims, christenen, Arumunov, die allemaal in de Chepinsky-district (deel van Velingrad) wonen.
Nou, een paar tentoonstellingen praten over de geschiedenis van de stad, er zijn verschillende oude foto's, documenten en andere op de 18e eeuw tot op de dag van vandaag.
Er is ook een kamer met een tentoonstelling over het leven van Nikolai Gayurova, een operazanger die in deze stad werd geboren. In het museum - persoonlijke bezittingen, foto en documenten, evenals kostuums die hij droeg in hun producties en records van de stem van de zanger. Deze tentoonstelling is trouwens niet constant, en soms reist het naar andere musea van het land, omdat het van grote belangstelling is bij lokale bewoners.
Grot Lebepenitsa
Deze grot ligt op ongeveer 12 km van Velingrad, in het westelijke deel van de Rhodopische bergen. De grot is vrij diep, meer dan anderhalve meter, met drie niveaus. Op het lagere niveau loopt een ondergrondse rivier, gemiddeld, meren gevestigd (als het regent, blijkt vier meren, als slechts twee op straat te zien zijn), de derde verdieping zonder meren, maar er zijn geen toeristen Daar. De grot is relatief warmte, de temperatuur wordt ergens ongeveer 10 graden gehouden.
Natuurlijk, de grot "Oblasan" met stalactieten en stalagmieten en andere stenen ijskegels. Dit lijkt er allemaal heel mooi en ongebruikelijk uit. In deze grot werden de deposito's van parels ooit gevonden, die nu wordt tentoongesteld in het Museum of Natural Sciences in Sofia. En in dit verdieping een verscheidenheid aan dieren leven. Om accuraat te zijn, dan zijn er al 24 soorten ze, in deze stenen jungle. Zes soorten zijn troglobionat - dat je bedoelt, dieren, die exclusief in dergelijke grotten leven. Op de muren zie je de vluchtige muizen, die in deze grot 6 verschillende soorten.
De grot bestudeert het podium sinds de jaren 30 van de vorige eeuw, heeft zelfs een speciale academische samenleving in de hoofdstad gecreëerd. Waar, het onderzoek van de grot is gedaan met enkele grote onderbrekingen. Tegenwoordig zijn toeristen al toegestaan om in de grot te klimmen, en inderdaad, deze plek is al lang een beroemde natuurlijke attractie. Trouwens, de groepen waarin de mensen meer dan 10 mensen zijn, kunnen de grot niet binnenkomen. En ook één, alleen met een gids die bewezen paden kennen.
Ruïnes van het fort chainin
Dit fort is een beetje verder Sat Downovo (die op 14 km van Velingrad ligt). Er is een fort op de hoogte in de vorm van een kegel op een hoogte van 1136 meter boven de zeespiegel. Wetenschappers verzekeren dat het fort werd gebouwd in 11-13 eeuw. In de archeologische opgravingen op deze berg in de late jaren 70 nam een Sovjetwetenschapper deel, die van de marmeren reliëf kwam met afbeeldingen van de apostelen Petr en Paul en maakte hem veilig naar St. Petersburg Hermitage.
Wat betreft het fort wordt aangenomen dat de Alexxia Glory-familie daar woonde, het nichtje van de Bulgaarse koning Kaloyan, die zich regeert aan het einde van de 12e en vroege 13e eeuw. Er is een legende die Alexy na de bruiloft zijn jonge echtgenoot naar het fort bracht, en ze was zo onder de indruk van het uitzicht op het hoge sombere jaar, dat schreeuwde dat er haar graf zou zijn. In zijn taal schreeuwde en niemand begreep haar, maar voor het geval ze gezegend waren, geloven dat de bruid het vreugde toonde. Maar de woorden van het meisje waren profetisch, en al snel werd ze ziek en stierf, en in zijn zelfmoordopname vroeg ze haar om op dezelfde top te worden begraven. King's gedood, de koning verhuisde al snel zijn verblijf naar Melnik. Dus het kasteel bleef verlaten en al snel veranderde in ruïnes. En iedereen komt hier om de uitzichten en oude stenen te bewonderen.
Kerk van St. Trinity
Een van de oudste bestaande orthodoxe kerken van de stad. Trouwens, de kerk werd gebouwd, zodat ze bijna volledig achterblijft (en er was ook geen ramen), omdat de Turkse autoriteiten niet mochten tempels bouwen. Toen deze domme wetten niet langer ophouden, werd de kerk uitgebreid, verspreid, uitgeput, gerestaureerd en toegestaan het dak met ramen. In de 19e eeuw werd de kerk besloten om een nieuw niveau te verhogen en hier in 1816 werd dit plan geïmplementeerd. Nogmaals, volgens de Turkse wetten, was het onmogelijk om een klokkentoren te installeren, en het was in staat om het daar slechts 60 jaar later te plaatsen. Nou, de veranda toegevoegd, en een andere schoonheid werd gebracht. En binnen, en buiten de kerk is erg goed, kijk zeker op.